Category Archives: अनूदित कविता

अनूदित कविता / Translated Poem

अनूदित कविता : अदृश्य सिक्री

Posted on December 4, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~भ्लादीमिर सोलोभ्योभ~ अनु. कृष्णप्रकाश श्रेष्ठ. अदृश्य सिक्रीले हामी बाँधियौं कि जुनीभर, सके किनारमा अर्कै लोकको पो कतैतिर । घुम्नै पर्दछ हामीले स्वयं बन्धनमा परी, कोरेथ्यो विधिले हाम्रै निम्ति जो चक्र हर्घडी ।।

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : पर्तिर बस्छ

Posted on November 27, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~सलेम सुलेरी~ अनुवाद : कुमुद अधिकारी धरा पर्तिर एउटा देश देश पर्तिर गृह गृह पर्तिर संसार त्यहाँ बस्छ एउटा देह । देह पर्तिर खडा छाती छाती पर्तिर हाड-फ्रेम फ्रेम पर्तिर बाँया मन त्यहाँ बस्छ एउटा प्रेम ।

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : निर्झरणी

Posted on November 26, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~भ्लादीमिर सोलोभ्योभ~ अनु. कृष्णप्रकाश श्रेष्ठ. सुदूरको स्वर निर्झरणीको घन्क्यो वनको पल्तिरबाट । बग्दछ शान्त र सुमधुर हावा नभको मधुरो मिर्मिरबाट ।। मात्र वायुको गुम्बज सेतो, मात्र स्निग्ध सपना धरतीको …

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : एक्काइसको बिहानीको वार्तालाप

Posted on November 24, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~सलेम सुलेरी~ अनुवाद : कुमुद अधिकारी तरुणीः मेघ चिन्छौ ? तरुणः अहँ । तरणीः किन ? तरुणः सबै किन’को जवाफ हुन्न ।

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : मनको भाषा

Posted on November 18, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~भ्लादीमिर सोलोभ्योभ~ अनु. कृष्णप्रकाश श्रेष्ठ. प्रिय, तिमी देख्दैनौ कि क्या हो ? जे जति देख्छौं हामी सब त्यो केवल झल्को, केवल छाया त्यस्कै हो, छ अदृश्य जो ।। प्रिय, तिमी सुन्दैनौ कि क्या हो ?

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : अनुपस्थिति

Posted on November 10, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~पाब्लो नेरूदा~ अनुवादः कुमुद अधिकारी मैले तिमीलाई विरलै छाडेको छु जब तिमी मभित्र जान्छ्यौ, पारदर्शी, वा काम्दै, वा बेचैन, मबाट आहत वा प्रेमबाट अभिभूत जस्तै, जब तिम्रा आँखाहरू प्रेमको उपहारमा बन्द हुन्छन् जुन नरोकिइकन म तिमीलाई दिन्छु

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : भाग्यको अन्त्य

Posted on November 4, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~भवानी तावा~ अनुवादक– थाम्सुहाङ् पुष्प सु्ब्बा उहिले नै– दशकहरु र युग अगावै मेरो बैंसमा– समय परिवर्तन भइरहँदा मेरी मायालु १ एकडवको जाँडको आमन्त्रणमा भेट्न आउँथिन् । कतै संगै खान्थ्यौं कतै संगै वस्थ्यौं । समयान्तरमा बेला बखत भन्थी–

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : डायरी

Posted on October 6, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~मेहराब रहमान~ अनुवाद : कुमुद अधिकारी कविता मेरो जीवन, मेरो डायरीको पाना निराश मनुष्यको कुरा, गुल्मलता, नदी र नारी पाखा पखेरू, दूर बनमय बोट बूट्यान। हीराको कलमम् सुनको मसीले अङ्कित हुन्छ कविता डायरी चिरायु रहन्छ।

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

चाम्लिङ अनूदित कविता : कैका

Posted on September 11, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~भूपि शेरचन~ अनू : तिलक चाम्लिङ कैका वीर हिङाच्के तर तयाहोरा हिङाच्के कैका तयाहोरा हिङाच्के त्योसोनोम वीर हिङाच्के कैका तयाहोर मितुर देलो वीर तुर्मा पाचापुम्किना कै कहाभारतदा हिङेको एकलब्य देलोलाखै द्रोणचार्यवा कैकालई हेला मैद्यो हेकालइै तया इमा छइदे आम्का तया … Continue reading →

Posted in अनूदित कविता, चाम्लिङ कविता | Tagged , | Leave a comment

चाम्लिङ अनूदित कविता : जुठी दमिनीमो दिम

Posted on September 6, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~पारिजात~ अनू : तिलक चाम्लिङ स्यामुना हजुर…… मालिक पिछा ह्यनी हिङानी आङा नुङ् लक्ष्मी पापामामामो इटो छैकुमा ठूली पुनी ऐनाको पकू पुनी ऐनाको पकू पूनी ऐनाको ठूली पुनी ऐनाको गरिबमो खिमदा ढिप्री लेतुँवाको हजुर ढिप्री । ङो कर्मवा खोटी

Posted in अनूदित कविता, चाम्लिङ कविता | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : कोट

Posted on July 31, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~विलियम बटलर यिट्स~ अनुवादः कुमुद अधिकारी मैले मेरो गीतको एउटा कोट बनाएँ एम्ब्रोइडरीले भरिएको पुराना मिथकहरूबाट कुर्कुच्चादेखि घाँटीसम्मको; तर मूर्खहरूले यसलाई पक्रिए

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : लाखौँ मानिसहरूलाई सडकमा उत्रन आह्वान

Posted on July 24, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~माया एन्जेलु~ अनुवाद : कुमार लिङदेन ‘मिराक’ रात अझ लम्बिँदै गइरहेको छ अन्यायको पीडाहरू झन दुख्दै गइरहेका छन् खाडलहरू झन कालो हुँदै गहिरिँदै गएको छ असमानताको पर्खालहरू अझ अग्लिइरहेका छन् पर नीलो आकाश टुङ्गिने क्षितिजमा कुनै साधारण मानिस पुग्न नसक्ने … Continue reading →

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : स्वास्नीमान्छेको जीउ

Posted on July 20, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~पाब्लो नेरुदा~ अनुवाद : मल्लिका शाक्य स्वास्नीमान्छेको शरीर – सेता हिमाल, गोरा तिघ्राहरु हातखुट्टा छाडी लम्पसार परेको धर्तीजस्तो देखिन्छ्यौ तिमी मेरो खस्रो ज्यापू शरीर खोस्रन्छ तिमीलाई, धर्तीको गर्भबाट छोरो फाल हाल्ने गरी । म सुरुङ्गजस्तै एक्लो थिएँ, चराहरु तितरवितर हुन्थे … Continue reading →

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : कवितासहर

Posted on July 17, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~मेहराब रहमान~ अनुवाद : कुमुद अधिकारी निर्माण होस् कविता सहर, कविता अड्डा, कविता गोष्ठी र कविहरूको फूलशय्याको बास नाना वर्णका कविहरू आउँन्, आउँन् नाना जातका र उमेरका कविहरू।

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : म तिम्रो

Posted on July 9, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~मेहराब रहमान~ अनुवाद : कुमुद अधिकारी के चाहन्छ्यौ तिमी ? दीर्घ समय चाहन्छ्यौ कि तिमी देहको वार्तालाप, चौथो प्रहरमा चारवटा रक्तिम ओठहरूको दुष्ट कम्पन रगतमा तिम्रो आँधीको उष्ण नशा, र सुखको जीवनयापन ?

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : डर

Posted on March 3, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~तसलिमा नसरिन~ अनु. : अनिल श्रेष्ठ मलाई कसैले पार गर्न दिएनन् त्यो मैदान जति पटक म दौडेर गएँ त्यो आधी दूरीसम्म अचानक पछाडिबाट कपडा समातेर ताने ती मान्छेहरूले डर देखाए

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : थोरै प्रेम गरेँ, थोरै काम गरेँ

Posted on January 13, 2015 by Sahitya - sangrahalaya

~फैज अहेमद फैज~ अनुवाद: विभोर बराल ती मान्छे साह्रै भाग्यमानी थिए जसले प्रेमलाई काम सम्झिन्थे या कामसँगै प्रीति गाँस्थे म त जीवनभर व्यस्त रहेँ थोरै प्रेम गरेँ थोरै काम गरेँ

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : जीवन र मृत्यु

Posted on August 28, 2014 by Sahitya - sangrahalaya

~जापानी कवि मित्सुरू त्सुगाने~ अनुः अभय श्रेष्ठ हाइस्कुल पढ्ने एउटी केटीले डस्नामा छाडेकी छ ‘डेथ नोट’ सुरूदेखि अन्त्यसम्म मृत्यको प्रशंसा ! के मृत्युले स्वर्गको बगैंचामा गौरवमय जीवन दिने हो ? अवश्य एउटा सुन्दर छायाँ मृत्युको अन्तरंगबाट उफ्रेर आउँछ

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : सुनको डुंगा

Posted on August 28, 2014 by Sahitya - sangrahalaya

~रवीन्द्रनाथ टैगोर~ अनुवादक : ज्योति पौडेल बादल गर्जिरहेछ, घनघोर पानी परिरहेछ, नदी किनारमा एक्लै छु, मन साह्रै उदास छ, बिटाका बिटा धान काटिसकिएको छ, नदीको भेल डरलाग्दो गरी उर्लँदै छ, धान काट्ता काट्तै पानी अझै बर्सिंदै छ ।

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

चाम्लिङ अनुदित कविता : गहुँगोरो अफ्रिका

Posted on June 13, 2014 by Sahitya - sangrahalaya

~आहुति~ आङा रातो ही मिनाचिमो खइन्योको रातो ही निलो पसिनामो थोपा तिरेनो धाएपा खैनीवा खैमो छुमो आलिवोसो अन्जुलिवा तातैदिए । काँ आङा द्युखामो बासुना नाम्मा लाम्इपा

Posted in अनूदित कविता, चाम्लिङ कविता | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : अनुवाद – एक सेतु

Posted on April 4, 2014 by Sahitya - sangrahalaya

~महेंद्र भटनागर~ अनुवादक : गायत्री भट्टराइ अनुवाद भाषांतर मात्रै होइन यो सेतु हो! एउटा मनलाइ अर्को संग जोड़ने! आपसको टाढ़ापन मेटाउने!

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

कविता : फेरि एकपल्ट

Posted on January 28, 2014 by Sahitya - sangrahalaya

~विश्वेश्वरप्रसाद कोइराला~ अनु : रक्तसागर विगतको जिन्दगीको सम्झना हो- वर्तमान। वा, म भन्न सक्छु, हामी विगतका अनुभवलाई पुन: लागू गर्न खोज्छौं बितेका रातको सपनालाई प्राप्त गर्न खोज्नु हो- वर्तमान।

Posted in अनूदित कविता | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : म तिमीलाई फेरि भेट्नेछु

Posted on September 7, 2013 by Sahitya - sangrahalaya

~अमृता प्रीतम~ म तिमीलाई फेरि भेट्नेछु कहाँ ? कसरी ? त्यो त थाहाछैन म तिमीलाई फेरि भेट्नेछु

Posted in अनूदित कविता | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : मेरी प्रेयसीका आँखा घामजस्ता छैनन्

Posted on September 7, 2013 by Sahitya - sangrahalaya

~विलियम शेक्स्पेयर~ – अनुवाद: विभोर  बराल मेरी प्रेयसीका आँखा घामजस्ता छँदैछैनन् न त उनको ओठको लाली सिपीको जस्तो रातो छ हिउँलाई सेतो मान्ने हो भने

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : मेरो मन खुसीले उफ्रन्छ

Posted on September 6, 2013 by Sahitya - sangrahalaya

~विलियम वर्डस्वर्थ~ मेरो मन खुसीले उफ्रन्छ जब म आकासको छातीमा इन्द्रेणी देख्छु ; जीवनको प्रारम्भिककालमा पनि यस्तै अनुभूति हुन्थ्यो ;

Posted in अनूदित कविता | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : म पुनः उठ्ने छु

Posted on August 29, 2013 by Sahitya - sangrahalaya

~माया आङगेलु~ तिमीले मलाई इतिहासको पन्नाहरूमा होच्याऊन सक्छौं तिम्रा कटु र सेता झुठहरू प्रयोग गरेर……… तिमीले मलाई सडकको फोहर जस्तै कुल्चन सक्छौं तर फेरि पनि, धूलो जस्तै, म उठ्ने छु,

Posted in अनूदित कविता | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : पर्खिनू है मलाई, म फर्किनेछु

Posted on August 29, 2013 by Sahitya - sangrahalaya

~रुसी कवि सिमोनोभ्~ पर्खिनू है मलाई, म फर्किनेछु पि्रय, मलाई अवश्य पर्खिनू एकोहोरो झरीले उदास बनाउला

Posted in अनूदित कविता | Tagged | Leave a comment
  1. Pages:
  3. 1
  4. 2
  5. 3
  6. 4
  7. 5