Tag Archives: kabita

कविता : अनुत्तरित प्रश्न

~पुण्य गौतम ‘विश्वास’~ राजधानीको पाँचतारे होटलमा चल्दै थियो भव्य सेमिनार ऊ र म दुवै सहभागी ऊ धुरीको पदमा विराजमान/म धूलोबाट उठेको अञ्जान उसले सुरु गर्यो/शान्तिको श्वास फेर्दैछ गाउँ मैले सुरु गरें/अझै अशान्त छ गाउँ उसले थप्यो/सभ्यतातर्फ दौडियो गाउँ मेरो प्रतिवाद/उपभोक्ता … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रस्थान

~डा.मधु माधुर्य~ सृजनाको शृंखला न हो अन्त्य गर्दै युगको – धमिलो आहाल – साम्राज्य शुरु हुन्छ – मेरो कविता ! र थाम्न नसकी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दुइ शहर

~विक्रम सुब्बा~ उता चिडियाखाना छ र्सपहरु छन, गोहीहरु छन् स्याल र भालूहरु छन् गिद्धहरु छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सानो – सुख

~इश्वरवल्लभ~ ती आकासका बादलका टुक्राहरूले त्यसै बिलाएको, र त्यसै आकार बनेको हेरिरहनु सानो सुख हो, मेहनतले निर्माण भएका पसिनाका थोपाहरु चेहरामा देख्नु सानो सुख हो, सानो सुखको ठूलो सानो जे भने पनि हुने सानो इतिहास हो बिम्बमा अल्झिरहेर कतै त्यही … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कर्तव्यको पालन भएन

~निर्मला राई परिवेश~ यहाँ बाबाआमा बाबा आमा भएनन् छोराछोरी पनि छोराछोरी रहेनन् नेता अब यहा नेता भएनन् शिक्षक अब शिक्षक भएनन् बचनबद्ध भएनन् ,सारै सस्तो भयो छि बचन,ब्यबहार र जीवनशैली आदर,सदभाव,माया ममता, आदर्श .. बुध्द ,महात्मागान्धी ,महाबीर,मोहम्मत ,क्राईस्ट आदिका ..

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : साम्राज्ञीको सालिकलाई सम्बोधन

~रक्ष राई~ साम्राज्ञी साहिबा ! हजुरको राइफलको नालवाट नदेखिने मेरो एउटा अदेखा दुश्मन छ उ हजुरको काँधमा राइफल राखेर मेरो छातीमा गोली ठोक्छ म चाहीं उसको दुश्मनसंग पटक – पटक युद्व लड्छु महारानी साहिबा ! हजुरको दूरवीनभित्र नभेटिने

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : यो नसा चीत्कार कि प्रेम !

~सुजन बुढाथोकी ‘कान्छा’~ हाम्रो नजिक आएर अनि भट्टी होटल र रक्सी पसल नजाने कसमहरु खाएर, बुवाले आजसम्म कति बोतल खानु भो? यादहरुमा तिमिलाइ नदेखु भन्छु अदृस्य अक्सिजन पवन बनेर तिमी हृदयका हर ढोका र ढुकढुकीहरुमा आइरहन्छौ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ऋतु वसन्त नआएको भए

~भिमदर्शन रोका~ ऋतु वसन्त नआएको भए तिमीले गीत मेरो नगाएको भए गुराँस यति रातो हुने थिएन तिमी यसरी नशर्माएको भए !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : भोग्दै थिए घात सानु

~ममता मृगतृष्णा~ हिजो भोगे माया आज भोग्दै थिए घात सानु जल्दै गर्या आगो छेऊमा चिठीका ती खात सानु जून थिएन आकाशमा,रूॅदै होला लुकि कतै जिवन जस्तै अन्धकार र निष्पट्ट थ्यो रात सानु।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : जीवित नायकको आत्मकथा

~सैलेन्द्र साकार~ ऊ ठीक सात बजे उठ्छ सात बजेर पाँच मिनेटमा रेष्टरुममा हुन्छ त्यसपछि दाँत माझ्छ बीस पटक माथिल्लो दाँत र वीस पटक तल्लो दाँत बु्रसले माझ्छ, मुख धुन्छ र सात बजेर बीस मिनेटमा ऊ बसभित्र हुन्छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बाच्ने बानी

~शिव गौतम~ – वाँच्नु पानि एउटा नशा पो हो कि क्या हो, आज वाँची सके पछि भोलि फेरि वाँच्न मन लाग्ने, एक पल्ट माते पछि फेरि फेरि पनि मात्न मन लाग्ने। यो आदत छुटाउनलाई वाँच्ने यो लत छुटाउनलाई समुन्द्रका सुनामी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कहाँ खोज्ने होला

~सुजन बुढाथोकी ‘कान्छा’~ आलि धेरै नै तास्नु छ कोदाला कहाँ खोज्ने होला असार आयो धान रोप्ने खेताला कहाँ खोज्ने होला रोपाइलाई सिचाइ दिन हुन्थ्यियो, तर मुहान बेचियो बेचिएका हाम्रा ति सबै नदिनाला कहाँ खोज्ने होला

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : खसी बढो क्रान्तिकारी छ

~सुजन बुढाथोकी ‘कान्छा’~ हाम्रो घरमा भएको यो खसी बढो क्रान्तिकारी छ हाम्रो घरमा पालिएको बाख्रो बढो बिद्रोही छ । इमान्दार छ र बढो वीर छ । गलाको डोरि स्बिकार्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लीलामा अत्तर

~डा. विदुर चालिसे~ बगानका उत्तीसका पत्ताहरू पनि सुइरिरहेका बेला चियाजस्तै बन्थे अत्तरका मायालु सनमहरू सँग ! सगाेलका दृष्टिभ्रमहरूले टाँसिएर लिलाकाे घरहरू भरि मयूर थे पत्थरहरू चर्किरहेका प्रहरमा ऐनाका मगन झुल्किदिन्थे बहार

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कुहिरो

~भिमदर्शन रोका~ पर पहाडमाथि पहाडभन्दा गरुङ्गो तर स्पर्शभन्दा हलुङ्गो लाम लागेर बिस्तार बिस्तार उकालो चढिरहेछ कुहिरो र

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समय, मान्छे र म

~मिजास तेम्बे~ म बोल्न खोजिरहेछु म खोल्न खोजिरहेछु बताउन सक्छु कि सक्दिनँ बुझाउँन सक्छु कि सक्दिनँ मान्छे, सधैँ विरोधाभाष देखिरहन्छ/लेखिरहन्छ मान्छे, सधैँ अनिणिर्त बोलिरहन्छ/खोलिरहन्छ मान्छे, सधैँ अन्धाधुन्द गरिरहन्छ/सरिरहन्छ मान्छे, सधैँ बेठेगान हिँडिरहन्छ/दौँडिरहन्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : युद्दभूमिको झल्को

~दीपा लिम्बु राई~ जव मलाई हल्लाहरुले बिथोल्छ म जोडले ढोका बन्द गर्छु बन्द कोठा भित्रबाट अलिकति झ्याल उघारेर पुर्व क्षितिजलाई चियाउँछु । सम्झनाको झोक्का किन आउँछ यसरी ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मशान घाट

~राजेश्वर देवकोटा ~ मलामीहरूको मलिन दृष्टि शवमा परेको छ जसले कुनै दयादृष्टिको अपेक्षा गरेको छैन । मलामीहरूको मलिन दृष्टि शवमा परेको छ जसले कुनै दयादृष्टिको अपेक्षा गरेको छैन । उसका उपर मलामीहरू पुष्पवर्षा गर्छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सुङ्ग्देल गाउँ

~निर्मला राई परिवेश~ सुङ्ग्देल गाउँ जहाँ म जन्मे ….. ती डाडा र पाखा जहाँ म हुर्केँ …. असिमित मिठा माया र सम्झना छ मेरो ……. स्वासप्रस्वास रावाखोला बगिरहेछ मुटुको भल्ब बनि मेरो …….

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : काँक्रो

~राजेन्द्र तारकिणी~ तिमी काँक्रोझैँ भर्खरकी छौ । हरियो टीनएजको उकालो चढेर तिमी प्रवेशरत छौ– गुराँसको पछ्यौरी ओढ्ने लेकतिर त्यहाँ असाध्यै उथलपुथल हुरी चल्छ यौवनको । तिमी त भञ्ज्याङमा छौ, सुस्ताइरहेछौ सङ्क्रमणमा छ तिम्रो हरियो जामा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देश खोज्दा

~कौशिला रिसाल~ बाल्यकालको बुइ चढेर चिसे खोलाको कन्चन पानीमा मैले माछाको चुलुबुलु नियालिरहदा बाले सर्टको फेरो समाउदै तानेका ती यादका असारहरूले थुनेका दुवाली सम्झनाका पासो बनेर आइरहेछ्न् । लुकामारी खेल्दा मलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तातो हावा

~सुधीर छेत्री~ एउटा तातो हावाले शरीर फड़्कार्‍यो, प्वॉंखमा टॉंसिएका पानीथोपाहरू झड़्कार्‍यो अनि कम्मर कसेर उठ्यो आवाजहरूको थैला कॉंधमाथि भिरेर। तातो हावा अब

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पितृ- आलोक

~सोमनाथ सुवेदी~ छातीमा जून टाँसिएको आकाश देखाएर मेरी हजुरआमाले मलाई स्वर्ग चिनाउनुभयो ! सुकिलो जून देख्ता आकाशमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म हारेको यौटा उदास रात

~भवानी तावा~ म सम्झन्थेँ प्रत्येक रातहरू स्वच्छन्द हुन्छन् । ताराहरूले सुरेली खेलेर चन्द्रमाले मुसुक्क हाँसेर मसँग कल्पनामा बुर्कुसी मार्दामार्दै हाम्रो प्रत्येक रात – एउटा स्वर्णीम कल्पनाको सडकमा त्यसरी नै आउँछ होला त्यसरी नै जान्छ होला ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : चहिँदैन

~विक्रम सुब्बा~ भोटे, पाना, ईट्टा र चिढीका बास्साहरू छन् अर्थात, पुरै चार राजा छन्… राज्य संचालनको फलास खेल्न

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नया नेपाल बनाउने भए

~प्रकाश रोदुङ~ ए शिक्षित अगुवाहरु हो युरोप,अमेरिका जापनहरुको सपना त्याग्नु पर्छ नया नेपाल हराभरा बनाउने भए ए श्रमिकहरु हो प्रबाशमा बेचिएको श्रमलाई मातृभूमि फिर्काउनु पर्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी र म

~गोपालप्रसाद रिमाल~ भैगो भन्या” भैगो, तिम्रो दया मलाई चाहिन्न, बरु तिमीले दिएको जहर सिनित्तै म रित्याइदिउँला तर तिम्रो दयाकोर् क थोपा पनि मलाई ताहिन्न। जब संसारबाट उप्केर मेरा आँखा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समय सधैँ आइरहन्छ

~भिमदर्शन रोका~ वरिपरि छेउछाउबाट सजिला र अप्ठयारा ठाउँहरुबाट वन पाखा पहरा र हलुका सुस्केराहरुबाट आइरहन्छ समय सधैँ आइरहन्छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सम्पत्ति विवरण

~राजेन्द्र तारकिणी~ सरकार ! तिम्रो मण्डलका मन्त्रीहरूको झैँ मणि–माणिक्य, हीरा, पन्ना र सुनचाँदी, देश–विदेशमा घर/घडेरी र जमिन, कार, बैंक ब्यालेन्स र शेयर नहोला मसँग तर नठान्नू कि म कङ्गाल छु । सरकार ! मसँग पनि छ सम्पत्ति–

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जीवन

~मधु श्री~ हत्केला माथि जीवन राखी कसेर पटुकी पसिना पोख्दै भरोषा बोक्दै साहस बटुली उकाली चढ्दै ओराली झर्दै जंगल चाहर्दै जरुवा खोज्दै मुस्किल रोज्दै अभाव स्याहर्दै कहिले घाम हिँउँमा बग्थ्यो मेटाई प्यास त्यो जम्दथ्यो मुटु जमेझैँ हिउँ कहिले आश त्यो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नियत्ति भित्र

~प्रेम राई परिक्षित~ हिड्नुको नियत्तिमा म फगत पाईला सारिरहेको छु बाच्नुको नियत्तिमा म दुई सर्को श्वास फेरिरहेको छु भुगोलको रेखा झैं नशाहरु सङ्गै कुदिरहेको छु मानौ म पत्रकार

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भ्यागुताको गीत

~रुपिन्द्र प्रभावी ‘कटु’~ ट्यार्–ट्यार् ट्यार्–ट्यार् भ्यागुताको गीत न लय छ न ताल छ र पनि मच्चिएर गाउँछन्– ट्यार्–ट्यार् ट्यार्–ट्यार् । मन परोस्÷नपरोस् सुन्नेहरुलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment