Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : हतार

~टंक सम्वाहाम्फे~ हरेक दिन हाम्फाल्दै कुदिरहेछु म हतार हतार कुन्नी के लाई हो हतार थाहा छैन तर पनि हतार छ एकदमै साह्रै हतार छ एकैछिन थकाई मार्ने मौका छैन कतै पुगि हाल्नु छ कतै पुग्नु छैन र पनि केहि गरी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मुक्तिको कल्पना

~अशेष मल्ल~ चराका पखेटा काटिदिनुस र, भन्नुस् जा उड् आकाशमा । र, भन्नुस् तँ स्वतन्त्र छस् बादलसँग बादल भएर उड्न आकाशमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

केस्रा : धोका

~मीना पुमा राई~ मन मुटु साटेर आफ्नै औला काटेर सजायौ यो सिउदो सबै कुरा ढाटेर

Posted in केस्रा | Tagged | Leave a comment

कविता : सहकारी

~आस्था के.सी.~ आउ गरीव अनि शोषित जनहरुसधैं सधैं पसिना बगाउनेहरु दशनँग्रा खियाएर पनि एकछाक राम्रो संग खान नपाउनेहरु हामी सबै सबैको लागी आवश्यक छ सहकारी । । रोग,भोक र शोकले

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हामी हुरीका चराहरू

~रामेश्वर राउत ‘मातृदास’~ देश भएका हामी देशबिहीनहरू जागिर खाएइका बेरोजगारहरू नेता बनेका नेतृत्वहीनहरू सास फेर्दाफेर्दैका ज्यूँदा लाशहरू । हामी सबैले दाह्रा किटेर मुड्की उठाएर भनौँ एउटै थलोमा उभिएर हामी सबैले अन्तिम निर्णय गरौँ उप्रान्त, हामी ज्यूँदा लाशहरूबाट यो त्रिकालदर्शी समयले … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सपूत राष्ट्रको

~ललिता ‘दोषी’~ छोरा हुनु तिमीजस्तो सपूत राष्ट्रको तिम्रै नामले पनि उठ्छ शिर देशको नेपालीका गहभरि छ तिम्रै तस्बिर आज धन्य लक्ष्मी तिमीले राख्यौ जन्मेको लाज । नेपालीका धुकधुकीहरूमा तिमी सुस्तरी चल्मलाउँछौँ रवि, शशी तिमी, तिमी किन पो बिलाउँछौँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म बिश्वास हुँ

~नारायण पोखरेल~ हो म बिश्वास हुँ , धोका ले मरेको छु , झुट बाट हारेको छु , सत्यको किनारा हुँ , सपना को साहारा हुँ , अलौकिक शक्ति हुँ , एक प्राप्ती पनि हुँ ,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : बुद्धको हार छ आज

~रमेश भट्टराई ‘सहृदयी’~ रक्तनृत्य विरोधी शान्ति दूत बुद्धको हार छ आज हिटलरको रक्त होलीलाई कत्रो सत्कार छ आज पिपले खेतलाई मिलेर सधैं कुलो खन्थे छिमेकीहरू दलित बाहुन्, बाहुन् दलित विरोधी दुई धार छ आज

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

बहरबद्ध गजल : मरेर गै सकेपछि

~जीवराज बुढाथोकी~ गरौं र के म सम्झना, मरेर गै सकेपछि । टिपौं र फूल आज ती? झरेर गै सकेपछि । कथा सरी छ सम्झना, किनारमै सुसाउने, सुनाउँ के तिमी नदी, तरेर गै सकेपछि ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : म त मर्द होइन कि के हो ?

~प्रमोद अधिकारी~ पत्नि प्रति गरेको माया समाजको आँखामा जोइटिङ्ग्रे भयो रे । अनि उनिले गरेको म प्रतिको प्यार र समर्पण दासता भयो रे ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : सुरुवाल लाको भए आह!!

~निर्मला अवस्थी~ धोती चोलो दौरा सुरुवाल लाको भए आह!! देशकै पहिरन लगाएर गाको भए आहा!।। कति खुशी हुन्थ्यौ मन सबलाई उस्तै देख्दा यो देशको गौरब बढन पाको भए आहा!।।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : अधर मुस्कुरायो

~रिता खड्का ‘त्रिलता’~ प्यारो मान्छे नजिक आयौ अधर मुस्कुरायो नयनमा नयन जुध्दा आहै! नजर मुस्कुरायो एक्लै हुँदा सन्नाटा छाएथ्यो हिजो सम्म यहाँ तिम्रो आगमनमा आज मेरो शहर मुस्कुरायो

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : तिम्रो याद धेरै आउँछ

~बिरही लक्ष्मी~ बर्खा लाग्यो आमा तिम्रो याद धेरै आउँछ सुसाई बग्ने खोलाले नि तिम्रै गित गाउँछ !! उर्लि बग्दै होलान ती खहरे खोलाहरु ख्याल गरि बस्नु आमा खराब त्यो ठाँउ छ !!

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : स्वार्थ साधेको देखियो!

~अशोक ‘खलानको मान्छे’~ स्वार्थको चरु होमेकाहरुले स्वार्थ साधेको देखियो! संसार फेर्छु भनेर हिंड्ने आफै फेरियको देखियो!१! पशिनाका कुरा गर्थे,जिबन का कुरा गर्थे ! जिबन का कुरा गरी जगत लाई लुटेको देखियो!२!

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : गजल लेख्दै छु

~कुमार आङदेम्बे अबि~ कलम धरापमा,राखेर गजल लेख्दै छु । जीवन करारमा,राखेर गजल लेख्दै छु । सफर जिन्दगीको,थकान अर्कै कहानी, समय सराबमा,राखेर गजल लेख्दै छु ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : कविताको सर्वेक्षण

~विमल निभा~ भलादमीहरु प्रेमगीत गाउनमा सिपालु छन् मन्त्रीहरु मोडर्न आर्टमा सिद्धहस्त नृशास्त्रीहरुका कुकुरको जात सबभन्दा उच्च विद्यार्थीहरुलाई आफ्ना पे्रमिकाको ब्रेसियरको नम्बर कण्ठस्थ छोरीको गतिशील जवानीमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : फेरि सम्झे तिमीलाई

~पशुपति कर्माचार्य~ गुलाबको सुवासले गर्दा फेरि सम्झे तिमीलाई त्यही फूलको काँडाले घोच्दा पनि सम्झे तिमीलाई तिम्रो आँशु मेरो मुटुको गहिराईबाट बग्छ बहेको तिम्रो आँशुले गर्दा फेरि सम्झे तिमीलाई

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : दशैँमा भेटौँ

~केदार शर्मा~ मिता, मैले त कहिल्यै बिर्सिन सकिँन तपाईँ र मलाई साथै राढीमाथि बसाएर मितबा मितामाले निधारै ढाकेर दुईहातले लगाइदिएको टीका “छोरा, तेरो बाजेलाई जस्तो आउँदैन है हाम्लाई त देउताको भाषा हाम्रै भाषामा आसिक दिन्छुङ – दिइखाने भएस्, मागिखाने नभएस् … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जिन्दाबाद-आगोहरु ! मुर्दाबाद-पानीहरु !

~बिमल गुरुङ~ आगोहरु-जिन्दाबाद ! सरासर पानीहरु मुर्दाबाद! मुर्दाबाद-पानीहरु ! जिन्दाबाद-आगोहरु ! जिन्दाबाद आगोहरु ! सरासर आगोहरु-जिन्दाबाद ! ढुँगेकालदेखि नै पानीहरुले आगोहरुको छातीमा घोडा हाँक्दै आइरहेका छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शताब्दी पग्लेको ओढारसित मान्छे

~तोया गुरुङ~ फुत्किन्छ प्रतिध्वनि ओढारभित्र ठोक्किएर कोच्चिएर, कोप्चिएर ओढारभित्र जिन्दगी खाँदिएर मान्छे… मान्छे दब्बिएर अपरिचित भइसकेको छ लम्केर, केवल लम्केझैँ गरेर फुस्किएर नलीखुट्टाका हाडहरू अन्धोतुल्य ठोक्किएर अन्धोहीन खहरेमा मिसिएर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : थाके जस्तो लाग्यो

~रवि प्राञ्जल~ हिंड्दाहिंड्दै जिन्दगी नै थाके जस्तो लाग्यो । बाटोभरि तुवाँलोले ढाके जस्तो लाग्यो । जिन्दगीको यात्रा मेरो अझै बाँकी थियो, बीचै बाट कोही आई डाके जस्तो लाग्यो ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : कति पटक १२ बज्यो होला जिन्दगीमा?

~कमल कुमार~ १२ बजे गएको थियो भुइँचालो च्यापेर लालाबाला हुित्तँदै आँगनमा झरेकी उनी रातभरि टोलाएकी थिइन् तीन आँख्ले तारा हेर्दै परदेशीको सम्झनामा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अरिबहादुरको आँखा

~मनोज बोगटी~ होटलबाहिर बारुदको हावा चल्दैछ। हिंसा हो कि गिद्ध हो बसेको छ बुद्धको काखमा। लाशको गन्ध बोक्ने हावाले बोकेको छ हर्कमान नेपालीको घर ठेगाना टायरको धुँवाले बोकेको छ चेम्जोङनी बोजुको बाह्रमुखे थैली

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जाग युवा

~कुन्दन काफ्ले~ बनाऔं देश युवा एकजुट भइकन मनाऔं उत्सव सँधै अफ्ठ्यारा सहिकन देशले रगत हैन,खुसहाली मागेको छ कलह होइन शान्तिको वाहाली मागेको छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : झिल्को

~प्रणिका कोयु~ यो सडकको यो झिल्को आगोको बन्ला के ज्वाला राँकोको? सडकदेखी बस्ती-बस्तीमा सर्वत्र फैलिन्छ के यो बनेर लप्का आगोको? या कतै मोहिनी मन्त्र छम्काउँदा ति हातले निभेर खरानी बन्ने हुन् – विभुत हुन निधारको?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शरन्निशा

~निर्मोही व्यास~ १ तिमी अपूर्व सुन्दरी, कलावती ‘शरन्निशा’**** त्यही कला पिएर जग्मगाउँछन् दसै दिशा लजाउँदी छ चाँदनी स्वयं प्रिया ! तिमीसँग सँगै तिमी भए पुग्यो, म बिर्सिदिन्छु यो जग २ तिमी पवित्र जाह्नवी, प्रणम्य वेदकी ऋचा तिमी कला र काव्यकी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ठूला मान्छेसँग सानो प्रश्न

~दिनेश अधिकारी~ तपाई ठूलो मान्छे बिहान बाथरुमुमा पस्दा मात्रै पत्रपत्रिका पढ्न भ्याउने हुनुभो स्लिप नपठाई अब भेट्न नसकिने हुनुभो हाई ! हाई !! जताततै प्रशंसैप्रशंसा पाउन थाल्नुभो स्वागतमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : बाटोले अब मान्छे हिँड्छ

~राजेन्द्र थापा~ मान्छेले बाटो हिँड्न छाडे बाटोले अब मान्छे हिँड्छ हेपिएको सडकले नै अब मान्छेको शिर टेक्छ एत्ति तल तल ठूला ठूला नि गिरेको देखेपछि पछि लाग्ने शान्त लश्कर आफैँ नै पड्केर फुट्छ

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : बाँदर र देश

~गोविन्दप्रसाद आचार्य~ मैले देश खोज्दै जाँदा अपराधीको मुठ्ठीमा छ देशको नक्सा खोज्दै जाँदा अपराधीको गोजीमा छ साझा देश खोज्दै जाँदा अपराधीको गुठीमा छ स्वतन्त्र देश खोज्दै जाँदा अपराधीको कोठीमा छ अति साह्रो दुख्छ देश सानो केश झर्दा पनि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बेबारिसे ढलेका स्तम्भहरु

~निश्चल काउचा~ बर्सौ देखी बेबारिसे ढलेका सिमा स्तम्भहरु फेरी उठाउने कर्तब्य कस्को? दायित्व कस्को? जिम्मेवारी कस्को? ढलेका स्तम्भहरु भन्छन् हामी आफै ढलेका होईनौ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : मेची दुख्छ काली दुख्छ

~केडी रेम्नीसीङ~ देश वेच्ने जन्मेपछि मेची दुख्छ काली दुख्छ, नेताको त्यो भाषणमा हात दुख्छ ताली दुख्छ । सुन्दर यो फूलबारी सबै जात सबै भाषा धर्मको, फूलपात चुँडेपछि फूलको रित्तो डाली दुख्छ ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : ज्यापू

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ छाती चिरीकन पृथिवीको दूध चुस्छन् मानिस, दुहुने मै हुँ । धूप झरीमा आत्मा परिशुद्ध बर्ख यी तनी बीस नहुँदो भौँ हुँ ! श्रृङ्गार हिलो, नङ्गा फिलो,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment