Tag Archives: kabita

कविता : जाग जाग

Posted on September 25, 2017 by Editor

~धरणीधर कोइराला~ जाग जाग अब जागन जाग । लाग उन्नतिविषे अब लाग ।। घोर नींद अब ता परित्याग । भो भयो अति सुत्यौ अब जागे ।। दाजुभाइहरु हो ! उठ जाग । लाग उन्नतिविषे अब लाग ।। धोउ धोउ मनको … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged धरणीधर कोईराला - Dharanidhar Koirala | Leave a comment

कविता : मान्छे र घाम

Posted on September 25, 2017 by Editor

~उपेन्द्र सुब्बा~ अंकुसेले तानी झारेर घोर्ले भिर तल लडाइपठाऊँ जस्तो यो घाम ओई घाम, अलिक चाँडो हिँड्! मलाई तेरो रापले भत्भती पोल्यो। बिहान उदायो बेलुका अस्तायो रातभर हरायो तेरो जस्तो सरल जीवन मेरो कहाँ छ र?

कविता : जब कलमले अक्षर बोल्छ

Posted on September 25, 2017 by Editor

~रुमन न्यौपाने ‘अमन्त’~ सफलताहरु नक्षत्रमा टलपलाई रहँदा । म धर्तिमा एउटा त्यस्तो उचाई देख्छु । जहाँ भुभागहरु अत्यन्त समथर छन् । जहाँ गहीराईहरु बेमिसाल छन् । पिडा÷भोगाईका अनुप्रस्थ माध्यम भएर ह्ृदयमा ठोकीँदा शब्दहरुले,

Posted in कविता | Tagged Ruman Neupane 'Amant' | Leave a comment

कविता : कुखुरो

Posted on September 24, 2017 by Editor

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ रातले रोइरहिथिन् लाखन जलदाना, मैले कनिका जस्ता मानी टिपी निलेँ ती नाना ! पुछेँ गगनको छाती— बालेँ दीप प्रभाती ! तारानलको अन्तर ज्वलनले म भएँ रातो—

Posted in कविता | Tagged लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा - Laxmi Prasad Devkota | Leave a comment

कविता : याद

Posted on September 24, 2017 by Editor

~रवि प्राञ्जल~ तिमिले सम्झ भनेकि थिएनौ न मैले नबिर्सने बाचा गरेको थिए बिना कारण , बिना सर्त तिमिलाइ सम्झी रहनु आदत बनेकोछ जब म तिमिलाइ नसम्झिने प्रयत्न गर्छु ठिक त्यही समय देखि दुनियाको हरेक चिज मेरो विरुद्धमा जुट्छन जस्तो कि … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged रवि प्राञ्जल - Ravi Pranjal | Leave a comment

कविता : समान अन्तर

Posted on September 24, 2017 by Editor

~उपेन्द्र सुब्बा~ बाउले नपढेर दुख पाए मैले पढेर दुख पाएँ । गाउँमा- बाउ हलो जोतिराछन् म सहरमा टाउको जोतिराछु ।

Posted in कविता | Tagged उपेन्द्र सुब्बा - Upendra Subba | Leave a comment

कविता : झरी

Posted on September 24, 2017 by Editor

~प्रवीण खालिङ~ छाता भुलेछु तिमीसितै ओतिन्छु तिमी आधा भिज म आधा नभिजेको आधा आधा एक हुन्छ यो झरीले कति मन छुन्छ। बाँच्नलाई निहुँ चाहिन्छ त्यसैले झरीमा छाता भुल्छु

Posted in कविता | Tagged प्रवीण खालिङ - Prabin Khaling | Leave a comment

कविता : तीन समस्यापूर्ति

Posted on September 24, 2017 by Editor

~कृष्णप्रसाद पराजुली~ राम्रो लाग्छ नदी सुसाउँछ जहाँ शोभिन्छ छायाँ पनि आशा जाग्छ प्रभात-सान्ध्य क्षणमा सन्देश भर्छन् ध्वनि त्यो बेला किन हो स्वयं लय भई चम्कन्छ रे लोचनी बढ्दै छन् रसछन्दमा कविहरू लाग्दा मीठो मोहनी रातै नीद भयो, भयो फरक के … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged कृष्णप्रसाद पराजुली - Krishna Prasad Parajuli | Leave a comment

कविता : बिमती

Posted on September 24, 2017 by Editor

~दीपकजङ्ग हमाल~ ठोक बन्दुक छातीमा, पड्काउ तोपका गोला काट हज्जारौंका शिर, बगाउ रगत्को खोला भात्काउ आस्थाको मन्दिर, चुँड सम्बन्धको तार पुर मानवअता माटोमा, बोक बिद्वेसको भार

Posted in कविता | Tagged दीपक जङ्ग हमाल - Deepak Jung Hamal | Leave a comment

कविता : विद्द्वेषले बिद्धंश गराउने समाज

Posted on September 24, 2017 by Editor

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ बस्छु यहाँ तप गरेर । स्वच्छताको श्रोत बृक्ष वर । हर हर प्रवाह शितल । भएकोछ हृदय प्रफुल्ल । कञ्चन श्वाश हुन्छ प्रबाह । मेटीन्छ रीस राग द्वेश । श्रद्धा नहोला तपस्वी देखि । बसेको त हैन … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged दीपक कुमार ज्ञवाली - Deepak Kumar Gyawali | Leave a comment

कविता : जिन्दगीको मूल्य

Posted on September 24, 2017 by Editor

~भेषराज रिजाल~ कोरा कागजको अभिलेख छ जिन्सी श्रेस्तामा दाखिला छ बिना दाखिला यो जिन्दगी कसिङ्गरमा मिल्किरहेछ डेबिट क्रेडिटमा सन्तुलित भई हरहिसाबको मूल्य छ बिना मूल्यको सस्तो जिन्दगी मिन्हासरि भइरहेछ । करोडौँ अरबौँ हिनामिनाको अडिट रिपोर्टमा बेरुजु छ जीवनकै दुरुपयोग मुटुका … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged भेषराज रिजाल - Bheshraj Rijal | Leave a comment

कविता : स्वयंवर र भट्टीका साँझ

Posted on September 24, 2017 by Editor

~त्रिभुवनचन्द्र वाग्ले~ जग्गेमा माडघुम्न बस्दा गतरातको बासी सितन झुसिलो डकार डुक्रन्छ सगर्व हिजो रात भट्टीमा सितन थप्ने साहुनीलाई भनेको थिएँ– “तिम्रो सितन क्या चाम्रो ! मध्यरातसम्म पनि चुरोटको धुँवा

Posted in कविता | Tagged त्रिभुवनचन्द्र वाग्ले - Tribhuwan Chandra Wagle | Leave a comment

कविता : लु..अव नयाँ यात्राको सुरुआत गरौ यहिवाट

Posted on September 24, 2017 by Editor

~टंक सम्वाहाम्फे~ लु..अव नयाँ यात्राको सुरुआत गरौ यहिवाट यो वाटो खुलेको आजै हो हिजोसम्म हामीले निर्वाध हिड्न पाउँने यो वाटोलाई मिचिएको थियो क्रुरताले रोपीएको थियो संगीनले छोपीएको थियो हिंसाले त्यसैले चाहेर पनि

Posted in कविता | Tagged टंक सम्वाहाम्फे - Tanka Samwahamfe | Leave a comment

कविता : दशैं

Posted on September 24, 2017 by Editor

~चेरेहामसो क्याबा~ कसैलाई शुभकामनाको डोको लिएर कसैलाई ऋणैऋणको पोको लिएर कसैलाई उमंगको सौगात लिएर कसैलाई ब्याजमाथि स्याजको भारी बोकाएर कसैको लागि मीठो खाना कसैको लागि नयाँ नाना बनेर, शरदमासमा

Posted in कविता | Tagged Cherehamso Kyaba | Leave a comment

कविता : पेटको व्यथा

Posted on September 24, 2017 by Editor

~आषिश श्रेष्ठ~ निन्द्रा नपुग्दै जोडीएका परेलीहरु विस्तारै उघारेर झ्यालबाट हेरे पसलका सटरहरु बन्द बाटोमा गाडी बन्द एक छिन हेरीरहेँ यस्तै रमिताहरु सायद मेरा आँखा बन्द नभएर होला ।। धेरै बेर सोचेर बसेँ किन बन्द गरिन्छ ? पसल र सडकहरु मात्र … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged आषिश श्रेष्ठ - Ashish Shrestha | Leave a comment

कविता : झराइ

Posted on September 24, 2017 by Editor

~भिमसेन थापा मगर~ वसन्त रितु कलकलाउदो पालुवा फुल्नै लाग्दा आगन माथि डिलका, सुन्तलाको कोपिला रातभरीको असिनाले म हिंड्ने बिहान आगनभरी झरेको देख्दा

Posted in कविता | Tagged भिमसेन थापा मगर - Bhimsen Thapa Magar | Leave a comment

कविता : भोग्नु पीडा भोगेपछि

Posted on September 23, 2017 by Editor

~ललिता ‘दोषी’~ भोग्नु पीडा भोगेपछि तिम्रो मायाको अर्थ के ? मुटु जल्नु जलेपछि तिमी फर्कनुको अर्थ के ? भैगो जाऊ टाढा कतै आँखाहरूमा नछाऊ सुकिसकेका परेलीलाई

Posted in कविता | Tagged ललिता 'दोषी' - Lalita Doshi | Leave a comment

कविता : मेरो कविता पर्वाहा गर्दैन तिम्रो

Posted on September 23, 2017 by Editor

~विमल निभा~ कुनै पनि बेला ममाथि राजद्रोहको मुद्दा चल्न सक्छ काला गँड्यौलाहरु पिछा गरिरहेछन् मेरो अन्तर्राष्ट्रिय कालाबजारीको कुहिएको आलु र प्रधानमन्त्रीको ताजा भाषण

Posted in कविता | Tagged विमल निभा - Bimal Niva | Leave a comment

कविता : चे ग्वेभारा तिम्रो हत्यामा

Posted on September 23, 2017 by Editor

~बिमल गुरुङ~ खुसाएका छन्, चे ! तिम्रो हत्यामा पृथ्वीका ईश्वरहरु खुसाएका छन् । तिम्रो हत्यामा नेविन र निक्सनका कोमल पत्नीहरु खुसाएका छन् । खुसाएका छन् तिम्रो हत्यामा निक्सनका चटारिएका नक्कली छोरीहरु खुसाएका छन् । मरे पनि तिमी करोडौं करोडौं दासहरुले … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged बिमल गुरुङ - Bimal Gurung | Leave a comment

कविता : तिमी

Posted on September 23, 2017 by Editor

~कुन्दन काफ्ले~ तिमी फूल बनेर फूल, तर वास्ना भर्न नभूल । तिमी जून बनेर खुल तर ज्योत्सना छर्न नभूल । तिमी दियो बनेर वल तर ज्योति फैलाई नगल ।

Posted in कविता | Tagged Kundan Kaphle | Leave a comment

कविता : खै ! के भएको हो यो समयलाई

Posted on September 23, 2017 by Editor

~दिनेश अधिकारी~ म ग्राहक छु त्यस अखबारको त्यसैले हिजो जस्तै आज पिन ढोकाअगाडि छोडेर गएको छ वितरकले त्यसको नयाँ अंक र भुइँबाट त्यसलाई टिप्नुपर्ने एउटा परिस्थितिको बीचमा म घोरिएको छु अखबार मेरा अगाडि छ

Posted in कविता | Tagged दिनेश अधिकारी - Dinesh Adhikari | Leave a comment

कविता : बसुधैब कुटुम्बकम्

Posted on September 22, 2017 by Editor

~सोम खनाल~ लुङ्गा, रोआ, दोस्त, पासा:, संगी, सखी मीत एक्लै हैन, मिली गाउं ऐउटै राष्ट्र गीत हैसे गरौं, होस्टे गरौ, मिलाऊ सबले हात बिद्वेषलाई मिल्काई दिऊं आजै मन बाट । एउटै बाटो, एउटै घाट, एउटै घारा पानी उस्तै दु:ख, उस्तै … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Som Khanal | Leave a comment

कविता : मृत्यु

Posted on September 22, 2017 by Editor

~पारिजात~ धेरै अघि एक साँझ चराहरू निन्याउरा भएर हाँगातिर बसिरहेको बेला घरका समस्याहररूले पिल्सिएर आफै पनि झोक्रिएर बसिरहेको बेला मलाई एउटा कविता लेख्न मन लागेको थियो

Posted in कविता | Tagged पारिजात - Parijat | Leave a comment

कविता : बा, मकै र शान्ति

Posted on September 22, 2017 by Editor

~कमल कुमार~ ४७ सालतिर एकाविहानै भोटे कुकुर डोर्याउँदै दैलोमा आएका गाउँका ठूलाबाले भनेका थिए ‘बहुदल आयो’ सानै थिएँ म सोधेँ कुकुरको नाम भने ठूलाबाले ‘माले’ बासँगै मकै गोडिरहेको मलाई भोटे कुकुरको नाम र बहुदल दुबै नौला थिए

Posted in कविता | Tagged Kamal Kumar | Leave a comment

कविता : त्यस उप्रान्त

Posted on September 22, 2017 by Editor

~राजव~ सब दुःखहरूको निवारण हुनेछ क्रान्तिले सुख ल्याउनेछ सबलाई आश थियो, त्यस्तै हुनेछ । त्यसउपरान्त ठालू कोही हुनेछैन हरेकको हक बराबर हुनेछ त्यसउपरान्त सुखी हुनेछन् नेपाली ।

Posted in कविता | Tagged राजव - Rajab | Leave a comment

कविता : भगवान माथी मुद्दा

Posted on September 22, 2017 by Editor

~स्मृती रानाभाट~ ए मान्छेहरूका प्रिय भगवान , तिम्रा अनगिन्ती भक्तका लस्करालाई चिरेर मलाई त तिमी माथी एउटा केस हाल्न मन छ तर मेरो मुद्दा कस्ले लडिदिन्छ खै ? अदालतको कठघेरामा , पापका साङ्लेबारहरु भित्र पस्चतापको आगोलाई पर राखेर गुराँसको मुस्कान … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Smriti Ranabhat | Leave a comment

कविता : यो सहर

Posted on September 22, 2017 by Editor

~अरुणबहादुर खत्री “नदी”~ अचेल यो सहरमा मोटरहरू अन्धाधुन्ध गुडिरहेछन् सडकका पेटी पेटीहरूमा माग्नेहरू कचौरा तेर्छयाएर पैसा मागिरहेछन् तमाम् आमा र श्रीमतीहरू

Posted in कविता | Tagged अरुणबहादुर खत्री 'नदी' - Arun Bahadur Khatri 'Nadi' | Leave a comment

कविता : हो, म त्यही हुँ

Posted on September 22, 2017 by Editor

~प्रणिका कोयु~ हो म त्यही हुँ कहाँ-कहाँबाट कसरी-कसरी कुन पला बत्तिएर आउने हावा-हुण्डरीले उडाउने हो म त्यही हुँ असिना नचाहिने चुरचुर भएर चुटिनको निम्ति हो म त्यही हुँ सबैले देख्ने काँच

Posted in कविता | Tagged Pranika Koyu | Leave a comment

कविता : सम्बोधन

Posted on September 20, 2017 by Editor

~भूमि भण्डारी~ जानेछु साथी एकदिन यी रुमानी सपनाहरु छोडेर नखोलिएको प्रेमपत्र झैं अधुरा चाहनाहरु मसँगै जानेछन् एकदिन धुँवा भएर मेरो अनुपस्थितिमा

Posted in कविता | Tagged Bhoomi Bhandari | Leave a comment

कविता : लोकतन्त्रको काजी

Posted on September 20, 2017 by Editor

~गोविन्दप्रसाद आचार्य~ दूधमा डल घोलेर दूधको मूल्य मागियो स्वतन्त्र लोकको तन्त्र आदर्श यही मानियो काने गुजी भरिएका कान छन् लोकतन्त्रका लुटेरा लुट्न दे भन्दै स्वतन्त्र लोकतन्त्रका औषधि क्षति मान्छेको गर्ने भान्से भए यहाँ यति आदर्शको तन्त्र होला अन्त कतै कहाँ

Posted in कविता | Tagged गोविन्दप्रसाद आचार्य - Govinda Prasad Acharya | Leave a comment

कविता : कठघरामा उभिएर

Posted on September 20, 2017 by Editor

~आस्था के.सी.~ जीन्दगीका दोभानहरु देखिएकै हो समयका दोसाँधहरु टेकिएकै हो एउटा साँघुरो गल्लीबाट छामछाम् छुमछुम् गर्दै अघि बढ्दा रुमानी रहरहरु मिल्काईएकै हो र फेरी नौलो बिहानीका रहरहरु हुर्काइएकै हो । अँध्यारा बस्तीहरु सजाउने

Posted in कविता | Tagged आस्था केसी - Aastha KC | Leave a comment

कविता : राँको

Posted on September 20, 2017 by Editor

~शान्ति प्रियवन्दना~ महाभारतको मध्यपर्वमा जब दुर्योधनले मेरा अंगवस्त्रहरू च्यातेर आफ्नो कामातुर जाँघमा बसाए त्यही बेला, बिर्सेकी थिएँ मैले मत्स्यगन्धा हुनुको पीडा आफैंलाई विश्वास लाग्दैन

Posted in कविता | Tagged Shanti Priyabandana | Leave a comment

Tag Archives: kabita

रचनाकारलाई खोज्न अंग्रेजीमा नाम टाइप गर्नुहोस् ।

प्रमुख सम्पादक/सङ्कलक

~ आविष्कार ~

~सङ्ग्रहित स्रष्टाहरु~

विधा छान्नुहोस्

नेपाली साहित्य लेखन सहयोगी

Follow साहित्य सङ्ग्रहालय

यो हफ्ता धेरै पढिएको

नयाँ रचना

भण्डार कोठा

कस्ले कहाँबाट हेरे

शब्दका जादुगरहरु