Tag Archives: Padam Gautam

~पदम गौतम~ वस्न त म आफ्नो छुट्टै संसारमा बसेको छु तर व्यथा भोग्दै नाङ्गो यो तारमा बसेको छु आसन छ तरवारको देखेको छु आफूलेनै वाध्य भई खुकुरिको यो धारमा बसेको छु

~पदम गौतम~ जता हेर्यो त्यतै राम्रो, जवानीमा म भुल्दैछु कथा देख्दैछु आखाँमा, र नानीमा म भुल्दैछु दिएकैथेँ भएसम्मै, तिमीले हात थाप्दामा दिएँ सारा र बाँकी जिन्दगानीमा म भुल्दैछु

~पदम गौतम~ पहेँलो साँझमा रोयौ, सुनौलो घाम बाँकी छ अँध्यारो रातले के भो, उषाको लाम बाँकी छ चढाई फूल च्यातेर, भयो के लौ बताऊ है ढले त्यो मन्दिरै के भो, मनैमा राम बाँकी छ

~पदम गौतम~ एक्लो भएँ म एक्लो, थाकेर आउँदैछु सम्झेर काख खाली, ताकेर आउँदैछु बस्थ्यौ तिमी सधैँ नै, एक्लै उदास मान्दै हाँसो खुसी वसन्ती, डाकेर आउँदैछु

~पदम गौतम~ तिमी जता पुग्यौ त्यतै पछ्याउँदै म आउँछु मधेसमा, हिमालमा, पहाडमा म धाउँछु म प्रेम पुज्दछु सधैँ र प्रेममै हराउँछु अझै उही चरीसरी म प्रेमगीत गाउँछु

~पदम गौतम~ आकाश त स्वच्छ नै छ तर त्यहाँ जून छैन यस्तो लाग्छ आजभोली देशमा कानुन छैन शहर नै पूरै आज लासैलास भए पनि अझै यहाँ भनिदैछ हत्या अनि खुन छैन

~पदम गौतम~ पर्खाल नाघ्नलाई भागेर हुन्न साथी खोस्ने कुरा त खोसौं मागेर हुन्न साथी फ्याँक्नै छ आज कालो, माटो रुँदै छ हेर मान्छे सुतेर माटो जागेर हुन्न साथी