Tag Archives: Hussain Khan

~हुसैन खाँ~ धरामा सुमेरू छ नेपाल मेरो यही नै दिलैको सुसञ्जाल मेरो तरार्इ-पहाडी-हिमाली स्वरूप मिलेरै बनेको छ मायालु रूप ।१। कहीँ देउराली कहीँ दून-डाँडा यहाँ भीरपाखा रहेछन् हजार कतै लेक-बेसी कतै खर्च-टार

~हुसैन खाँ~ यताउता जतासुकै कुरा चल्यो फसादको कि अन्ध भो स्वदेश यो हुरी चल्यो विषादको चुसेर रक्त दीनको मजा लिने मनुष्य हो मनुष्यलाइ विश्वमा सताउने मनुष्य हो (१) सभा भयो कठैबरा ! कराउने- तताउने बढ्यो स्वभाव दानवी दबाउने- सताउने

~हुसैन खाँ~ रमाएछ आँखा नयाँ कल्पनामा रसाएछ छाती नयाँ भावनामा । सधैँ याद आयौ तिमी सम्झनामा दिलै यो लगाई बसेँ साधनामा ।। मनै भो विभोरै ऋतूराज आए र नाङ्गा रुखैले नयाँ वस्त्र पाए । हँसाई–नचाई गरे मारुनीझैँ

~हुसैन खाँ~ सधैँ बन्छ शिक्षा सुधा जिन्दगीको सफा स्वच्छ संसार हो जिन्दगीको यही ज्ञान भण्डार हो जिन्दगीको कलाकारकै हो कला जिन्दगीको ।।१।। न चोरी हुने हो न लाग्ने छ अंश कि ज्ञानै बढेमा सुधर्ने छ वंश

~हुसैन खाँ~ यताउता जतासुकै कुरा चल्यो फसादको कि अन्ध भो स्वदेश यो हुरी चल्यो विषादको चुसेर रक्त दीनको मजा लिने मनुष्य हो मनुष्यलाइ विश्वमा सताउने मनुष्य हो अधर्मको बजार नै मनुष्य भैसक्यो यहाँ सिपालुको कटार नै मनुष्य भैसक्यो यहाँ रवाफले … Continue reading →