Tag Archives: kabita

कविता : छोरीलाई मानचित्र पढाउँदा

Posted on January 9, 2018 by Editor

~विजय मल्ल~ रातो रगतले कोरिएको साँध छ खेतमा डिल लाएझैँ हेर, हरेक राष्ट्रका फाँटमा! यो हो भारत, यो हो पाकिस्तान हिन्दू-मुसलमानको रगतले मुछिएको यही हो रेखा महान्! यो जर्मनी, यो इङ्गल्यान्ड यो रुस, यो जापान।

कविता : पावरहाउस

Posted on January 9, 2018 by Editor

~श्यामल~ समयसँगसँगै थिचिदै गएका सपना सानासाना आँखामा देखिने इन्द्रेणी समय सँगसँगै अगोचर हुँदै गएका कपासका भुवाहरूबाट धागो बनाउँदाबनाउँदै चिसोले कठ्याङ्ग्रिएका मानिसहरू आफैँले बनाएको मोटर र रेलले किचेर मरेका आत्माहरू आफैँले उडाएको हवाइजहाजको स्वप्नयात्रामा बिताएको जवानी

Posted in कविता | Tagged श्यामल - Shyamal | Leave a comment

कविता : ऊ

Posted on January 9, 2018 by Editor

~बिपना ढुङ्गाना~ संघर्षको दौडमा, मानिसहरुकै समुद्र सडकमा हिँडिरहेका थुप्रै मानिस एकअर्कासँग सबै अपरिचित तिनीहरुकै एक हिस्सा थिई ऊ । सन्तुष्टिको खोजीमा हिड्दै गर्दा

Posted in कविता | Tagged बिपना ढुङ्गाना - Bipana Dhungana | Leave a comment

कविता : झरी

Posted on January 9, 2018 by Editor

~रेखा पन्त~ जाडो महिनाको तातो घाम चियाको चुस्कीमा मकै बदाम घरको आँगन या कौशी परालले बुनेका सुकिला न्याना

Posted in कविता | Tagged रेखा पन्त - Rekha Panta | Leave a comment

कविता : देश बाहिर

Posted on January 8, 2018 by Editor

~अजित क्षेत्री~ हो, मैले त्यसरी छाड्नु हुने थिएन त्यो लागीगुराँसको फूल जिन्दगीको त्यो घाँसे मैदान तिम्रो अराजक प्रेमको त्यो न्यानो अंगालो मैले त्यसरी छाड्नु हुने थिएन मेरो देश

Posted in कविता | Tagged अजित क्षेत्री - Ajit Chhetri | Leave a comment

कविता : अर्को दिन

Posted on January 8, 2018 by Editor

~दीपा लिम्बु राई~ बुद्ध र गान्धीलाई नजिक राखेको छु म युद्धविरोधी मानव युद्धकालको यो समय पेट्रोलले मलाई नै खोजिहिड्छ ? राइफलको व्यारेलले मलाई नै ताकिरहन्छ । युद्ध विमानले मलाई नै खेदिरहन्छ । के म दुस्मन हुँ ? के म शत्रु … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged दीपा लिम्बु राई - Deepa Limbu Rai | Leave a comment

कविता : काठमाडौं

Posted on January 8, 2018 by Editor

~वीरेन्द्र नेपाल~ मन्दिरको भण्डारण भनेर चिनिने काठमाडौं फोहोरको डङ्गुर बनिसकेको छ, सभ्यताको केन्द्र भनेर मानिने काठमाडौं अश्लीलताको प्रदर्शन गर्ने थलो बनिसकेको छ । संस्कृतिको धरोहर मानिने काठमाडौं विदेशीहरुको ट्वाइलेट बनेको छ, विश्व सम्पदाको सम्पत्ति मानिएको काठमाडौँ हत्या, हिंशा र आतङ्क … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Birendra Nepal | Leave a comment

कविता : मेरो जीवन

Posted on January 8, 2018 by Editor

~गोपाल पाँडे~ होओस् ‘को?’ नाउँ मेरो अति सरल रहोस् ठाउँको नाउँ ‘कुन्नी‘ हूँ आफू सर्वसाधारण जनहरुको साथमा मात्र खालि निन्दा सारा सर्वले नचिनिकन गरुन् सामुमा हूँ म चाहि, त्यो निन्दाबाट शिक्षा अबल अबलका पाउँद हूँ म केही । १ होओस् … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged गोपाल पाँडे - Gopal Pandey | Leave a comment

कविता : कागजको मान्छे तिमी !

Posted on January 8, 2018 by Editor

~विक्रम तिमिल्सिना~ उड्यौ हूरीबिना नै सिरिरिरी बतासले ! . म प्रार्थना त गरुँला, तर पनि हावाहूरी बाढीभेल त अवश्य आउनेछ ।

Posted in कविता | Tagged Bikram Timilsina | Leave a comment

कविता : मृत्युको शब्दकोष

Posted on January 8, 2018 by Editor

~प्रमोद स्नेही~ भोलि बिहान उदाउने सूर्य म देख्छु देख्दिनँ, त्यो मलाई पनि थाहा छैन। तर यो सत्यदेखि भने म अनभिज्ञ छैन। कुनै दिन मैले पनि यसरी नै जल्नुपर्छ यो चितामा

Posted in कविता | Tagged प्रमोद स्नेही - Pramod Snehi | Leave a comment

कविता : उस्तै दुख्छ देश यहा पनि

Posted on January 8, 2018 by Editor

~राजेन्द्र शलभ~ कसैले सोध्नु अघि म आफ़ै भन्छु, दिक्क लागेर नै बिदेशिएको हो म खानै नपाएर होइन तिमीले गरिखान नदिएर देश छोडेको हुं मैले । कसलाई मन हुन्छ र पराई देश्मा पसिना बगाउन को चाहन्छ र आफन्तहरूबाट टाढा बस्न

Posted in कविता | Tagged राजेन्द्र शलभ - Rajendra Salabh | Leave a comment

कविता : शिशाभित्रको गीत

Posted on January 8, 2018 by Editor

~मदन राई ‘लामाखुले’~ बादल नफाटि कनै वर्षात भयो धर्तीमा गीतहरू सदियौ” कठांग्रीएका हिउँदहरू क्रमश: खुल्दै कलिलो छातीमा मुसुक्क हाँसेर ईन्द्रेणी गीतका रङहरू शूभकाना छ तिम्रा गीतहरूलाई

Posted in कविता | Tagged मदन राई ‘लामाखुले’ - Madan Rai 'Lamakhule' | Leave a comment

कविता : उज्यालो विहान बोकेकी सुन्दरी केटी

Posted on January 8, 2018 by Editor

~सबिना सिन्धु~ झिस्मिसे हुने अगावै उठेकी तरुनी केटी स्वयम् निस्सासिएर घैलाहरूसँगै नदीले हुत्याउन खोजेका रहरलाग्दा छालहरूमा बुनिरहन्छे पसिनाका नीला सपनाहरू, बाटोभरि निमोठिएर जूनका कृत्रिम आँखाहरूबाट, यज्ञको रापिलो अग्निकुण्डमा चिरकालदेखि होमिएकी बलिरहेकी शरीरका शून्य मुस्कान बोकेर ।

Posted in कविता | Tagged सबिना सिन्धु - Sabina Sindhu | Leave a comment

कविता : हातहरु

Posted on January 8, 2018 by Editor

~टंक सम्वाहाम्फे~ हातहरु हामी उर्ठाईरहेकाछौ धेरै पहिले देखि किनभने हामीलाई हाम्रो हात चाहिएको छ हाम्रो आवाज चाहिएको छ हाम्रो स्वतन्त्रता चाहिएको छ जो हिजो सम्म वन्दि थिए ती हातहरु आज हामी उचाली रहेछौ तिनै हातहरु माथि धेरै माथि अव फस्दैनन् … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged टंक सम्वाहाम्फे - Tanka Samwahamfe | Leave a comment

कविता : जलाएकै हौ त मेरा सपना?

Posted on January 8, 2018 by Editor

~प्रणिका कोयु~ मेरा चिम्सा आँखा थेप्चो नाक होचो शरिर के मनपर्यो तिमीलाई मेरो कि बौलायौ तिमी त्यसरी? मेरो हाँसो मेरो बोली मेरो नाईं के बिझायो हँ तिमीलाई

Posted in कविता | Tagged Pranika Koyu | Leave a comment

कविता : युद्ध लल्कारिन्छ

Posted on January 7, 2018 by Editor

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ अहंता कोचिएका टाउकाहरु अरुबाट सम्मानित हुन मात्र चाहन्छन् तर आफुले आफैलाई सम्मान गर्न सक्तैनन् हरपल आप्mनो नजरवाट आफै गिरिरहेका हुन्छन् अरुलाई सम्मान गर्न जान्न सके एस्तो हुंदैन्थ्यो र, विचार यस्तो पालेको छ –

Posted in कविता | Tagged Prakash Sunuwar 'Nirakar' | Leave a comment

कविता : स्वीकारोक्ती

Posted on January 4, 2018 by Editor

~रुमानी राई~ रातभरीको अनिदो अंगालोमा च्यापेर संगै सुतेको समय कतिखेर हो उठेर कुलेलम ठोकीसकेछ ब्युँझ्दा त म मात्रै पो ओछ्यानमा । आँखामाथी एकसुर

Posted in कविता | Tagged Rumani Rai | Leave a comment

कविता : मान्छे बने है तिमी

Posted on January 4, 2018 by Editor

~शिव अधिकारी~ आफैँमा भरी सिर्जनाहरू सबै आफैँ बनी सक्षम यौटै लक्ष्य बनाउनु छ सबले यो देश पोखी श्रम फाल्नु हुन्न कदापि यी दिन सधैँ गल्ली र गल्ली घुमी यौटा सुन्दर शान्त स्वच्छ छविको मान्छे बन है तिमी । मान्छेभित्र छ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged शिव अधिकारी - Shiva Adhikari 'Suruchi' | Leave a comment

कविता : सुदुर यात्राहरु

Posted on January 4, 2018 by Editor

~आस्था के.सी.~ र्चिविर र्चिविर कराईरहेछन चराहरु टाढा कतै नेपथ्यवाट आईरहेछ आवाज कुखुरी काँ कुखुरी काँ को भाकामा भाले गाईरहेछ सु प्रभाती गीत उठ मेरो प्यारो छोरा उठ, उघारेर हेर मनका पर्दाहरु रक्तिम र सुनौलो भईरहेछ,पूर्वी क्षितिज हेर । चारैतिर हेर।

Posted in कविता | Tagged आस्था केसी - Aastha KC | Leave a comment

कविता : सर र सरकार

Posted on January 3, 2018 by Editor

~मनोज बोगटी~ अमलिसो सुकौरो लागेको छेक पारेर सरकारले हेपेरै मेरो नाम राख्यो सय दिने। उनीहरू एकदिने अथवा एक घण्टे। अथवा…। जीसीपीको पछिपछि कुद्दै पाक्छ हजिरा

Posted in कविता | Tagged मनोज बोगटी - Manoj Bogati | Leave a comment

छोक : हरफ थपिदेऊ भूपि

Posted on January 3, 2018 by Editor

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ बारम्वार लेख्दै आयौ भूपि बन्दैन देश दुईचार सपुत मरेर नगए कहाँ छौ भूपि अवतरित होऊ

Posted in कविता | Tagged दीपक कुमार ज्ञवाली - Deepak Kumar Gyawali | Leave a comment

कविता : के उनी नै हुन् ?

Posted on January 2, 2018 by Editor

~बदरीनाथ भट्टराई~ (१) हेर्दै कर्के कटु नजरले दक्षिणी भागबाट झर्दी ज्यादै विमल मुखकी देखिने दूरबाछ ।। हाँस्दै पार्ने बहुत नखरा यो न गोरी न काली घुँटो झिक्दी रङबिरङको के उनै हुन् उज्याली ? (२) आऊ आऊ भनी दिनदिनै लोकले कल्पिएकी … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Badarinath Bhattarai | Leave a comment

कविता : पहिलो प्रेमोत्कर्ष र सम्बन्धबिक्षेद्

Posted on January 2, 2018 by Editor

~सुरेस खनाल~ प्रेमोत्कर्ष- तिमीले ढोका खोल्यौ, म थाहा नपाईकन भित्र पसेछु! संघारमा एकछिन, अल्मलिएको त अवश्य हो तर खै, अनायाशै, पाइला भित्रतिर बढेछन्!

Posted in कविता | Tagged Suresh Khanal 'Birkhe Maila' | Leave a comment

कविता : समदम

Posted on January 2, 2018 by Editor

~लोकप्रिया देवी~ जगत छ सुखको दुःखको प्याला खेत बनेको विश्व विशाला । बन्दछ सब यो मदिरापनका जीवनभरमा सुख दुःख जुन हो । समदम अतस्बाजीसरिको हुन्छ ढिलाई क्षणमा क्षण त्यो । जग यो भ्रम हो मन पनि भ्रम हो डरको सुख … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Lokpriya Devi | Leave a comment

कविता : टाईम कार्ड

Posted on January 2, 2018 by Editor

~जे. एन. दाहाल~ विहान देखी बेलुकी सम्म टाईम कार्डमा निर्लाप्त बेलुकी देखी अर्को विहान सम्म दलीएको छ एउटा मान्छे। न मान्छे मेसीन हुन गयो

Posted in कविता | Tagged जे. एन. दाहाल - J N Dahal | Leave a comment

कविता : क्षितिज तिर

Posted on December 31, 2017 by Editor

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ पर पर कुइरी नील किनारा, स्वर्ग झरीकन जिमीमा छुन्छ, लामो सडकमा अडी यसबार, दूर चिहाई दृगले गुन्छ । बहुविध पत्थर कङ्कड, काँढा, बाढी, खाडी, उकाली हुन्छ, ओर्ली किरण र उक्ली डाँडा, दूर शिखरमा स्वर्ग नुहुन्छ ।

Posted in कविता | Tagged लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा - Laxmi Prasad Devkota | Leave a comment

कविता : मृत्युपछिको मीठो सपना

Posted on December 31, 2017 by Editor

~निर्मोही व्यास~ हाँसूँ खितिखिती भन्दा पर्ने भक्कानिँदै रुन मर्नुपर्ने ‘जिऊँ’ भन्दा कठै ! कस्तो विडम्बना ? जन्म जीवनको आदि, मृत्यु जीवन–अन्त्य हो मृत्युउप्रान्त के हुन्छ ? अनुत्तरित प्रश्न यो। मान्छन् कोही पुनर्जन्म र कोही ‘हुन्न’ भन्दछन् ठानिन्छ – “कीर्तिवान् मान्छे–हरू … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged निर्मोही व्यास - Nirmohi Vyas | Leave a comment

कविता : कस्तो झमेला ब्यहोर्न पर्‍यो

Posted on December 31, 2017 by Editor

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ किन बल्दैन दीयो चम्कोस् जगत्मा भन्दै तेल हालेकै थियौं धोखेवाज रहेछ धागो सारा तेल सोशी लीयो माटोको थिएन पाला

Posted in कविता | Tagged दीपक कुमार ज्ञवाली - Deepak Kumar Gyawali | Leave a comment

कविता : साथी

Posted on December 31, 2017 by Editor

~नबराज घिमिरे~ ए साथी तिमी किन मौन छौ ? दिनहरू घड्कदै छन। मानिसहरुको चहलपहल चर्को छ। बजारमा हल्ला चलेको छ। तर ……… तर तिम्रो आवाज कतै सुन्दिन,

Posted in कविता | Tagged नबराज घिमिरे - Nabaraj Ghimire | Leave a comment

कविता : वजन

Posted on December 31, 2017 by Editor

~सोम खनाल~ सब्ले भन्छन् मोटायिछस् बदन् तेरो बढेको छ जोखी हेर्छु पहिले भन्दा वजन तर घटेको छ कोहि भन्छन् दुब्लायिछस आँखा भित्र गढेको छ जोखी हेर्छु पहिले भन्दा वजन तर बढेको छ । मोटाउदा चाही घट्दै जाने वजन मेरो अचम्मको … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Som Khanal | Leave a comment

कविता : नयाँ वर्षको शुभकामना

Posted on December 31, 2017 by Editor

~अरुणबहादुर खत्री “नदी”~ आकाशभरि उज्यालो हुँदै आइरहेछ मनै रमाउनेगरी शान्त शितल हावा देशभरि बहिरहेछ लेक–डाँडा–बेसी हिमाल–पहाड–तराई बत्तीसै दन्तलहर झल्काउँदै मुसुमुसु हाँसिरहेका छन् ।

Posted in कविता | Tagged अरुणबहादुर खत्री 'नदी' - Arun Bahadur Khatri 'Nadi' | Leave a comment

कविता : अम्बर तिमी साँच्ची कै धर्ती हौ

Posted on December 30, 2017 by Editor

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ अम्बर तिमीले गाएको गीत जस्तै दुनियाँको सारा दुखपिडा निलिदिने अम्बर तिमी साँच्ची कै विशाल धर्ती भएर वाँचिदियौ बेदना बोकेर वाँचेका हामीहरुलाई तिम्रो छातीमा बस्न दियौ सवै दुखका छालहरुलाई शान्त गराइदियौ

Posted in कविता | Tagged Prakash Sunuwar 'Nirakar' | Leave a comment

Tag Archives: kabita

रचनाकारलाई खोज्न अंग्रेजीमा नाम टाइप गर्नुहोस् ।

प्रमुख सम्पादक/सङ्कलक

~ आविष्कार ~

~सङ्ग्रहित स्रष्टाहरु~

विधा छान्नुहोस्

नेपाली साहित्य लेखन सहयोगी

Follow साहित्य सङ्ग्रहालय

यो हफ्ता धेरै पढिएको

नयाँ रचना

भण्डार कोठा

कस्ले कहाँबाट हेरे

शब्दका जादुगरहरु