Tag Archives: kabita

कविता : भर नपर

Posted on January 20, 2017 by Editor

~आचार्य प्रभा~ जे भन्यौ ठिकै भन्यौ मनकै ब्यथा पोख्यौ , अस्पट भावनाहरु ओकलेर मन शान्त गरायौ … हो —सारा कुण्ठाहरु थुपार्नु हुन्न मनमा असरल्ल पीडाहरु साँच्नु हुन्न ह्रीदयमा ।

कविता : आस्था खोजिरहेछु

Posted on January 20, 2017 by Editor

~दिलिप योन्जन~ त्यसै त म पागल भएँ यातना दिई नसताउ भुकम्प म भित्र पड्किएको छ म छताछुल्लछरिएको छु म धुजा धुजा भैइ फुटेर लडेको छु बाँच्ने आशा र बिस्वास छैन

छन्द कविता : भाषा, साहित्य र विकृति

Posted on January 19, 2017 by Editor

~गोविन्ददेव आचार्य~ छन्द : स्रग्धरा भाषासाहित्य पाटो अनि ललितकला खस्कँदै झर्न लाग्यो मात्रै बढ्दैछ सङ्ख्या गुण र मधुरता गर्भमै मर्न लाग्यो निस्के स्रष्टा अनेकौँ फुतफुत रचना थुप्रिए बालुवा झैँ लेखी छापेर कोच्यो तहतह कुहियो हार्न खेल्ने जुवा झैँ । आफ्नैआफ्नै … Continue reading →

Posted in छन्द कविता | Tagged Gobinda Dev Bhatta | Leave a comment

कविता : एक तिमी

Posted on January 19, 2017 by Editor

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ क. ‘हुन्न’ भन्नु तिमीले केवल आफूलाई नचिन्नु हो आफूलाई नगन्नु हो ! स्रष्टाका ए प्रतीक अदर्पण परिस्थितिको स्रष्टालाई, धुस्नाहरुमा चट्ट सुताई, कैद गरीकन थुन्नु हो ! ख. किन हुन्न ? किन हुन्न ? यस माटोमा अङ्गुर स्याउ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा - Laxmi Prasad Devkota | Leave a comment

कविता : खाली क्यानभास

Posted on January 19, 2017 by Editor

~बसन्त श्रेष्ठ ‘क्षितिज’~ रङ्ग छ ब्रश छ र क्यानभास पनि छ । जीवन भोगाइका क्यानभासमा मुर्त/अमूर्त रेखाङ्कित तस्विर सजाउने रहर पनि छ । पहाडको अटल बिश्वास जतै अडिन चाहन्थे लेकको रक्ताम्य गुराँसको मुस्कान भर्न चाहन्थे

Posted in कविता | Tagged बसन्त श्रेष्ठ ‘क्षितिज’ - Basanta Kumar Shrestha Kshitij | Leave a comment

कविता : म साहिली दमिनी

Posted on January 19, 2017 by Editor

~अनुप मगर~ म साहिली दमिनी ठूला बा’को दलान बाहिरै थिएँ, नचोखिने गरी जुठो माझेकै थिएँ, कलम भिरेका’ सुकिला मेरो घरमा एक हुल मान्छे आए ठूला बा’को घर न जान अ-हाए बाबै मलाई त मटराँ हालेर शाहराँ पु-याए !! तिम्लाई था’छ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged अनुप मगर - Anup Magar | Leave a comment

कविता : देश छटपटाइरहेछ

Posted on January 19, 2017 by Editor

~डम्बर पौडेल~ भ्रष्टाचार व्याप्त छ देशमा कसले बोल्ने ? जाल ,झेल र कमिसनतन्त्र छ देशमा कसले रोक्ने ? कालो बजारी र तस्करी बढ्यो देशमा कसले हेर्ने ? जो देश चलाउने ठाउमा छन् उनीहरु त्यसैको आडमा छन् जो कानुन बनाउछन देशमा … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Dambar Paudel | Leave a comment

कविता : सोझो मान्छेको चेप्टो कुरा

Posted on January 19, 2017 by Editor

~अतित मुखिया~ धेरै देखे मैले सभ्यताको पोखरीमा पौडिरहेका असभ्य अनुहारहरु । शिष्टाचारको पासो थापेर दुरव्यवहारका लोप्पा खुवाउने, अशिष्ट भलाज्मीहरु । यसैले आजकल मनोकांक्षाका झिरहरुमा भावनाका शील उन्दै मनको भुङगरोमा सेकुवा सेक्ने गर्छु

Posted in कविता | Tagged Atit Mukhiya | Leave a comment

कविता : दुर्घटित मन

Posted on January 19, 2017 by Editor

~हिरण्यकुमारी पाठक~ आज मन कता हरायो कता भित्रभित्रै रित्तिउझैं थाहा छैन अथाह समुद्र भित्रभित्रै डुब्न गएछ कि मन, कसरी समाउ यो मनलाई कता खोजु कता यो मनलाई मन नभएको मुटु कस्तो होला,

Posted in कविता | Tagged Hiranya Kumari Pathak | Leave a comment

कविता : बन्ने छ सुन्दर शान्त र सम्वृद्द नेपाल

Posted on January 19, 2017 by Editor

~बाबुराम पन्थी ‘गुल्मेली’~ साथीहरू भन्छन् हाम्रो देश बिग्रीयो हाम्रो देशमा मानवता हरायो ! जनता राजनितिको शिकार हुन बाध्य छौ । म सोंच मग्न हुन्छु मन मनै आफै भित्र प्रश्न उठ्छ । एउटा विरामीको पिडा कम गराउने डाक्टरमा के मानवता छैन … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged बाबुराम पन्थी 'गुल्मेली' - Baburam Panthee 'Gulmeli' | Leave a comment

छन्द कविता : के संविधान आउला ?

Posted on January 19, 2017 by Editor

~पूर्ण ओली~ खेलेनौ अगुवा निस्वार्थ भुमिका, नेपालको खातिर संविधान नआउने लक्षण यो, देखिन्छ चारैतिर जानेभो अब फुत्किई पकडको सम्भावना सुन्दर !… तिम्रो मात्र दलीय आग्रह छ रे ! हाम्रो यहाँ के छ र ? हाम्रो देश इतिहासकै कठिनतम् यो मोडमा … Continue reading →

Posted in छन्द कविता | Tagged पूर्ण ओली - Purna Oli | Leave a comment

कविता : म रुन्छु कर्णाली

Posted on January 19, 2017 by Editor

~महेश रिजाल~ आफ्नै छाया बाट छोडिएको सिलौटोमा चंदन जसरी घोटिएको चुसिएर, लुटिएर फालिएको तर पनी आफ्नै भनिएको देश को एस्तो शासन प्रणाली

Posted in कविता | Tagged महेश रिजाल - Mahesh Rijal | Leave a comment

कविता : यात्रा स्थगित भइदेओस्

Posted on January 19, 2017 by Editor

~उदय निरौला~ कहिलेकाहीँ त लाग्छ यात्रा अविरल नबगेर कहीँ कतै टुङ्गियोस् साक्षी बनेको छु यद्यपि यात्रामा पात झर्छ यात्रामा पात मर्छ र पुनः पुनः पलाउँछ पुनः झर्छ मर्छ र पुनः पलाउँछ । लाग्छ ! घाम उदाएपछि पुनः नअस्ताओस्

Posted in कविता | Tagged उदय निरौला - Uday Niraula | Leave a comment

कविता : बधाई प्रचन्ड

Posted on January 18, 2017 by Editor

~लोप्चन लामा~ बधाई छ प्रचन्ड स-परिवार बिदेश भ्रमण तिमीलाई बधाई छ बाबुराम सर्बे-सर्वा ढुकुटी ब्रम्ह्-लुट तिमीलाई धेरै आस्था अनी विश्वाश थियो बाह्र बर्ष रगतको होली खेलेर सत्तामा पुग्दा नेपाल आमाले लामो चैनको सुस्केर हालेथ्यो

Posted in कविता | Tagged Lopchan Lama | Leave a comment

कविता : नाईं गर्दिन के!

Posted on January 18, 2017 by Editor

~प्रणिका कोयु~ “प्रणिका, उमेर भयो त! डाँडा काट्दैछ है वैंशले लौ तिमी पनि” यही भन्थे, भन्छन् उनीहरू र म सुनिदिन्छु हाँसो, उदेक, वेवास्ता र झर्काईकासाथ भनिदिन्छु पनि छैन हो बिहे गर्ने रहर मलाई, अँ सोच्दैछु, गरौंला नि, के छ र … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Pranika Koyu | Leave a comment

कविता : बिचरो हंस ब्युँझियो

Posted on January 18, 2017 by Editor

~वामदेव पण्डित~ गए रात निकै नौलो, स्वप्न देखेँ म भन्दछु राजाले पद छोडेर, कसरी कन भन्दछु गद्दीमा बसी खेल्ने रे, हृदयेन्द्र नरेश भई खोपाको देवताजस्तै त्यो तन्त्र लवलेश भई ।।१।। उमेर नपुगेसम्म प्रतिनिधि बनाउने हिमानी एक आमा र जनता तीन … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Bamdev Pandit | Leave a comment

कविता : समयको सत्ता

Posted on January 18, 2017 by Editor

~रामकृष्ण सुनुवार ‘आँकाला’~ खै ! गर्भमा कष्ट प्रद कुर्दा कुर्दा ग्रह ब्रम्हाण्ड दगुरेनन बेस्कन अरुको शाहारामा जीवन जिउने क्रम अनायासै थोपरी दिएर कहिले सक्षम स्वावलम्बी बन्ने ? सूर्यलाइ चुम्बकीय शक्ति तीव्र पार्न बाल मुस्कान टक्र्याए सौर मण्डल तिब्र गतिमा दौडाउन … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged रामकृष्ण सुनुवार 'आँकाला' - Ramkrishna Sunuwar 'Ankaalaa' | Leave a comment

कविता : सुनकेशरी मैयाँ

Posted on January 18, 2017 by Editor

~शोभा न्यौपाने~ वन-पाखामा दाउरा-सोत्तर गर्दै चुलो-चम्को पानी-पँधेरोसँगै जीन्दगीका उतारचढाप हेरेर आधा जीवन गुजारेकी मेरी आमा सानी छोरी – मलाई काखमा सुताएर हरेक रात दन्त्य कथा सुनाउने गर्थिन् त्यस्ता कहानीहरु जसले मलाई एक रँगिलो संसारमा पुर्याउँथ्यो जहाँ सुनकेशरी मैयाँको केश बगाउँथ्यो

Posted in कविता | Tagged शोभा न्यौपाने - Shobha Neupane | Leave a comment

कविता : सरकार ,मलाई मेरो भागको जमिन फिर्ता गर !

Posted on January 18, 2017 by Editor

~निमेष गिरि~ सरकार, म विर्खवहादुर यो देशको माटोको कुनै भाग मेरो पसिनाले सिंचिएको छ सवैलाई भाग लगाउदा करोडौ टुक्रामा एक टुक्रा मेरो पनि हक लाग्नेछ त्यसैले सरकार मलाई मेरो टुक्रा फिर्ता देऊ म तिम्रो अधिनस्थ हुन चाहान्न

Posted in कविता | Tagged Nimesh Giri | Leave a comment

कविता : माघ आठ पन गैग्यो

Posted on January 18, 2017 by Editor

~लक्ष्मण अधिकारी~ गोठ भरी हल बल्ल पाली जग्गा बाजै रैग्यो आएइन संबिधान हाम्रो माघ आठ पन गैग्यो जोतन्या हली भागी गैग्यो पैसा पानी लैग्यो संबिधान न पाइन्या भयो यो अचम्मै भैग्यो चमर पन हल्लायाका घोगा पसायाका माघ आठ मा संबिधान … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged लक्ष्मण अधिकारी - Laxman Adhikari | Leave a comment

कविता : एउटा मान्छे

Posted on January 18, 2017 by Editor

~कृष्ण कट्टेल~ आज पनि उनी हराइरहेका थिए मध्य दिनमा, टन्टलापुर घाममा भिडभाडको बिचमा मध्य निन्द्रामा । लाग्थ्यो उनी मेटिरहेका थिए थकाइ सोचिरहेका थिए भाग्य अनि छोट्टिरहेको भविष्य ।

Posted in कविता | Tagged कृष्ण कट्टेल - Krishna Kattel | Leave a comment

कविता : मर्न सकूँ तिम्रा लागि

Posted on January 17, 2017 by Editor

~हरिभक्त कटुवाल~ बल्ल आइपुगेको आमा ! तिम्रो न्यानो काख खोज्दै माया देऊ, मलाई मायाको भोक लागेको छ। हात चोपलेर पवित्र पानीमा वाग्मतीको तिमीलाई फेरि कहिल्यै नछोड्ने किरिया खाइसकेको छु। मुठ्ठीभर माटो लिएर पावन मातृभूमिको मेरा अपराधहरुको प्रायश्चित गर्न लागिरहेको छु

Posted in कविता | Tagged हरिभक्त कटुवाल - Haribhakta Katuwal | Leave a comment

गीति कविता : मादल बज्यो

Posted on January 17, 2017 by Editor

~कृष्णप्रसाद पराजुली~ बल्लतल्ल मादल बज्यो घरको आँगनीमा जाने मन छैन परदेश अब मगनीमा जीवन खेर जाँदो रै’ छ छैन भने आड एक सर्को पिङ खेल्दा नाच्छ चाडबाड

Posted in गीति कविता | Tagged कृष्णप्रसाद पराजुली - Krishna Prasad Parajuli | Leave a comment

कविता : विश्व मानव चे

Posted on January 17, 2017 by Editor

~कुमार काफ्ले~ एउटा देशमा तिम्रो नाभि गाडिएको छ त्यहीँको माटो सुँघेर हुर्केका तिमी अर्कै देशको भूमिमा प्रशिक्षित भइ विभिन्न देशको माटोमा, पहाड र बस्तीहरूमा अथक युद्ध गर्ने,क्रान्तिको बीउ छर्ने र अर्कै मुलुकमा गई रगत र पसीना बगाउने प्राणाहुति गरि शहादत … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Kumar Kafle | Leave a comment

कविता : फूलमाया

Posted on January 17, 2017 by Editor

~आस्था के.सी.~ आज शहरमा हल्लीखल्ली छ चारैतिर भेला छ बैठक छ तालिम छ र गोष्ठी पनि छ सदियौं पुराना अवशेषहरु मेटाउन आत्मसम्मान र स्वाभिमानको जग बसाल्न गाउँ–गाउँमा अन्तक्र्रिया छ ठाउँ–ठाउँमा सभा पनि छ ।

Posted in कविता | Tagged आस्था केसी - Aastha KC | Leave a comment

कविता : मसानको एक टुक्रा हाड

Posted on January 17, 2017 by Editor

~भैरव अर्याल~ कैले कैले निद्रामा त्यसइ देखिएको सपना जस्तो कैले कैले तन्द्रामा अनायासै सुनिएको घटना जस्ता कस्तो कस्तो एक सम्भावनात्मक सम्झनाले दिमागअको सानो तन्तु हल्लाइदिन्छ ऊ थियो । व्यतीतको कहाली लाग्दो महासागरमा मानवमावनको युगौंदेखिको महासागरमा, महासमरमा को कहाँनेर कतीखेर के … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged भैरव अर्याल - Bhairab Aryal | 1 Comment

कविता : रातो बाकसले भन्दै थियो

Posted on January 17, 2017 by Editor

~इन्द्रेणी शर्मा ‘जलद’~ हे जिउँदा युवा हो देश तिम्रो हो जाग उठ ! हत्यारा भोगीलाई मेरो कब्जामा राखी देश चलाउनु जलाउनु मेरोसाथ् ति जिउँदा लाशलाई नयाँ नेपालको संरचना गर्नु छिमेकीको मुकाबिला गर्नु देखाउनु पूर्खाको इमान सम्मान देश बनाउनु !

Posted in कविता | Tagged Indreni Sharma 'Jalad' | Leave a comment

कविता : सतीले सरापेको देश

Posted on January 17, 2017 by Editor

~मणिराज सिंह~ टेक्दै मसानका ढिस्काहरू खेल्दै रगतका फाल्साहरू सित झण्डा उचालेर वीरताको फर्कदै थिए जब भीम मल्ल आफ्नै आमाको काखमा साँगुरो सुरुङ्गभित्र कोलाहलका विक्षिप्ततामा रन्थनिएका प्रताप मल्लहरू पिचासझैँ भौँतारिएर घृणाका काँडाहरू उमारेर आँखामा

Posted in कविता | Tagged मणिराज सिंह - Maniraj Singh | Leave a comment

कविता : प्यास, प्यारी र धाराहरू

Posted on January 17, 2017 by Editor

~त्रिभुवनचन्द्र वाग्ले~ जताततै पानीपानी पिउने थोपा छैन पानी । पूर्णकलश दाहिने पारी आफ्नो समुद्री यात्रा सुरुगरें मैले बिर्सिएको छैन काँधमा पानीको तुम्लेट बोक्न अँ, यो जल–यात्रा हो र त पिउने पानी लैजान बिर्सन हुन्न हामी पानीमा बग्छौं यद्यपि प्यासले सुक्छौं … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged त्रिभुवनचन्द्र वाग्ले - Tribhuwan Chandra Wagle | Leave a comment

कविता : शरमको अर्थ

Posted on January 16, 2017 by Editor

~केशव शिलवाल~ बादलको घुम्टो ओढेर लजाउँदै–लजाउँदै आकाशमा प्रकट भएको घाम देखेर मलाई शरम लाग्छ शरम गर– यो शरमको कुरा हो मानिसको छातीलाई पिच बनाएर मानवताको छक्का हान्ने क्रिकेटरले नै मानवताको गीत गाउनु– यो शरमको कुरा हो

Posted in कविता | Tagged केशव सिलवाल - Keshab Silwal | Leave a comment

कविता : डेन्जर जोन

Posted on January 16, 2017 by Editor

~विनोदविक्रम केसी~ डेन्जर जोनमा हुनुहुन्छ तपाईं र, खेलिरहनुभएको छ क्यान्डी क्रस यो असाध्यै खतरनाक कुरो हो चौतर्फी घेराबन्दीमा हुनुहुन्छ समुद्रपारिको डोनाल्ड ट्रम्प र टोलको गुन्डा राष्ट्रवादको प्रेत र मुकुटको पिशाच माफियाजस्तो सरकार र सरकारजस्तो माफिया कर्पाेरेट कल्चर र आदिम लुटशास्त्र … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged विनोदविक्रम केसी - Binod Bikram KC | Leave a comment

कविता : आव्हान

Posted on January 16, 2017 by Editor

~चन्द्र रानोहछा~ जहाँ पोखेथ्यौ विदाइको अविरल आँशु त्यहींबाट हेरिरहेछु तिमीले नाघेको शून्य क्षितिज परदेशी! आकाशको कुन मौन बलेसी मुनि

Posted in कविता | Tagged चन्द्र रानोहंछा - Chandra Ranohonchha | Leave a comment

Tag Archives: kabita

रचनाकारलाई खोज्न अंग्रेजीमा नाम टाइप गर्नुहोस् ।

प्रमुख सम्पादक/सङ्कलक

~ आविष्कार ~

~सङ्ग्रहित स्रष्टाहरु~

विधा छान्नुहोस्

नेपाली साहित्य लेखन सहयोगी

Follow साहित्य सङ्ग्रहालय

यो हफ्ता धेरै पढिएको

नयाँ रचना

भण्डार कोठा

कस्ले कहाँबाट हेरे

शब्दका जादुगरहरु