Tag Archives: निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’ – Nirmala Mani Adhikary ‘Ayoddhaumya’

विचार मन्थन : भक्ति-योग

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ मोक्ष प्राप्त गर्ने विभिन्न उपायहरु छन् । तीमध्ये सबैभन्दा सहज उपाय हो- भक्तियोग । भक्तिमा यस्तो गुण छकि यसको आत्मसातताले मानवलाई तथा उसको जीवनलाई सार्थकता प्रदान गर्दछ । जब मानव बुद्धिले सही बाटो पक्डन्छ तब त्यसले भक्तिको … Continue reading

Posted in विचार मन्थन|चिन्तन | Tagged , | Leave a comment

निबन्ध : उज्यालोतिर

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ पूर्व : सूर्योदय उज्यालोको प्राप्ति । पश्चिम : सूर्यास्त अन्धकारमा पतन । पूर्व हुनु र पश्चिम हुनु बीचको भेद नै यस्तो छ कि प्रत्येक चेतनशील व्यक्ति पूर्वतिर अभिमुख हुन उत्पे्रित भइहाल्छ । जीवनलाई जगतका असल पक्षहरुले सुवासित … Continue reading

Posted in निबन्ध | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रेमको होली, म र प्रेयसी

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ केहि मैले आफै राखें केहि तिमी संग मागें तिम्रो रंग मेरो रंग मिसाई होली खेलें ॥ एक अक्षर मैले लेखें एक अक्षर लेख्ने तिमी रंगारंग फागुबिच मैले माया लेखें ॥

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गीत : म्याग्दे खोला बग्यो सललल

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ म्याग्दे खोला बग्यो सललल मायालुको मुहार् झललल फागुपूर्णे मेला भर्न थर्पु झेरकी पानी खेल्न होकि किन खोला तरेकी

Posted in नेपाली गीत | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरी आमा

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ महिनौंसम्म गर्भमा तिम्रो बसें र म जन्में तपस्या ठूलो तिमीनै आमा पाएर म जन्में हे मेरी आमा काखमा राखी तिमीले मलाई सेकेकी थियौ कुनामा बसी दाउरा जलाई भोकले आँत हर्हर भयो भोकाइनौ तैपिन दुःखले कति रुवायो मलाई … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : व्यथा

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ बोलुँ – बोलिपासो, नबोलुँ – नबोलिपासो; जब म चूप हुन्छु चिच्याउँछौं तिमीहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जीवन यो

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ सम्झेजस्तो हुन्न जीवन देखे जस्तो हुन्न जीवन – एक गीतको टुक्रा जीवन कस्तो छ यसलाई भोगेर हेर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : सुखी यो संसारैमा

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ को होला र म जत्तिको सुखी यो संसारैमा तिमीलेनै बनाइदियौ आनन्दी यो संसारैमा निवेदन प्रणयको तिम्रो मैले पाएँ आज त झलमल्ल देख्छु यो संसारैमा

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रशान्त महासागरलाई

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ प्रशान्त ! आज भोली तिमी बिरामी परेका छौ कि कसो कतैपनि अचेल ज्वारभाटा छैन आँधी तूफान चलेको छैन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ माया माया भन्दाभन्दै सुकिसक्यो काया आफैलाई छोडूँ छोडूँ भन्छ आफ्नै छाया मन उड्यो कता कता सिमलको भुवा रुँदारुँदै रित्तिन्छ कि आँसूको यो कुवा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सम्झना छ मनभित्र

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ न त केहि चिनो न छ साथमा फोटो दिन साह्रै लामो लामो रात साह्रै छोटो एक झलक् पाउनपनि नसकेको धेरै भयो मनको कुरो खोल्ने इच्छा हाय मनमै रह्यो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आजै आए जस्तो

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ मधुयाम जिन्दगीमा आजै आए जस्तो कोइलीले तिम्रै हाम्रै गीत गाए जस्तो बहारले हाम्रै निम्ति सजाएको जस्तो लज्जावती हामीसँगै लजाएको जस्तो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गीत : तिमीलाई कस्तो लाग्छ

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ मलाई त यस्तो लाग्छ तिमीलाई कस्तो लाग्छ पश्चाताप त तिमीले पो गर्नुपर्ने जस्तो लाग्छ कहानीको आरम्भ र अन्त्य दुबै तिमी थियौ अनायाशै साथ दिई उसरीनै टाढा भयौ

Posted in नेपाली गीत | Tagged | Leave a comment

कविता : यसो भन्छु उसो भन्छु

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ यसो भन्छु उसो भन्छु जसो तसो भन्छु दिलको बात आज चािहं खसोखास भन्छु दायाँ हेर्छु बायाँ हेर्छु आँखा जुधाउँछु मृदु मुस्कान शुरुवात कुरो फुकाउँछु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : प्रेम-रोग भन्ने गर्थें पैले

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ कस्तो होला प्रेम-रोग भन्ने गर्थें पैले आफैलाई संझाउने कोही पाइनँ ऐले कस्ता होलान् बेकारमा माया गर्छन् भन्थें पर्खि बस्ने भइएछ आउँछिन् उनी कहिले

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : आइज निँदरी आइज ………

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ सानैमा झोलुङ्गामा हल्लाउँदै सूरिलो राग मेरी आमा अलाप्नुहुन्थ्यो ः “आइज निँदरी आइज … …” र म हाऽऽई गर्थें आँखा मिच्थें र निँदरी आउँथी । सानैमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

निबन्ध : नारी

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ शक्तिको पूजा अर्चना गर्ने हाम्रो प्रचलन छ । तर शक्ति अर्थात् नारीको जति नै पूजा गरिएतापनि नमिठो कुरा के छभने अहिले हाम्रो समाजमा नारीहरुको स्थिति सन्तोषजनक छैन । यो लुकाउने र छोपछाप पार्ने कुरो होइनकि यहाँ वर्षेनी … Continue reading

Posted in निबन्ध | Tagged | Leave a comment

निबन्ध : युग चाहन्छ एक चाणक्य

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ एक विशाल साम्राज्यको संस्थापक सर्वशक्तिमान् व्यक्तित्व भएरपनि ‘पर्णकुटी’को बास र सत्तामोहबाट पूर्णतया मुक्त ! उनको एक इशारामा संसारका सब ऐश-आराम वैभव भौतिक सुख हाजिर हुने भएतापनि ती सबलाई त्याग्न सक्ने उनको जीवनचरित देख्दा आश्चर्य लाग्छकि यस्तापनि थिए … Continue reading

Posted in निबन्ध | Tagged | Leave a comment

कविता : बुझ र फर्क

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ उजाड बनेको छ पृथ्वी नीरस र फूङ्ग नेपाल – कतै नदीमा बगरै-बगर टल्कने त होइन, मानिसहरुको जीजीविषा धप्धप् बलेर खरानी त हुन्न हाम्रो संसार !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : तिम्रो सामु बस्दा

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ उर्वशी के राम्री होलिन् तिम्रो सामु बस्दा चन्द्रिकालाई डाढो लाग्छ तिम्रो सामु बस्दा फूलहरु खिल्खिलाऊन् तिम्रै हाँसो राम्रो ताजमहल फिक्का हुन्छ तिमी त्यहाँ पस्दा

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : जुनि-जुनि सम्म

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ यो जुनि मात्र हैन अर्को जुनि-जुनि सम्म मेरो प्रेम तिमीसम्म तिम्रो मसम्म तिम्रो जीवन-कथा शुरु अनि अन्त्य पनी जताततै मेरो नाम त्यस्तै तिम्रो पनी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

चिन्तन : कसरी जगाउने आफूभित्रको मानवलाई ?

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ कुनै चीज गलत हो भन्ने जान्दाजान्दैपनि त्यसलाई त्याग्न नसक्नु विवेकको, ज्ञानको अनादर हो । कसैले हामीलाई दुःख-कष्ट दियोभने हामीलाई अपि्रय हुन्छ र सुख मिलेमा पि्रय हुन्छ -तरपनि मान्छे बारम्बार अरुलाई दुःख-कष्ट दिइरहन्छ । युद्ध मानव समुदायकालागि त्याज्य … Continue reading

Posted in विचार मन्थन|चिन्तन | Tagged | Leave a comment

विचार मन्थन : वेदान्त-दर्शन र द्वन्द्वात्मक भौतिकवाद

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ वेदान्त-दर्शन र मार्क्सीय-दर्शन बीचमा कुनै अन्तरसम्बन्ध खोज्नु सहज काम नहोला; तर रोचक काम चाहिँ निश्चयनै हो । एकथरीले अर्काथरीलाई जान्ने-बुझने प्रयासै नगर्ने र विचारको द्वन्दलाई शत्रुतापूर्ण भौतिक आक्रमण बनाउन कत्ति नहिच्किचाउने अहिलेको परिस्थितिमा यो कार्य थाल्नुअघि दुबैथरी … Continue reading

Posted in विचार मन्थन|चिन्तन | Tagged , | Leave a comment

गीति कविता : एउटी मनकी गोरी

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ न्याउली चरी किन रुन्छेस् नरो कठैबरी प्रेममय भयो संसार बुझ्दिनस् हँ चरी अझैसम्म विरहनै सम्झिबस्छे मोरी माया गाँस्न आइसकी एउटी मनकी गोरी । गीत गाउन किन बिसर्िस् कोइली रनबन यस्तो सुखद् बेला बीच नखुम्च्यान मन

Posted in गीति कविता | Tagged | Leave a comment

गीति कविता : प्यारा निर्मल भनिकन

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ कैले हाँस्छ्यौ कुरा सुनी मख्ख परी नाच्छ्यौ कतिदिन यसै गरी माइती देशमा बाँच्छ्यौ प्यारा निर्मल भनिकन च्वाक्क म्वाइँ खान्छ्यौ भोलि फेरि भेटौं भनी बिदा भई जान्छ्यौ

Posted in गीति कविता | Tagged | Leave a comment

गीत : प्रेम प्रसङ्ग हाम्रो

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ प्रेम प्रसङ्ग हाम्रो दुनियाँलाई कहानी भो एक् कान् दुई कान् गर्दागर्दै जगतैको जुवानी भो न्याउलीको विरहमा मान्छे प्रीत सुन्न थाले कोइलीले को हो भन्दा मान्छे माया गुन्न थाले

Posted in नेपाली गीत | Tagged | Leave a comment

कविता : म मरिसक्या छैन

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ म मरिसक्या छैन छोएर हेर म मरिसकेको छैन यी मेरा आँखाले अझै हेर्दै छन् नासिकाको घ्राणशक्ति विलुप्त छैन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

खण्ड-काव्य : क्षात्रमूर्ति जना

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ १. देश वर्णन २. युद्धको घोषणा ३. जना-जङ्ग संवाद ४. युद्ध-दुर्ग ५. युद्ध ६. परमपद सरस्वती प्रार्थना आऊ माता शारदे तिमी यो पुत्र छेउमहाँ त्यागेर शरणागत जान्छ्यौ तिमी कहाँ ॥१॥

Posted in खण्ड-काव्य | Tagged | Leave a comment

गीत : सधैंभरी तिमी मेरै

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ हिजोपनि आजपनि भोली-पर्सीपनि सधैंभरी तिमी मेरै; ऐले, पछिपनि रातीपनि साँझपनि बिहानीमापनि

Posted in नेपाली गीत | Tagged | Leave a comment

गजल : धेरै गोता पाएँ हजुर

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ हजुरलाई छोडी जाँदा धेरै गोता पाएँ हजुर अलिबेर हराए’नि फॆरि फर्की आएँ हजुर हजुरभन्दा परपनि संसार होला भन्ठानेको हृदयले नमाने’सि फेरि फर्की आएँ हजुर

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

ऐतिहासिक खण्डकाव्य : वीराङ्गना शूरप्रभा

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ खण्ड: १. पृथ्वीको आज्ञा र हुङ्कार २. वीरताको शङ्खघोष क ३. वीराङ्गना शूरप्रभा अ ४. वीरताको शङ्खघोष ख ५. युद्धको विभिषिका ६. शूरप्रभाको सपना ७. शिवराम िसंह बस्न्यातमाथि छल ८. मृत्यु सन्देश ९. वीराङ्गना शूरप्रभा आ प्रारम्भ … Continue reading

Posted in खण्ड-काव्य | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : गर तयारी अलमल्ल नपरी

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ लडाइँ जब छ ब्वाँसा, फ्याउरा, स्यालहरुको के अर्थ परेवाहरु यता वा उता लाग्नुको । मदारी अरु नै कोही छ, प्रभु अर्कै छ उनीहरुको, नचाउँदैछ कोही अरुले नै उनीहरुलाई;

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment