Tag Archives: किशोर पहाडी – Kishor Pahadi

~किशोर पहाडी~ ‘ड्याडी टिभी हेरिरहनु भएको छ । मैले ढोकाबाट चियाउँदा देखेको । उहाँको अगाडि जान मलाई डर लाग्छ । त्यसैले उहाँलाई सोधिनँ । ममीलाई चाहिँ भनेँ, ‘आज म गौतम ‘गम्भीर’लाई भेट्न जान लागेको ।’ ‘एक्लै ?’ ममीले सोध्नुभयो । … Continue reading →

~किशोर पहाडी~ थाहा छैन संसारमा अब फेरी टेक्छु कि टेक्दिन कलमहरुलाई ब्युँताएर शब्दहरु लेख्छु कि लेख्दिन पल्टाउँछु मसान्तमै क्यालेन्डरको पातो अर्को महिनाको

~किशोर पहाडी~ देशमा प्रधानमन्त्रीको व्यापक विरोध हुँदै थियो । भन्दैथिए – “हाम्रो माग पुरा गर्नुपर्छ । प्रधानमन्त्रीले राजिनामा दिनुपर्छ ।” त्यही ताक मैले घर बनाउन शुरु गरेँ । उनीहरुले जुलूस निकाले -प्रधानमन्त्री मूर्दाबाद ! मैले घर बनाउन जग खनेँ ।

~किशोर पहाडी~ मेरो घरअगाडि प ..र विशाल घर बन्न थाल्यो । मैले देखेँ — विशा…ल घर । — बालुवा — इँटा

~किशोर पहाडी~ झोल पदार्थ कडा थियो । साइँलीको भट्टीको रक्सी कडा नै हुन्छ । ‘साइँलीको रक्सीले फ्ल्याट् पार्‍यो’, अन्तिम घुट्को घुट्क्याउँदै राना करायो । उसको स्वर लरबर थियो ।

~किशोर पहाडी~ गाई चराइरहेका वीरमान अचानक टोलाउन थाले । घाँस काटिरहेकी मगर्नी बुढीका हातहरू टक्क रोकिए । खोपी खेलिरहेका चङ्खे, चाउरे, घैँटे र मनेहरू खेल्न छोडेर एक-अर्कालाई हेर्न थाले । जगत् साहू जुरुक्क उठे । पसलबाहिर आए । मकै भुट्दै … Continue reading →

~किशोर पहाडी~ एक दिन छोरोले सोध्यो, “आमा, डाँका भनेका कस्ता हुन्छन् ? ” मैले जवाफ दिएँ, “हाम्रा राजनैतिक नेता जस्ता हुन्छन्, बाबु ।” छोरो अलि मन्द बुद्धिको बुझेनछ । मलाई सम्झाउँदै सोध्यो, “होइन क्या, मैले डाँका भनेको… …” “अँ त, … Continue reading →