Tag Archives: टंक वनेम – Tanka Wanem

~टंक वनेम~ जिम्मेवारीको आरानमा बसेर शक्तिको धारमा धार नअर्जापे पछि बाँधले पानी बाँधेको बाँध्यै छ पानी उधोँबाट उभोँ बगेको बग्यै छ राप्तिको जलकुण्डमा निराशाको कमल फुलेको फुल्यै छ कोसीले धार फेरेको फे-यै छ लक्ष्मण बाँधको पर्खालले

~टंक वनेम~ तिमीले नभोगेको डेथ भ्याल्ली भोगेर रातो पहाडको गहिरो नदीहरु अटप्पे जङ्गलका काँडाहरुले घोचिन्दै उक्लि रहेछु उकालै उकालो ओर्ली रहेछु ओरालै ओरालो लम्बी रहेछ जीवनको आरोहावरोह । भनेका थियौ

~टंक वनेम~ साइबर क्याफेमा माउस हल्लाउँन थाले देखि नैं मुटु हल्लिन थालेको थियो प्रेमिल शब्दका स्पर्सहरुले मनको लिङगे पिङ् मच्याउँन बेर लागेन कति छिट्टै बिजुली संम्बन्धको लठ्ठामा वारिपारि तर्ने मायाको पुल बन्यो

~टंक वनेम~ बैँस ध्वाँसे फर्सीको फूलमा रंगिन्दा भुनभुनाउँदै आयौ घुम्यौ नाच्यौ ति म्रा भोका दाँतहरुले कुन्नी ? के के टोक्यो जि ब्रोको स्वादले थाहा भएन के के चाख्यो सूर्यमुखी खितखिताउँदा

~टंक वनेम~ लर्के बैँस बारुदको गन्धमा मुछ्दै छोएर युनियन ज्याक झण्डा कबोलेर तेतिसकोटी देउदेउता भाकेर पातालको सिमे भुमे कसम खाएर सत्यबाचा अब दाग्नु पर्छ सत्रुको छाती थाप्नु पर्छ गोलीको निशाना कि जित्नु पर्छ युद्ध संग्राम कि हार्नु पर्छ मृत्यु वरण … Continue reading →

~टंक वनेम~ मिथक हो सावाला खोला कहाँ बग्थ्यो खोलाको पानी धमिलो थियो कि ? नीलो थियो मिथकले सप्रसंङ्ग ब्याख्या गर्दैन तर एउटा कुरा चाहि पक्कै हो सावाला खोला वारि पारि मृत्युमा बिजोर बिजोर र उत्सवमा जोर नाल बन्दुक पड्किन्थ्यो उसो … Continue reading →

~टंक वनेम~ भुण हत्याको भागीदार जूनघाम जुठो पारेको अभियोग कण्डमले खोसेको बीर्य स्वतन्त्रता न्यूमेरस नियन्त्रण गर्न नसकेर आधुनिकताको रङमा रङगिन्दै सडक नाप्छ पाइतला घाम हराए पनि या जून उदाए पनि

~टंक वनेम~ लहलहाउदो घाँस हल्लि रहेछ कहिले यत्ता कहिले उत्ता जसरि बहन्छ हावाको गति मानौं- निलो आकास प्राकृतिको नाटक हेरिरहेछ किट पतङ्गहरु स्वर मिलाई रहेछन्

~टंक वनेम~ जराहरु मक्किएर काण्डहरु नफले पछि त्यहि रुखका पातहरु त्यहि रुखका डाँठहरु त्यहि रुखका काठहरु अर्को शब्दमा- रगत जस्तै रातो देखिने बाशनादार रक्त चन्दन अरनिको राजमार्ग हुँदै खासा पुग्छ अचेल र

~टंक वनेम~ अराजकताको कालो ख्याकले देश तर्शाइ रहेको बेला ए… देशका नेताहरु हो ए… देशका पेशागत बुद्धिजीबीहरु हो ए… लेखक पत्रकारहरु हो अधिकार प्रतिबन्ध भएको बेला मौलिक हक निलम्वन भएको बेला आउ बरु एकैछिन बत्तिस पुत्तलिको भट्टपिसलमा मज्जाले तोङबा तानौं … Continue reading →

~टंक वनेम~ इतिहासको गर्भ मै टुहुरा भएर दाम्साङ गढी र राबी नदी सुगौली सन्धिले बारेको मेचीको धार चिमोटिन्छ दिनदहाडै कोपारिन्छन् जङ्गे पिलरको नाङ्गो छाती सुस्केरा हालेर हर्रर …. बग्छ रे टिस्टा नदी । असल छिमेकी रोजेर नपाइने भए पछि

~टंक वनेम~ मरि सकेकि आमा खाप्पुना मरङ्ना छोरा छोरीको मायाले नसकेको मेलोमा आई रहन्थिन् र भन्थिन् ए नानीहरु हो ! मेरो मृत्यु भएको थाहा हुँदा हुँदै तिमीहरुको मायाले साँच्ची मर्नै सकिन

~टंक वनेम~ ओजनतह ओर्लेर आँधी निम्त्याई रहेछ आगोका लप्कोहरु जयगान गाइ रहेछन् विध्वंसको घडामा बारुद भरिएर बन्दुक पड्काई रहेछ तोप नारि रहेछ बाइलोजिकल केमिकल र न्यूल्कियरको भट्टीबाट बिनासको दुर्गन्ध उडी रहेछ ।

~टंक वनेम~ मान्छेभित्र पलाउने संवेदना पहाड जस्तै ठिङ्ग उभ्न थालेपछि वर्तमानको बिरुद्धमा कविताले नङ्ग्रा तिखार्न थाल्छ, तरवार उध्याउन थाल्छ, बन्दुक पड्काउन थाल्छ, कविताको अनुहार कविता जस्तो नभएर द्वैध चरित्रको नक्कली अनुहारले सिँगारिन्छ