Tag Archives: kabita

कविता : देश प्रेमी नेताहरुलाई मेरो आग्रह

~योगेन्द्र गिरी ‘संघर्श’~ देश प्रेमी नेताहरु देशको बिकाश गर्न झुक्नु हुन्न बिभिन्न राजनितिक दलहरुका प्रतिनिधीहरुले उठाएको मागहरुलाई मुल्याकन गर्न भुल्नु हुन्न बुद्धको देशमा आज किन हत्या हिंसा बढ्दैछ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : वितृष्णाको समर्पण

~केवल गंगा गुरुङ~ निचोरी-निचोरी पिउँ रस मेरो ज्यानमा कति छ तीर्खा सवै मेटार्इ देउ तिम्रो मनमा कति छ तिम्रा ती प्यासी मनहरुलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पात्र-कुपात्र

~दिव्य गिरी~ मञ्चमा चहल-पहल कतै अँध्यारो अँध्यारो कतै उज्यालो उज्यालो अर्थात मधुरो प्रकाशको छायाभित्र सलबलाईरहेका मानिसहरूको आकृति नेपथ्यमा मानिसहरू चिच्च्याइरहेको मसिनो ध्वनि पूरै अन्धकार ओढेर मञ्चतिर ध्यानपूर्वक हेरिरहेका दर्शक केही शसङ्कीत तर धेरै आतङ्कीत ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : नेपाल बाँचिरहोस्

~डा. कृष्ण पन्थी~ छन्द कविता जाउँ दैलेख वा महोत्तरी तथा तप्लेजुङ्गै खोँचहोस् । खाउँ भात मकै मिठो र मसिनो फापर् ढिडो जे मिलोस् ।। लाउँ एक् जोर जे जसोगरी हवस् नाङ्गो सबै छेकियोस् । नेपाली मन यो पुकार भगवान् नेपाल … Continue reading

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भाषण

~चाङ चिराग~ मञ्च यताउति मानिसहरु केही कुर्सी केही दर्शकहरु केही पत्रकारहरु केही क्यामेराहरु केही मोबाइलहरु केही रेकर्डरहरु केही नोटबुकहरु र, केही कलमहरु । एक-दुई वटा माइक

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लाल सलाम सहिदलाई

~योगेन्द्र गिरी ‘संघर्श’~ नेपाल आमका बिर सुपुत्र छोरालाई बिर योद्धाको सम्मान छ तिमीलाई स्वधिनताको शिर उच्च बनाई आफनो ज्यानको बलि चढाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : झ्याली माया

~रामु गैरे~ मिठा मिठा सपना देखाइ सँगइ मर्ने सँगइ बाच्ने कसम खाइ मलाई न घरको न घाटको बनाइ सुखै सँग राख्छु भनेकै थिए २,४, पैसा कमाइ बिश्वासघात गर्यौ अरु पराइको हात समाइ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म त्यही बूढो प्रेमी

~बिष्णु सुवेदी ‘दोलखे’~ वर्षौंपछि फेरि आइपुगेको छु यो बूढो मन लिएर एक थुङ्गा फूल चढाउन ! त्यतिबेला यो खोलाको बीचमा कुनै फड्के थिएन, पुल थिएन खोला एकनासले बग्थ्यो तिमी पारिबाटै÷म वारिबाटै भावनाको पुल हाल्थ्यौं तिमी मसम्म आउँथ्यौ म तिमीसम्म धाउँथें … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बहुमतको आवाज

~युद्धप्रसाद मिश्र~ हाम्रा यी खेतबारी श्रम सलिल बगी हातले जोतिएका केवल हामी डटेका सक्रिय कृषका प्यारले पोतिएका हरबेलामा यसैको वरिपरि घुमने वीर हामी सिपाही गर्छन् हाम्रा तँ जस्ता अथकित पहरा चोरको त्राही त्राही

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्योरो खादबारी बजार

~योगेन्द्र गिरी ‘संघर्श’~ चारै तिरबाट डाडा काडा हरियाली बिचमा खादबारी बजार रमणिय बजार हेर्न धाउछन लेकका युबा युवती लाखौ हजार

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : छोरी को पीडा

~कृष्ण पहारी~ गहभरी आसुबोकेर पराइको मझेरिमा पोतो घसार्दै तिम्ले थुप्रै वसन्त पार गरेयौ निधारमा नाम्लाका डाम पारेर घासका भारी बोक्दै उकाली ओराली गर्यौ पिडामा पिल्सिएर परेली बाट कति आँसु खसाल्यौ छोरी तिमी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : यो मन

~गणेश पुर्बछाने मगर~ भो अब त रुदिन भन्छु रसिन्छ यी नयन हरु उफ सम्झन्न अब त भन्छु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : अनन्त क्षितिज

~नकुल सिलवाल~ देखे क्षितिज र ठाने आफुलाई म त्यँहासम्म फैलिएको छु , के माथितिर घुमाए आँखा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : च्याट

~डा. कपिलदेव लामिछाने~ स्याट स्याट स्याट फेस बुकमा गर्नु होस् च्याट जति च्याट गर्नु होस् न यसमा भ्याट लाग्छ न यसमा ओस्याट लाग्छ न कुनै कर न कुनै डर– न यसमा कुनै असमानता हुन्छ फेस बुकमा खासमा समानता हुन्छ–

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अगुवामा पनि भर हुने देशको विकास

~निर्भीक रार्इ~ (राष्ट्र खच्कने सामरिक तुजुकले) घामजस्तो चम्किलो माओ उदाउनले अँध्यारो भागेको चीनमा जूनतुल्य टल्कने देङ झुल्कनले उज्यालो भित्रिएको चीनमा राती पनि राती समेत उज्यालो पाउँदा चीनमा विकासले छिटो बाटो काटेको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पदचाप

~सागर कार्की~ विथोल्न नखोज मलाई सुन्यतामा तैरदै गरेको जिन्दगी कलिलो स्पर्शले पनि झर्दो रहेछ फूल्न नपाउदै ।। चाहाना होईन मेरो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रवाशबाट

~दिव्य गिरी~ बितेका वर्षरूमा जस्तै यो वर्षपनि आँखामा झझल्को आईरहेछ घर अगिल्तिरको बगैंचामा गोदावरी फुलेको होला मखमली फुलेको होला सयपत्री फुलेको होला तिनै फूलहरूको सुगन्धले आँगन मग्मगाएको पनि होला तिनै फूलहरूको सौन्दर्यले आँगन जग्मगाएको पनि होला र, घर पूर्णतः

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : क्याफे माया

~टंक वनेम~ साइबर क्याफेमा माउस हल्लाउँन थाले देखि नैं मुटु हल्लिन थालेको थियो प्रेमिल शब्दका स्पर्सहरुले मनको लिङगे पिङ् मच्याउँन बेर लागेन कति छिट्टै बिजुली संम्बन्धको लठ्ठामा वारिपारि तर्ने मायाको पुल बन्यो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो खाली सिउँदो

~केवल गंगा गुरुङ~ मेरा आशाका किरणहरु डुब्न लागेको घाम जस्तै भएछन् जलिरहेको दियो पनि निभ्नै लागेछ कस्तो हुरी आयो प्रिये ! तिम्रो र मेरो माया बीच

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कानुन कस्ले मानेन

~चकेन्द्र राई “कैदी”~ कानुन कस्ले मानेन बिदेशिहरुले कि नेपाली जनताहरुले जन प्रतिनिधिहरुले कि कानुन बनाउने कानुनबिदहरुले आखिरी कानुन कस्ले मानेन या फेरी नयाँ नेपाल बनाउछु भन्नेहरुले गणतन्त्र आए पछि पनि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी बिनाको यो संसार

~योगेन्द्र गिरी ‘संघर्श’~ तिमी बिनाको यो संसार नै सुन्य लाग्छ सानु यो मेरो आखा वरिपरी तिम्रै तिस्बिर देख्छु सानु तिम्रो मुहारको कल्पना गर्न सक्तिन सानु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो कलम

~सूर्यविक्रम याक्खा~ प्रवेश द्वारमै तिखारीएर जोडले प्रहार गर्छ , वन्द ताल्चामा , प्वाकै उधारेर , टुक्रा-टुक्रा पारी गन्छ । चट्टान भित्रका हिराहरुमा पारदर्शी झिल्ली र किटाणुहरुमा ,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पुनरागमन

~शिरिष लामिछाने~ धेरै पछि आज केही लेख्न खोज्दैछु सुतिरहेको मस्तिष्कलाई फेरी जगाउन खोज्दैछु बग्दैछन् मानसिक तरँग उर्लिएको कर्णालीसरी उभिएको छु यो भूमीमा अटल सगरमाथासरी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो गाउँ

~आभास~ [बिहान] नारीका चुरा बज्न थाल्छन् थुरमाथि बसेर धोवीचरो गीत गाउन थाल्छ मेरो गाउँ बिस्तार ब्यूँझन्छ पँधेरा जान्छ र पानी ल्याउँछ रातोमाटो घोलेर पोतेरी ठीक पार्छ र संघार लिप्न मेरो गाउँ हरेक बिहान घामलाई निम्त्याउने गर्छ [दिउँसो]

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : संसार

~ज्ञानेन्द्र स्थापित~ कहिले काँही म सोच्छु आफै लाई प्रश्न गर्छु कि किन यो संसार यती बिशाल छ ? कल्पनै गर्न पनि कति भएंकर छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिम्रो स्वर्ग

~जे.बी. शेर्पा ~ असमयमै समयले झुत्रो पारिएको अनुहार माझ , अझै सपना देख्न नछाडेका चम्किला आँखाहरु , अगाध मायाँ र स्नेहका मूलहरु सुमसुम्याउँदै, कसैको फिर्ती आगमनमा, भत्किएको आँगन को डिल देखि एक टक , उजाड उराठ गोरेटो मा पर पर … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो प्रिय मित्र

~सागर कार्की~ सुन्यता, शन्नाटा र चित्कार मलाई कोट्याइ रहेको छ । यौटा आत्मिय हेराई मानौ खाजीरहेको थियो म भित्रको अर्को म उसका मौन आँखाहरु मलाई टुलुटुलु हेरिरहेका थिए

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : परित्याग-प्रतिक्षा

~टंक वनेम~ बैँस ध्वाँसे फर्सीको फूलमा रंगिन्दा भुनभुनाउँदै आयौ घुम्यौ नाच्यौ ति म्रा भोका दाँतहरुले कुन्नी ? के के टोक्यो जि ब्रोको स्वादले थाहा भएन के के चाख्यो सूर्यमुखी खितखिताउँदा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अन्तिम युद्धको उज्यालो बिहान

~टंक वनेम~ लर्के बैँस बारुदको गन्धमा मुछ्दै छोएर युनियन ज्याक झण्डा कबोलेर तेतिसकोटी देउदेउता भाकेर पातालको सिमे भुमे कसम खाएर सत्यबाचा अब दाग्नु पर्छ सत्रुको छाती थाप्नु पर्छ गोलीको निशाना कि जित्नु पर्छ युद्ध संग्राम कि हार्नु पर्छ मृत्यु वरण … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जीवीत छु

~भिम दुमी राई~ काजी ! म, भाउजु उ क्या तिमीले हुत्याएको कि चिनेनौ र मलाई याद गर काजी ! भनेको त्यो सुङदेल जाँदा सम्झ त तिमी पछी पछी थियौ म अघि अघि थिएँ म चिप्लिए भिरमा झरे अलि तल

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो साधारण जिन्दगी

~रामु गैरे~ ठुला ठुला महल हैन मलाई मात्र शरीर ओत्ने बास भये पुग्छ ठुला ठुला रेस्टुरेन्टको खाना हैन मलाई मात्र आफ्नै घरको गुन्द्रुकको गास भये पुग्छ !! हिड् डुल् गर्न मोटर गाडी हैन मलाई भगवानले दिएको दुई खुट्टा भये पुग्छ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : आमा तिम्रो याद आयो

~यज्ञेश~ आमा तिम्रो याद आयो, तिम्रो मायाको सम्झना आयो, धेरै टाढासम्म आयो र यसरी आयो कि तिम्रो ममताको आभासले मेरो मन भरी आयो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment