Tag Archives: राजेन्द्र चोथाले – Rajendra Chothale

~राजेन्द्र चोथाले~  उनले विवाह गरे । उनले विवाह गर्नै पनि पथ्र्यो र अझ भन्ने नै हो भने उनको विवाह केही ढिलो  भएको भन्नुपर्छ । यस उमेरमा पनि उनले विवाह नगरेको भए कहिले सन्तान जन्माउने ? कहिले  हुर्काउने ? यस्ता धरै … Continue reading →

~राजेन्द्र चोथाले~ सम्झेर तिमी रुन्छु म एक्लो जब हुन्छु मैले त यो मनलाई सकिन मनाउन चाहन्छ तिमीलाई नै यो साथी बनाउन

~राजेन्द्र चोथाले~ ए मन लिने मान्छे यति टाढा त नजाऊ मेरो लागि पनि केहि समय बचाऊ बाँकी छन् कुरा नयाँ तिमीलाई सुनाउन बाँकी छन् आँसु तिम्रै अंगालोमा बगाउन

~राजेन्द्र चोथाले~ आँखैमा सपना झस्के घाऊ पुराना बिउँझेर चस्के | नसोचेर रुनुपनि पर्लाकी भोलि लगाए है चाहनाले रंगीन चोली

~राजेन्द्र चोथाले~ तिमीलाई धेरै झपार्नु छ । मिले गालामा दुई-चार थप्पड पनि हान्नु छ । तिमीलाई अरूसामु मेरोबारे बोल्नु के खाँचो, मैले त तिम्रो बारेमा कसैसँग कहिल्यै नराम्रो उच्चारण गरिन बरु तिम्रा गल्तीहरू छोप्दै, बदनामीहरूमा नामको पर्दा हाल्दै सधैँ नै … Continue reading →

~राजेन्द्र चोथाले~ तिमीले दिएका घाउ दुखेपछि रोएँ मायाको समुद्र सुकेपछि रोएँ | आफ्नै जीवन लाग्छ आफूलाई गाली

~राजेन्द्र चोथाले~ आँखाका सपना जलायो एउटै भूलले खुशीका सब मूना जलायो एउटै भूलले | नबुझ्न खोजें व्यहोरा बानी नछामेरै हेरें मन

~राजेन्द्र चोथाले~ छ भने कोही तिमीभित्र बसेको अरु नै छ ममा भनेर बताऊ तर खाली भए अझै पनि त्यो मन यो मनलाई त्यो मनको साथी बनाऊ |

~राजेन्द्र चोथाले~ नांगै खुट्टा गोरेटोमा यताउती भाग्थिन् मलाई त उनी अझै सानी जस्ती लाग्थिन् | मेरो ख्यालै गएन छ लजालु बोलीमा उमेरसंगै फेरिएको चौबन्दी चोलीमा

~राजेन्द्र चोथाले~ मानी आफ्नो जीवनको सार तिमीलाई सुम्पिए सारा प्यार सपना सपनै भो | बिझे यो मनमा बेली चमेली

~राजेन्द्र चोथाले~ नबिझ मनमा के भूल गरें र मैले सपना भरेर चोखो माया गरेर | आँसुले आँखा सहेन ओठमा हाँसो रहेन

~राजेन्द्र चोथाले~ खै कस्तो सहारा यो, एक्लोपन बढाईदिने खै कस्तो नसा हो यो, निन्द्रा नै भगाईदिने | बाहिर छ कुहिरो, छ भित्र जलेको मन सिरेटो जति चल्छ, जल्छ मन अझै दनदन

~राजेन्द्र चोथाले~ दुखी छु भनूँ त कुनै घात छैन सुखी भन्नलाई तिम्रो साथ छैन यो कस्तो नशा हो मेरो जिन्दगीको मलाई होश छैन तर मात छैन