Tag Archives: Junita Subba

~जुनिता सुब्बा~ फुलको गुच्छाले हान्दा दुख्ने भएसी झरेकी थिएँ, आकासको छानाबाट समुद्र सिरानी बनाई निद पुर्याउन ! बार-बार तिमि समुन्द्रतटमा यादहरु बिछाईरहदा

~जुनिता सुब्बा~ हामीले डोरीहरू बनायौं आफुलाई बाँध्नलाई । हामीले सिमाना कोर्यों आफुलाई साँध भित्र राख्नलाई । हामीले भब्य महल बनायौं आपनो लागि मात्र भनेर एउटा बगैंचा बनायौं । आफु मात्र अट्ने ढोका बनायौं । जीव ,पशु ,पंक्षी ,पुतलीहरु नआवोस् भनेर … Continue reading →

~जुनिता सुब्बा~ यो कविता मेरो हैन ! बुझेर पढ भनेर म भन्दिन !! कसरि लेख्नु पर्छ कविता त्यो नलेखिएको पनि हून सक्छ मैले बुझेर लेख्नु पर्छ पनि म भन्दिन !! म सानो छदा,

~जुनिता सुब्बा~ बिना जराको रुखमा पानी हालेर बहिरोलाई आवाजको गाली हालेर के रुख हरियो हुन्छ र ? के बहिरोले आवाज सुन्छ र ? फुलको सुगन्धलाई काट्न खोज्छौ