Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : जय ध्वनि

~युद्धप्रसाद मिश्र~ गुज्रिंदै चारै तरफ छन् देशका जय जय ध्वनि खोल्दैछन् नेत्र केही धर्म-अन्धाले पनि क्रान्तिकी रण – चण्डिका छन् खूनकी प्यासी बनी झल्कने बेला छ ऐले शान्तिको नव रोसनी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आँखामा फुलेको जीवन

~साबित्रा काफ्ले~ धानखेतमा शिला खोज्दै, उकालो लागेका, झुमा र मारुनीहरु सुनकोशीमा रोप्छन बैशका रङहरु। फुङ्ग उडेको, कुपोषीत अनुहार पारिजात जस्तै, हतासमा झरेका उत्कण्ठा, सम्हाल्न खोजेर बिहानमा, छरपष्ट छन् सुकोमल मनहरु।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : के यो कुरुक्षेत्र हो ?

~नवराज सुब्बा~ जताततै मुकुन्डामा छेलिएर मान्छे मान्छेलाई नै तर्साइरहेछन् आपसमा तीर, पीर सबै बर्साइरहेछ अनगिन्ती निसानाबाट जोगिँदै कताकता भागौँ म ? डसिँदै कहाँकहाँ लखेटिऔँ म ? चिन्दिनँ खै ! को मान्छे ? को हो ! केवल मुकुन्डै–मुकुन्डा मात्र छन् ! … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देश बहादुर भरिया

~श्रीशीशा राई~ अढाई सय वर्ष पुरानो ढुंगाको भारी बोकेर उभिईरह्यो ठिँगै विसौनीमा आईपुगेपछि भारीको संस्करण फेरिएको छ यो अब संघियताको भारी हो छदैँछ पिठ्युँमा गह्रौँ भारी ईतिहास–फलामको समयसँगै पिठ्युँमा घोप्टिने भारीहरु सवै बोक्नुपरेको छ देशबहादुरले छोटा र खुकुला पाखुरी र … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी त उही चन्द्रमा रहिछौ

~नवराज दाहाल~ तिमी त उही चन्द्रमा रहिछौ मैले कहिल्यै जानिन। नजर उठाइ एक फेर हेर्न जरुरी कहिल्यै ठानिन। सात समुद्र पारि तिमीलाई छाडेर आएथे। मिलन अब नहुने हो कि अनुमान यस्तै लाएथे। तिमी त मेरै चन्द्रमा रहिछौ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जलदेवीको गीत

~विप्लव ढकाल~ रातभरि आँसुले नुहाइदिएर सुकिलो बनाएको जून कहाँ पुगिसक्यो ! कोक्रोमा सुताएर तेल घसीघसी हुर्काएका ताराहरू कहाँ पुगिसके ! बिहानै डोलीमा राखेर कलिलो बेहुलोजस्तो घामसँग

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म कवि होइन

~प्रमित आचार्य ‘लिबाङी’~ जब म भोलिका बिहानहरु आज निशाको अधेरोले निलेको देख्छु जब म हजार कोपिलाहरु नफक्रदै दुष्ट पाउहरुले कुल्चेको पाउछु तब संसारबाटै लोप भइसकेर केबल कथा अनि कहानीमा सिमित भएका हजार ड्रेगनहरु मेरो कमलो शरिरभित्र भूकम्प लिएर सल्बलाउन थाल्दछन् … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म तिम्रो बन्न चाहन्छु

~राधा मल्ल~ निलो आकाशको त्यो गहिराइमा, निस्कपट तिम्रो नयनको सागरमा, म डुबुल्की मार्न मार्न चाहन्छु। एक पटक अनुमति दीइ हेर तिमी, म अझ पवित्र बन्न चाहन्छु। बिहानिको त्यो चिसो बतासलाई सोध, साँझको यो मिठो गोधुलीलाई सोध, म सधैं सधैं तिम्रो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : संक्रमित बुद्ध

~सन्देश राई~ असम्भव यहाँ केही रहेन पिपलको फेदमा बस्ने बुद्धलाई एच.आई.भी. भएको छ परिवर्तित छन् सोँचाईहरु हराएको छ आफ्नोपन मौलाएको छ गलत मानसिक्ता बुद्ध संक्रमित छ सम्झी सम्झी विर्सँदैछौँ आफैलाई मष्तिष्कमा भर्दैछौँ हिंसाका कुहिराहरु बाध्य पार्दैछौँ पुछिनलाई सिउँदोहरु टुहुराको सम्मान … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पूर्व छापामार

~स्वप्निल स्मृति~ १६ वर्षको हुँदा पहिलो पल्ट पुग्यो ऊ सदरमुकाम र थर्थरी काँप्दै लियो नागरिकता २० वर्षको उमेरमा आफूलाई अनागरिक घोषणा गर्‍यो र युद्धमा आफूलाई होमिदियो युद्धमा कब्जा हुँदा सदरमुकाम उसले फस्ट एसल्टको जिम्मेवारी निभाएको थियो सिडिओ कार्यालयको प्रवेशद्वार छिचोल्ने … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अर्को हिटलरको जन्म

~मनु लोहोरुङ्~ भोक र शोकको सन्तापमा कहिले सम्म उभ्याउछौ ? उभ्याउ मलाई आकाश खस्दा सम्म उभ्याउ मलाई धर्ति फाट्दा सम्म किन कि, मेरा पुर्खाले हिम्मत हार्न जानेन, हरेसका धर्सा गनेन निधारमा नारीवादको नाराले ढाँट,,सारीवादको पाराले थिच म बेत्ताल भएर यो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आशा र ज्याकरान्डा

~भुवनेश्वर शर्मा~ दरबारमार्ग उजाड हुंदा हामीले रूखहरू रोप्यौ ज्याकरान्डा र पैयुंका रुखहरू सुन्दरता ल्याउनलाई हिउंद आयो दरबारमार्गमा पतझड बृक्षका पातहरू झरे

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सलाम छ

~शिरीष~ जन्मदेखि मृत्युसम्म जीवनको त्यो लामो यात्रा यसमा मेरो प्रेरणा तिमी, मेरो गीत हौ, संगित हौ । जन्म दिने आमा तिमी, ज्ञान र ममताको सागर सफलताको सही बाटो देखाउने प्रदीप हौ ।। बुवा तिमी सबैभन्दा सहयोगी मित्र हौ आत्मीय साथी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयाँ नेपालको निर्माण गरौ

~राजन पौडेल~ मेची देखी महाकाली सम्म, तराइ देखी पहाड सम्म चारै तिर बिकास को फुल फुलाउनु छ देश लाई अब प्रगती को मार्ग देखाउनु छ सारा नेपाली मिली नयाँ नेपाल को निर्माण गर्नु छ जाग नेपाली हो, हिम्सा र हतियार … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कहिलेकाही त नाच न चरी।

~नवराज दाहाल~ बथान छोडी चारोको आसमा नौ डाँडा काटी यहाँसम्म आयौ ति साथी-संगी , ति डाँडा-काँडा ति दिन सम्झी हाँस न चरी। त्यो हरियो फाँट त्यो चिसो बतास त्यो निलो आकाश, निस्फिक्री उडान तस्विर मनमा टाँस न चरी।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मान्छे

~केशव थापा~ चन्द्रमाको सतहमा उफ्रिनेनि मान्छे सगरमाथा चुचुरोमा पाइला टेक्ने मान्छे । बाटो-घाटो घर-पुल बनाउने मान्छे बनाएका आक्रितीलाइ भत्काउने मान्छे ।। मध्ये रातमा जाली नोट कमाउने मान्छे पसिनाले भाग्य कोर्ने मेहनती मान्छे । आकाशको छानो मुनी सडकमै सुत्ने मान्छे भोकै … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जीवनका उकालीहरु

~कमल भण्डारी~ जीवनका उकालीहरु तिमीलाई मैले सापटी दिएथे। एक हल मनको बगैचामा तिमीलाई नै नासोको रुपमा दिएथे। आज म जीवनको ओराली हिड्दै गर्दा जीवनका उकालीहरु सम्झिरहेछु। तिमिले भर्‍याङ् चढाउन खोज्दा मैले चढ्न नमानेका कथा पनि सम्झिरहेकि छु।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नेपाल हाम्रो देश

~आभाष वाग्ले~ नेपाल हाम्रो देश बनाउनु छ, विश्व सामु हामी मिली चिनाउनु छ । नेपाल अब नेपालीको, हामी नेपाली, मिलिजुली सबै मिली हामी बनाउने । अङ्रेज पनि आए गए, राणा पनि छैनन्, राजातन्त्र सकीइ सक्यो, नेपाल हाम्रै हो। नेपाल हाम्रो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फेरी घरको याद आयो

~सहदेव पौडेल~ काठे पुल तर्दै धुलौटे माटोमा खेल्न मन लाग्यो घासे चौरमा उफ्रदै बगर् बगर् दौडन मन लाग्यो फुल्दै गएको मेरी आमाको कालो कपाल केलाउन मन लाग्यो यसपटक फेरी घरको याद आयो बाक्लिदै गएको मेरो गाउ, पातलीदै गएको परिवार भेट्न … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रङ्गिन सपनाहरु

~उषा गिरी~ जीबनका रङ्गिन सपनाहरु जङ्गलका कन्दमुल खाएर होस् वा रमाइला क्षेणहरु लुटेर होस् भाबुकताको पोखरीमा स्वतन्त्ररुपमा अरुको मन नदुखाइ भुगोलको कुनै पनि कुनामा संकटहरुलाई भुली आफुलाई जलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी

~पवन चाम्लिङ ‘किरण’~ तिम्रो दु:ख मलाई लाग्छ मुटु मेरै दुखे जस्तो, तिम्रो आँसु मलाई लाग्छ मेरै आँसु बहे जस्तो । यति धेरै लाग्छ मलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रफुल्लित मन

~केशर थुलुङ~ मन त्यसै-त्यसै फुरुङ्गिएको छ खुसीले नयाँ विचारले नयाँ पाइलाले मैले सोधेँ- कोसी किनारै-किनार हिँडिरहेका आमाबुबाहरुलाई भन्दै थिए उहाँहरु- साकेवा सिल्ली, मारुनी, सोरठी, कौरा, देउडा, च्याब्रुङ, वैरभ, धाननाच, लाठीनाच, लाखेनाच, देउसी-भैलो खेल्न /नाच्न हिँडेका हामी त उकालिदै आपस-आपसमा कुरा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रिय मान्छे

~कला राई~ यो धर्तीको सवैभन्दा नयाँ गीत गाएर सम्झनाको सवैभन्दा पुरानो प्रेम सन्देश बोकेर उडिरहने प्रिय बादल र मेरो प्रियतमको अनुहार आइरहन्छ आँखामा एकसाथ | समयलाई चुनैति दिएर दौडने

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी नै तिमी पाउँछु

~रजित ओझा~ तिमी नै तिमी पाउँछु रानी आफु भित्रको हराईमा होश आजकल रहन छोड्यो भनाई र गराईमा लहराएर सँधै तिमी किन यसरि भागी दिन्छ्यौ ? तिम्रो आँचलको बुट्टा देख्छु ताराको त्यो झराईमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : खै के हो के हो?

~आर पि दाहाल~ म त तिमीलाई सम्झन्छु नि तिमी त खै के हो के हो? मलाई त लाग्छ तिमी आफ्नै मान्छे म त खै को हो को हो? हिजो हैन र? परिचय भएको आज फेरी को हो को हो?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शहर र अवयव इन्द्रियहरु

~मोती चाम्लिङ~ शहर तिम्रो नेत्र ज्योती अद्यावधि ठिकै हो भने छदम कांचको चस्मा लगाउने रहर किन ।।? चुच्चे नेप्टे नाकको डाडीलाई सास्ती दिने हो भने, सदाकांक्षा वांच्दैन त सादा कात्रोले नयन छोप लौ ।। यसो गर्दा श्मसानको निनादमा संगीत अंकुरिन्थ्यो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आमा

~रामचन्द्र कार्की~ रुन्छौं आमा बनपाखामा, म शहरको माझमा, दियो बाली सम्झँदै हौली, मलाई झम्के साँझमा। बनका माझ खेतका आली, पानी धारा सँगै, रातदिन एकैनाश, आकाशका तारासँगै। गोठालो र घाँस दाउरा, जंगलको बास, मेलापात पधेरोले छैन, बेलामा गाँस। सगै हुदाँ साथ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : षड्यन्त्र

~तारामणि राई~ खट्प्वाल लिम्सो भित्तो झ्यालका काप अथवा कहीँ कतैबाट आईरहेछ- एक तमास षड्यन्त्रको गन्ध षड्यन्त्रको प्रपञ्च: -मेरो थात बास उठाउनका लागि हुन सक्छ -सर्बश्वहरणका लागि हुन सक्छ -अथवा यसो भनौँ मलाई दुई टुक्रा पारेर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रूख

~जगदीश घिमिरे~ कवि, केही त सार्थक लेख शब्द धेरै लेख्यौ केही सार्थक भाव पनि लेख तिमीले सधैँ फूलका कविता लेख्यौ अब रूखका कविता लेख हाँगाबिँगा र मूलका कुरा लेख ती अझ बढी सौन्दर्यमय र यथार्थ छन्जराका कुरा लेख ती जराले … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : यो मन र जीवन

~विश्वास दीप तिगेला~ यो मन क्षणक्षण टोलाइ दिन्छ खोइ बैरागिएर पो हो की यो मन बतासिन्दै बहिरहन्छ खोइ कुनै सीमा परिधि नपाएर हो की कतै माया पि्रर्तिलाइ गुथेर कतै बैशालु जोवनलाइ छोपेर फेरी यो मन र जीवन उडिरहन्छ उडिरहन्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : चोट

~डा. वानीरा गिरी~ चोट तिम्रो परशुको सशक्त प्रथम प्रहार मैबाट सुरु गर दुइ आँखाका कुलाबाट यस्तरी बगेर रित्तिऊन् पानीका धारहरू आँखा खडेरी परून् मेरा हरिया बनून् खेत तिम्रा र पाकिरहून् चोटका बालीहरू र पाकिरहून् चोटका बालीहरू तिमी र म मितेरी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ईश्वरको कथा

~रुपेश राई~ इन्फेचुएसन जस्तै ईश्वर तिम्रो कथा। प्रेमको। रिमिक्स छ कथा। पात्रहरूले भोग्न परेको। मान्छेको आस्था। तिमी वेपर्वाह छौ। तिम्रो नाटक। विपरित लिङ्गमा। प्रयोजनीय छ। कार्यकलाप पनि। कथानक होला अलिक फेरबदल। प्रश्न उठ्छ। शिवलिङ्गमा अङ्गालिएकी युवती,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment