Tag Archives: nepali sahitya

कथा : रातो झण्डा, आन्दोलन र काठमाण्डौको अनुहार

~टङ्क वनेम~ काठमाण्डौको माओवादी आन्दोलनमा भाग लिएर फुन्यासो,फुर्बा र उनका साथीहरु आफ्नै दुर्गम गाउँतिर लागेका थिए। जहाँ टाउको दुख्दा खाने सिटामोल दबाई समेत किन्न पाइदैन्थ्यो। खैर! सहरको चोक चोकमा खोलिएको साइवर क्याफे र ठूलठूला सपिङ कम्प्लेक्स हेरेर रमाइलो गरेे। बिरामी … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कथा : विलय

~प्रकाश सायमी~ कन्टोमैन्टमा उदास धुन बजिरहेको थियो, कुनै पुरानो रसियन गीतजस्तो लाग्ने त्यो धुनको पछिल्लो आलापमा एघार वर्षभित्र मारिएका ती मृतकहरूको आवाज समाहित थियो । सानो अन्तरालपछि कन्टोमैन्टमा विश्रामजस्तो छायो । नजिकै रहेका एकजना पर्यवेक्षकसित म यो कन्टोमैन्टसम्म कतिजना महिला … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कथा : पाचुके

~बिपुल सिजापती~ उनीहरु दुवै हस्ताक्षर गरेर बाहिर निस्किए । हस्ताक्षर कागज माथि स्वःलिखित केरमेट थियो या निर्णय माथि स्वीकारोक्तिमा आत्मसात थियो, दुवैले खुट्याउँन सकेनन् । हो, अबको यात्रा नितान्त निजी र स्वचालित हुनेछ, करकाप या अदृश्य साङ्लोमुक्त जीवनयात्रा । हातमा … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कथा : शहरको कथा

~जनक राज भट्ट~ उस्ले खल्तिमा हेर्यो, सय सयका दुईवटा नोठ जाडोमा कठ्याङ्रिएको हात जस्तै कक्रक्क परेर बसेका थे । कोठामा ग्याँस सकिन लागेको छ, चामल पनि सकिन लागेको जस्तै छ । उस्का निधार बिस्तारै चिन्ताले उचालिए । एक किसिमको छटपटी … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कविता : भगवानहरु बिक्रिमा छन

~प्रकाश नेपाल~ बगरमा गिट्टीहरु फोर्दै अचानक उसले भगवान सम्झ्यो र मन्दिरहरुमा फूल चढायो | चढाउदै गयो फूलपाती, गर्दै गयो आरती र थाक्यो – भित्र भित्रै | र फेरी फोर्न थाल्यो गिट्टीहरु बगरमा |

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तुरुन्त शहीद घोषणा गर

~प्रकाश नेपाल~ उहा हुनुहुन्थ्यो – महान एक होनहार हुनुहुन्थ्यो – नभा ‘नि बिबेक सानो झगडामा पर्नु भो हानाहान गर्दा मर्नु भो मान्नु हुन्थेन कसैको डर सरकार – शहीद घोषणा गर |

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सुन्तली आत्माहत्या गरी

~प्रकाश नेपाल~ गाउँमा हल्ला फैलियो – ‘सुन्तली आत्महत्या गरी’ कोहि भन्थे – ‘बिचरी अकाल मै मरी’ कोहि भन्थे – ‘सुन्तली दुखमा मरी’ खोइ उ कसरी मरी सुन्तली आत्महत्या गरी |

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हामीले भगवान श्रीकृष्ण भएर जानुपर्छ

~शरद निरोला~ अस्वीकृत मान्यताहरुको मापदण्डमा खारिएर अविवेकी अवमूल्यनमा पछारिएका श्रस्टा र संरचनाको चक्रब्यूहमा फँसेर भीष्म-पीतामहको जनै भिरेका हाम्रा यी नेताहरुले मेरो देश बेपत्ता पार्न लागिसके

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : किन आयौ अमेरिका?

~शरद निरोला~ के के न पाउँला भनी अमेरिका आयौ बाबु-बराजेले नखाएको मसालेदार गोता खायौ आउन त आयौ सबै कुरा छोडेर आफ्नो स्वाभिमान आफ्नो वर्चस्व सबै गुमायौ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दिशाहिन गन्तब्य

~शरद निरोला~ अचेल निकै दिन भयो विरक्तिले ग्वाम्लाङ्ग छोपेको छ शरीरका प्रत्येक स्नायूहरु स्पन्दनहीन भएर लोलाएका छन् यस्तो लाग्छ मानौ मस्तिष्कमा केवल शून्यताको मात्र वास छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भनेर फाइदा छैन

~शरद निरोला~ भन्न थाल्यो भने किन भनिस भनेर भन्छन बोल्न खोज्यो भने किन बोलिस भनेर रोक्छन नभनुँ त मुख चिलाएर चौपट्ट छ भन्दा बढ्ता हुन्छस तँ ? भनेर ठोक्छन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सगरमाथा हाँसिरहेछ

~शरद निरोला~ बीस बर्ष अघिको नेपाल सम्झेर त्यति नै बर्ष अघिको काठमाडौंलाई गुनेर आज त्यही नेपाललाई अनिमेष हेर्दा त्यही काठमाडौंलाई नियालेर हेर्दा सगरमाथा किन हो मरिमरी हाँसिरहेछ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : केशराशिले झटारो हान्दा

~शरद निरोला~ पानीले लतक्क भिजेको केशराशिले जब मतिर एक्कासी झटारो हान्छ्यौ उछिट्टिएर मतिर दौडेका ती सहस्र जलबिन्दुहरुमा आत्मसात भै म निथ्रुक्क हुन्छु अनायासै बादल बिनाको आकाशमा गर्जन सुन्छु बिना मौसममैं पनि बर्षाको अनुभूति पाउँछु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नाईन्टि नाईन को कन्धनी

~शरद निरोला~ हलो हलो के कसो छ मेरो पसलमा आउनोस् सेलै सेल छ तपाईंको साह्रै हार्दिक स्वागत छ तपाई जस्तो ग्राहक पाउनु मेरालागी क्या बात छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कथा : दुःखले झ्याङ्गिने मनका थाँक्राहरु

~प्रकाश के.सी.~ एउटा प्लास्टिकको रातो झोला आकाशमा हावासँगै झुल्दैछ बच्चा कोक्रोमा झुलेसरी ‘लहलह’ झुल्दै बार्दलीको खापबाट छिरेर झ्यालको खोँचमा अड्किन्छ । बार्दलीको छानाको टुँडोबाट बाँधेर लगेको, तोरण र यसमा टाँस्सिएका रङ्गी-बिरङ्गी कागजका ध्वजाहरु बाटोअगाडिको तघारोको खम्बाहरुमा चरमराइरहेकोछ । ‘खलखल’ बग्ने … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

ऐतिहासिक लोककथा : रानी शैलेश्वरी

~रत्न काफ्ले~ (गर्हौंकोट राज्य र भिरकोट राज्य बिच लडाईंको ऐतिहासिक कथा) ! उनको मादक सौन्दर्यताले बैरीतर्फका सैनिकहरुलाई समेत लठ्याई राखेको थियो । जसरी भर्भराउँदो ज्वालामा पुतलीहरु हामफालेर देहत्याग गर्छन् त्यसरीनै भिरकोटे सैनिकहरु रानीको अनुपम सौन्दर्यको रसपान गर्दै र काटिंदै गए … Continue reading

Posted in पौराणिक कथा, लोककथा / दन्त्यकथा | Tagged , | Leave a comment

कबिता : संध्या

~उद्धव सिलवाल~ चक, डस्टर र कालो पाटी अनी उही उत्ताउला बसन्ती युवाहरुसङ्गको सङ्सर्ग जीवनका संध्याकालीन एक्ला रातहरु पल पल थाहा छैन किन उमङ्ग छर्न खोज्छन ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कथा : आमाको आसिक

~उज्ज्वल जी.सी.~ –चिरायु रहेस् ! –चॉंडै जागिर पाएस् ! –रोगव्याधि केही नलागोस् ! –देशको सेवा गर्न सकेस् ! –शत्रुसामु शिर कहिल्यै नझुकोस् !

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

लघुकथा : छोराछोरी ठुला भए

~लीला रिजाल~ म सानै छंदा छिमेकमा एकजना साँइली काकी बस्थिन | म सधै जसो उनका घरमा खेल्न जान्थें । त्यो बेलामा उनीहरुको रवाफनै बेग्लै थियो | जहिले पनि गाउलेले सुन्ने गरी ‘ए दिपक, गोमा, मासुभात खान आइज, खिर खान आइज,मिठाई … Continue reading

Posted in लघुकथा | Tagged | Leave a comment

कविता : फरक भोगाई

~किरण कौशल मेयोङ्बा~ उन्को अस्विकृतिले अनुप्राणन चाहनाहरु ओईलिन सक्थ्यो तर उसो गरिनन् बरु छरिन् आशाको बिउ मेरो पटाङ्गिनिमा बनाईन् सुन्दर मनोरम बगैँचा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कथा : आफैँ हराएको बेला

~सुमन मञ्जरी~ अचेल म आँफै सँग अपरिचित भएकी छु। ऐनामा आफुलाई नियाँल्दा ऐनाले देखाउँने प्रतिबिम्बमा पनि म आफुलाई भेट्टाउँदिन। भन्छन् ‘ऐनाले झुठ बोल्दैन’ तर जब जब आफु ऐना अगाडि उभिएर आफ्नै प्रतिबिम्ब नियाँल्न खोज्छु सत्य सत्य म अचेल आँफैलाई देख्दै … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कथा : सर, क्षमा पाऊँ

~विमल आरोही~ फुकीढल तर अग्लो ज्यान सरासर भित्रिन्छ। साथीहरू जर्यााकजुरुक उठ्छन्। ऊ सरासर गएर कालोपाटीतिर कन्नो फर्काएर ठिङ्ङ उभिन्छ। दुवै हात पखेटाझैं १८० डिग्रीमा फैलाउँछ। र, खुम्च्याउँदै ‘बस’को इसारा गर्छ। ओठ खोल्दैन। साथीहरूका डब्लु बेन्चमा एक्कैचोटि छोइँदा ढ्याप्प आवाज आउँछ।

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कथा : क्यान्टोनमेण्टमा सुहागरात

~विमल आरोही~ कस्तो अचम्म र विरोधाभास अनि लाचारी । ताली बज्यो गडडड, ‘वाहवाह !’ निस्कियो लगातार– हामी सम्बोधितहरूबाटैै । कमरेड सागरले जीवनसाथी विपनाको वियोगमा युद्धस्थलमै लेखेको करुण संस्मरण सुन्दासमेत हृदयमा पत्थर पोतिएका हामी चटके लेखकहरूका हृदयमा न त सानै पहिरो … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कथा : फिका कफि

~सन्दिप निरौला~ “ …………. कता पड्केकी ? खुरुक्क घर फर्कि !” पहिलो शब्द अपशब्द थियो । मूल सडकबाट छुट्टिने गल्ली बाट कोही चिच्यायो । मैले मान्छे देखिनँ । स्वर महिलाको थियो, त्यो चिनेँ । अलि छिप्पिएको र स्वर बाँस चिरिए … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कविता : नांगा नाचहरू

~नीराजन थापा ‘शिरीष’~ डान्सबारमा यौवनाहरूको नांगो तर सुकोमल र पारदर्शी नृत्यप्रति

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शरणार्थी शिबिर अनि समय

~बिबश बिप्र~ एक र सुनेको पनि छु l देखेको छु भोगेको छु यस्तै-अहिलेसम्म मैले लाग्छ… म मारीइसक्दा पनि मर्दैन एउटा जिउदो प्रश्न ..

Posted in कविता | Tagged , | Leave a comment

बालकथा : धैर्यवान-ज्ञानी बोका

~संकलक – ‘राप्रप’~ प्रिया आर्याकी सबै भन्दा मिल्ने सखा थिइन्। उनीहरू “होम् वक्” सकेर खेल्न जाने गर्थे । कहीलेकाँही फूलबारीमा बसेर आफूले सुनेका कथा एकले अर्कालाई सुनाउने गर्थे । आज कथा सुनाउने पालो प्रियाको थियो। प्रिया आर्यालाई कथा भन्न थालिन् … Continue reading

Posted in बाल कथा | Tagged | Leave a comment

कथा : बिषालु गर्ल फ्रेन्ड

~सुरेशजङ्ग शाह~ हाई …….हल्लो…….. हाउ आर यु के भनेर सम्बोधन गरौं कहाँबाट सुरु गरौं । कति मीठो मायाँको नाता थियो, त्यो टुटाइ हाल्यौं….। जुनी काट्ने भरोस थियो त्यो पनि छुटाइ हाल्यौं …..। तिम्रो माया त नक्कली रहेछ …. आज एउटा … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कथा : देबिनी

~गुरुदत्त ज्ञवाली~ “के भने त छोरी डाक्टरले, बिसेक छ आमालाई ?” “उस्तै हो ठुलो बुवा, के सञ्चो हुनु, डाक्टर साक्टर कोही पनि आएका छैनन् । त्यही सिस्टर्नी मोरी आउँछे र पुर्लुक्क हेरेर जान्छे ।” दिनेशकी श्रीमती थलिएकी एक महिना जति … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कथा : सम्पिडायग्नोसिस

~सरुभक्त~ उसले आफ्नो नाम ‘अश्वत्थामा’ लेखाउनेछ, पिताको नाम ‘आचार्य द्रोण’ र माताको नाम ‘कृपी’ लेखाउनेछ । उसले आˆनो उमेर अन्दाजी ६ हजार वर्ष लेखाउनेछ । उसले आफ्नो पेसाको ठाउँमा ‘सैन्य सेवा’ लेखाउनेछ । कोष्ठभित्र उसले ‘प्रधान सेनापति, कौरव सैन्य, महाभारत … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कथा : म मरे पछि

~बुद्धिसागर~ के के न गरौंला भन्ने छियो जिन्दगीमा। खेरै गो। यसरी यत्ति चाँडै मर्एला भन्ने त थिएन। मरिहालेँ। बिहान सवा ३ बजे उठेर बाथरुम गएको थिएँ। फर्किएर ओछ्यानमा पल्टिएँ। त्यस्सैबेला छाति चसक्क भएको थियो। निदाए हुँला सोचेको थिएँ। ज्या मरेको … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कथा : भूतमान्डु

~बुद्धिसागर~ कानमा कसैले मुखै जोडेर बोलेजस्तो लागेको थियो। खासमा मेरो कानको भित्रपट्टि उडुसले फन्का लगाइरहेको रै’छ। ब्युझँदा म ठमेलको कुनै थोत्रो र सस्तो होटेलको पुरानो पलङमा लम्पसार परेको थिएँ। सिरानीबाट रक्सीको बासी गन्ध आइरहेको थियो। डकार निस्क्यो। आफ्नै मुखबाट निस्केको … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment