Tag Archives: कृष्ण प्रधान – Krishna Pradhan

~कृष्ण प्रधान~ उज्यालो हुँ रातले ननाप्नू मेरा दिनहरू आकाश हुँ नखोज्नू फैलावट भूगोलमा चेतना हुँ नछाम्नू मलाई खोँगीमा ।

~कृष्ण प्रधान~ ऐनामा हेर्दै छु जीवन व्यर्थै किन रोप्छौ काँचका टुक्राहरू मुटुमा फूलमा हेर्दै छु अनुहार

~कृष्ण प्रधान~ ऊ जति स्वतन्त्र को छ र ? भनेको मान्दैन नभनेको मात्र गर्छ हेर्दा अजङ्गको जूरो उचाल्छ। हानुलाझैँ गरी तीखा तीखा सिङ

~कृष्ण प्रधान~ जाँदै थियौँ, जाँदाजाँदै नदीले छेक्यो । कुनै पुल थिएन, बाढी आएको थियो पर्खियौँ कुर्दाकुर्दै पानी सुक्यो नदीको पार गर्यौँ । त्यहाँपनि बस्न मन थिएन

~कृष्ण प्रधान~ अँध्यारोमा जे पनि हुन्छ । लेनदेन वार्तालाप विच्छेद । अहिले यस्तो अँध्यारो छ- झलमल्ल बत्ती बालेर पनि देखिन्न । मैले तिमीलाई तिमीले मलाई