Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : प्रेम सिमा नाघिन्थ्यो

Posted on October 31, 2018 by Editor

~सुरेन्द्र जोशी~ अनेक थुंगाहरुले सजिएको फूलबारीमा अनेक सुगन्ध हरु मग्म्गाउथे, जब म त्यहा पुग्दा अलग्गै सुगन्ध ले छोयो तब त्यो सुगन्धलाइ मुर्त रुप दिने सोच्दा एक डोरी निर्माण भयो टुट्न नसक्ने अजम्बरी डोरी जुन देशको भूगोलका सिमा हरुमा

कविता : सुनामी

Posted on October 31, 2018 by Editor

~कपिल अधिकारी~ वसन्तमा फूल फक्रन लाग्छन् उजेलोको रेखा क्षितिजमा देखा पर्छन् अनि आशा, खुसी र उमङ्गलाई चिथोर्दै पीडाका छाल बोकेर देखा पर्छ सुनामी । वेदनाका तरङ्ग हुर्याउँदै

Posted in कविता | Tagged Kapil Adhikari | Leave a comment

कविता : चन्द्रकला

Posted on October 30, 2018 by Editor

~जैकी मोजाहु~ मनै त हो ट्रक रोक्कियो, देब्रे छेउ त्रिशुली पहाड कोत्रेर बनाइएका २-३ संख्याका झोपरपट्ट खीर पस्कँदै…. अहा क्या मीठो …. मैले खीरलाई भन्या हैन

Posted in कविता | Tagged जैकी मोजाहु - Jaiki Mojahu | Leave a comment

कविता : एउटा योद्धाको खोजी !

Posted on October 30, 2018 by Editor

~शिव प्रकाश ~ म एउटा प्रतिद्वन्दी योद्धाको खोजीमा छु मेरो खोजीको त्यो योद्धा म भन्दा ठूलो होस् बलियो होस् बहादुर होस् शक्तिशाली होस् सहासिलो होस् ।

Posted in कविता | Tagged शिव प्रकाश - Shiva Prakash | Leave a comment

कविता : शहर, पर्वत र मेरो छिमेकी

Posted on October 30, 2018 by Editor

~सरोज धिताल~ ऊ जब गाउँबाट आउँछ अलिकती पसिनाको गन्ध बोकेर आउँछ जिउमा अलिकति रातो माटो पोतेर आउँछ अनी जब मेरो धारामा आफ्ना हातखुट्टा पखाल्छ उसले बोकेर ल्याएको गाउँको रातो माटो शहरको माटोमा मिस्सिन्छ

Posted in कविता | Tagged Dr Saroj Dhital | Leave a comment

कविता : तिम्रो यादमा

Posted on October 30, 2018 by Editor

~धुव थापा~ हरपल हरक्षण तिम्रै यादमा म बाच्ने कोशिस गरिरहेछु न चाहदा नचाहादै पनि तिम्रै निम्ति हास्ने कोशिस गरिरहेछु कस्लाई पोखाउ यो मनको बह सिमसार झै भएको छ गह ।

Posted in कविता | Tagged ध्रुब थापा - Dhruba Thapa | Leave a comment

कविता : अतीत र वर्तमान

Posted on October 30, 2018 by Editor

~नीरा शर्मा~ म सानो छँदा चुल्हाहरूमा आगो बलेर कसौँडीहरूमा भात पाक्दथ्यो ममतामयी आमाको काखमा नि द्राले स्वप्निल रात माग्थ्यो, कुलोहरूमा पानी बग्दा खेतहरूमा धान झुल्थे धानसँगै मन झुल्दा

Posted in कविता | Tagged Nira Sharma | Leave a comment

कविता : साँचै यस्तो भई दिए त !

Posted on October 29, 2018 by Editor

~तोयानाथ पौडेल~ साँचै साँचै सपना सपनै भईदिए कल्पना वास्तविकता नै भईदिए सफलताको चरम चुलि चुम्न बेर लाग्दैनथ्यो होला टाढाको वात् गर्न पुलिन्दा चाहिँदैनथ्यो होला

Posted in कविता | Tagged तोयानाथ पौडेल - Toyanath Paudel | Leave a comment

कविता : बादल

Posted on October 29, 2018 by Editor

~शरद पोख्रेल~ बादल लाग्नु बादलले छोप्नु अँध्यारो हुनु। ए मान्छे किन तिम्रो गुनासो ममाथि रहिरह्यो यी कुरामा ? तर आज उभियो मेरो छायाँमा एउटा एक्लो मुसाफिर र प्रेमले घुट्क्याइरह्यो मेरो सुन्दरता

Posted in कविता | Tagged शरद पोख्रेल - Sharad Pokhrel | Leave a comment

कविता : म देश चपाइरहेको छु

Posted on October 28, 2018 by Editor

~रीता खत्री~ ए मान्छेहरू सुन- मलाई दुःखको खडेरी परेको छ सुखभोगले म मात्तिएको छु अघाउञ्जेल घाँस खाएर उघ्राइरहेको गाईझैँ म शून्यशून्य बाँचिरहेको छु । आफू बाँच्नुबाहेक मसँग अरू कुनै चाहना छैन दायाँबायाँ, अगाडि-पछाडि हेर्ने कुनै फुर्सद छैन

Posted in कविता | Tagged Rita Khatri | Leave a comment

कविता : हामीलाई शान्ति देऊ

Posted on October 28, 2018 by Editor

~कृष्णप्रसाद पराजुली~ हिमाललाई काखमा बोक्ने यस धर्तीमा म त मनको भाषा बोल्ने मानिस हुँ अरू के भनूँ खै मनकै भाषामा भन्छु- देशलाई उठाउँछु भन्ने ए कर्ण्र्ाारहरू हो ! तिमी बाहिर आन्दोलित हौला हाम्रो त मन नै आन्दोलित छ म करजोडी … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged कृष्णप्रसाद पराजुली - Krishna Prasad Parajuli | Leave a comment

कविता : म हेरिरहेछु जराहरू

Posted on October 28, 2018 by Editor

~मोहन दुवाल~ माटोलाई मनमा भिजाउँदै तलतल र्सर्दै जाने स्वभावले जराहरू कसैले नदेख्ने गरी आफूलाई मिलाउँदै गर्छन्- माटो सँगसँगै उनीभित्रका मनहरू । पानीका बुँदहरूको सहारा खोज्दै पानीसँगै घुलमिल गर्ने यिनको बानीले जराहरू पानीलाई आफू नदेखाउने गरी

Posted in कविता | Tagged मोहन दुवाल - Mohan Duwal | Leave a comment

कविता : म सबलाई सोध्छु,पैसाले किन पुग्दैन ?

Posted on October 28, 2018 by Editor

~विकास गोतामे~ बिहान राम्रो उज्यालो हुनै नपाई कमानको घण्टीले क्वाँ… गरेर डाकेपछी घुम र टोकरी लिएर गएका बाबु र आमा अहिले ठूलो साँझ परिसक्दा पनि फर्केका छैनन् । बहिनी भोकले रूँदा रूँदै निदाई ! चिया-गाछितर साँपहरू निस्कन्छन् साह्रै डर लाग्छ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Bikash Gotamay | Leave a comment

कविता : सपनाको खोजी

Posted on October 28, 2018 by Editor

~जीवनाथ धमला~ नीलो आकाशमुनि चिसो हुरी बहँदै थियो आँगनमा/धुरीमा र फूलहरूमा, घाम डुबिसकेपछि बाँकी रहेको अलिकति उज्यालो आकाश देखेर त्यही उज्यालो छुन उड्दै थिए केही पक्षीहरू, मलाई लाग्यो— “डुब्न आँटेको उज्यालो छुन पुग्छन्/पुग्दैनन् तिनीहरू । उनीहरूको अभिलाषा साकार बनिदिए हुन्थ्यो” … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Jibnath Dhamala | Leave a comment

कविता : बन्द र विद्यार्थी

Posted on October 28, 2018 by Editor

~रमेश निरौला ‘असभव रमु’~ उत्कर्षमा पुग्ने उत्कृष्ट अभिलाषा लिएर कलिला अंकुरहरु भविष्य उज्जवल बनाउनका खातिर विद्यार्थी भएर अभिभावकको लालन पालनमा परित्यक्तता दिएर टाढिई रहेछन् तर

Posted in कविता | Tagged Ramesh Niraula 'Asabhab Ramu' | Leave a comment

कविता : सबै आमाहरुबाट बुद्ध जन्मनु पर्दछ

Posted on October 28, 2018 by Editor

~पुण्य चौंलागाई~ सबै छांगाहरुवाट रगत्को भल वग्दछ कसोरी यो पृथ्वीले भार् उठाउन सक्दछ ? प्रकृतीले रोइ रोइ यही आह्वान गर्दछ सबै आमाहरुबाट बुद्ध जन्मनु पर्दछ । प्रकृतीले रसधारा बहाउंछिन् जहिं तहिं आफ्ना संतानहरुले मिलिजुलि पिउन् भनी

Posted in कविता | Tagged Punya Chaulagain | Leave a comment

कविता : बाँच्ने आधारः तिमी

Posted on October 27, 2018 by Editor

~निराजन बतास~ मेरो अबोध मर्मको अकल्पनीय उचाई नाघ्दै आफनो बुताले भ्याएको शिल्प चातुर्य झिकेर गयौ तिमी मेरो भविष्यमाथि औलो ठड्याउदै बर्तमानलाई लुड्याउदै भूतलाई उसै गरी जगायौ र

Posted in कविता | Tagged Nirajan Rajalim 'Batas' | Leave a comment

कविता : प्रकृतिको पाठेघर

Posted on October 27, 2018 by Editor

~हरि नेपाल~ उदायो नभमा उज्यालो थियो दिनरात कालो मैलो फक्रिए पूmलको मञ्जरी जो खुम्ची बसेका थिए अघि प्रकृतिकै पाठेघरमा किन वेदना भई बस्दछु ?

Posted in कविता | Tagged Hari Nepal | Leave a comment

कविता : अन्धकार

Posted on October 26, 2018 by Editor

~आनन्द सन्तोषी राई~ घाम अस्ताएर अध्ँयारो जस्तो उज्यालो छोपिएर अन्धार गाउँ वस्ती बजार सबैतिर निस्पट्ट भईसक्यो अन्धकार निशाचरहरु रमाउन थाले मुसाहरु दुलोबाहिर आएकाछन्

Posted in कविता | Tagged Ananda Santoshi Rai | Leave a comment

कविता : नयाँ वर्ष जागरण

Posted on October 26, 2018 by Editor

~सरस्वती न्यौपाने~ नौलो सृष्टि रुलाउँने जीवनका जोवानीका वासना मैलो प्रेम चखाउाने कुसुमका माला गुथी गाथमा पहाडी बनका प्रगाढ चुुचुरा छायाँ छहारी कला गैरीखेत सुरम्य सितल कसी ए लै लै बोल्ने गला हाम्रै संस्कृतिका चिना र सुतिका दौरा र चौवन्दीमा अल्झेका … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Saraswati Neupane | Leave a comment

कविता : अजम्बरी उपहार

Posted on October 26, 2018 by Editor

~रेवतराम बरुवाल~ नयाँ वर्षको उपमा पाएर अन्धकारको किल्ला नाघेर पूर्व क्षतिबाट उदाएको नयाँ साल, मंगलदिप बालेर फूल अबीर पानी घडामा धूप बास्ना देखेर अटालीमा बसी परेवा धुर्न लाग्दा यहि शुभ साईतको मौकामा मेरो स्वाभिमानी साथीलाई बाड्नु छ एउटा विशेष उपहार

Posted in कविता | Tagged Rewatram Baruwal | Leave a comment

कविता : धनकुटा

Posted on October 26, 2018 by Editor

~कृष्णप्रसाद शर्मा वस्ती~ बग्छन् अनेक जल शीतल पूर्ण खोला, धारा कुवा र जरुवा त गनिन्न होला । पैंतीस गाउँ अहिले गनिने यहाँ छन्, भिन्नै छ यो नगर एक पहाडको झन् ।।१।। गौंडा भनी धनकुटा पहिले चिनिन्थ्यो, सामान घेर कपडा मसला … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged कृष्णप्रसाद शर्मा वस्ती - Krishna Prasad Sharma Wasti | Leave a comment

कविता : प्यारो प्यारो मेरो लोभ

Posted on October 26, 2018 by Editor

~मोहन कोइराला~ छुटेको साथीलाई जसले पहिले माया जोर्‍यो, हिंडेको पशुलाई जसले पहिले गोठालो लाग्यो, निगाला खिप्दै खिप्दै घूम, देश र डोको बनायो, कठबाँस झीरले खोप्दै उडेका वरलाई बाँसुरीमा थिच्यो- भत्केकालाई लय र ननिस्केका स्वरलाई ओठले फुक्यो, ए प्रशस्त छातीले सुसेल्ने … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged मोहन कोइराला - Mohan Koirala | Leave a comment

कविता : जङ्गबहादुर र समय-२

Posted on October 26, 2018 by Editor

~रोशन सुवेदी~ एउटा जङ्गबहादुरको मुत्यु हुन नपाई अर्को जङ्ग बहादुरको जन्मन्छन् थाहा छैन् जङ्गबहादुरहरूको आगमन कहिलेसम्म भईरहन्छ – इतिहासका कोर्राहरूको डाम अझै छातीमा मेटिएका छैनन्

Posted in कविता | Tagged रोशन सुवेदी - Roshan Subedi | Leave a comment

कविता : सालिक

Posted on October 25, 2018 by Editor

~नकुल सिलवाल~ गरौं त गरौं आत्महत्या नै गरौं – आनन्द हुन्छ तिमीलाई भने किन बाँचिरहौं त र्व्यर्थ ! झट्ट समाचार सुन्दा आर्श्चर्य लाग्ला ! त्यसपछि बिस्तारै ‘ – जसरी नयाँ कुलोमा पानी प्रवाहित हुन्छ- प्रथमपटक ।

Posted in कविता | Tagged नकुल सिलवाल - Nakul Silwal | Leave a comment

कविता : सपना-१

Posted on October 25, 2018 by Editor

~स्वप्निल स्मृति~ संसारमा सबैभन्दा सुन्दर सपना हुन्छ र सपना देख्ने आँखाहरु सबैभन्दा भाग्यमानी हुन्छन् भिंडहरु छिचोलेर दादागिरी भिंडहरु सपनाकै पछि… पछि… दगुरिरहेछन् स्टेसनबाट राजमार्ग गुड्छ

Posted in कविता | Tagged स्वप्निल स्मृति - Swapnil Smriti | Leave a comment

कविता : आफ्नै चश्मा

Posted on October 25, 2018 by Editor

~श्यामल~ हेराइ हराएर अल्मलिइरहेको म कसले खोस्यो मेरो दृष्टि कसले फे-यो मेरै सामुको सृष्टि हँ – चश्मा फुकाल्छु – नयन छ,दृष्टि छैन पदार्थ छ,चेतना छैन कसले लगाइदियो आँखामा पट्टी

Posted in कविता | Tagged श्यामल - Shyamal | Leave a comment

कविता : काम्यो लुगलुग त्यो

Posted on October 25, 2018 by Editor

~भीमनिधि तिवारी~ मैन्हा माघ थियो, बिहानपखमा हावा चलेको थियो, छानामा, पथमा तथा चउरमा चिनी छरे झै थियो, जाडो खूब थियो, समस्त जलमा ऐना जमेको थियो, काम्यो लुगलुग गरीब बिचरा त्यस्मा दया गर्छ को !!! टोपी सिर्फ छ नाम मात्र शिरमा, … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged भिमनिधी तिवारी - Bhimnidhi Tiwari | Leave a comment

कविता : बन्दुक

Posted on October 25, 2018 by Editor

~विजय सुब्बा~ मलाई यौटा बन्दुक देऊ मलाई अहिले भोक छैन मान्छेको मृत्युमा किञ्चित् शोक छैन मलाई मात्र घृणा छ मान्छेको मौनताप्रति शिर काटेर झरिसक्ता पनि मान्छे आवरणमा

Posted in कविता | Tagged विजय सुब्बा - Bijay Subba | Leave a comment

कविता : सिमलको नाङ्गो हाँगा

Posted on October 25, 2018 by Editor

~विमला तुम्खेवा~ धेरै बर्षअगाडि हाम्रो प्रेम साटिएको फलैँचा त्यसरी नै ठिङ्ग उभिएको थियो बाटो छेउमा लहरै उभिएको सिमलको रुखमा चैत – त्सरी नै नांगीएको थियो

Posted in कविता | Tagged विमला तुम्खेवा - Bimala Tumkhewa | Leave a comment

कविता : असम्भव प्रयासहरु

Posted on October 25, 2018 by Editor

~गीता सन्ताप ~ चित्रकार हुदो हुँ त मेरो लुटिएको अस्मिताको चित्र आफै कोरिदिन्थे म खुल्ला परिवेशमा स्वतन्त्र गुन्गुनाउन सक्दो हुँ त मेरो लुटिएको परिवेशको गीत गाइदिन्थे म ।

Posted in कविता | Tagged Geeta Santap | Leave a comment

कविता : मानिसको पयर

Posted on October 25, 2018 by Editor

~इश्वर वल्लभ~ आकाश मात्रै नहेर धरती पनि हेर्नुपर्छ धरतीले मानिसलाई सारै माया गर्छ जति नै तारा आकाशमा छन् त्यति नै थोपा यहाँ पानी पर्छ,

Posted in कविता | Tagged ईश्वर बल्लभ - Ishwor Ballav | Leave a comment

Category Archives: कविता

रचनाकारलाई खोज्न अंग्रेजीमा नाम टाइप गर्नुहोस् ।

प्रमुख सम्पादक/सङ्कलक

~ आविष्कार ~

~सङ्ग्रहित स्रष्टाहरु~

विधा छान्नुहोस्

नेपाली साहित्य लेखन सहयोगी

Follow साहित्य सङ्ग्रहालय

यो हफ्ता धेरै पढिएको

नयाँ रचना

भण्डार कोठा

कस्ले कहाँबाट हेरे

शब्दका जादुगरहरु