Tag Archives: विनयकुमार कसजू – Binaya Kasajoo

~विनय कसजू~ चकचके मुसा र्सप नचाउने मानिसको घरभित्र पस्यो । त्यहाँ उसले बाँसका धेरै टोकरी देख्यो । सबै टोकरीमा बिर्को लागेको थियो । टोकरीभित्र के खाने कुरा छ भनी जान्न चकचके उत्सुक भयो । उसले एउटा टोकरीको विर्कोमा प्वाल पार्‍यो … Continue reading →

~विनय कसजू~ एउटा मुसा सिंगै सुपारी बोकेर सकी नसकी दुलोतिर जाँदै थियो । अचानक माथिबाट उल्लुले झम्टन लागेको देख्यो । सुपारी त्यहीँ छाडेर मुसा दुलोभित्र पस्यो । उल्लुको पंजामा सुपारी पर्‍यो । उल्लुले त्यो सुपारी आफू बस्ने रुखको टोँडकामा लग्यो … Continue reading →

~विनय कसजू~ छिमेकीले पूजा गरेको प्रसाद भनेर एउटा लड्डु ल्याइदिएको थियो । आमाले लड्डु दर्ुइ टुक्रा पारिन् र आधा आफूले खाएर आधा कान्छाको लागि बाकी राखिदिइन् । खेलेर थाकेर कान्छा घर आयो । आमाले उसलाई लड्डु दिइन् । आधा मात्रै … Continue reading →

~विनय कसजू~ मृगले आफ्ना पाठाहरुलाई शिक्षा दिँदै थिई । शिक्षाको मूल विषय हिंसक र अहिंसक जीव कसरी छुटयाउने भन्ने थियो । अन्त्यमा मृगले पाठाहरुलाई सोध्न थाली : मृग : बाघ के हो ? पाठा : बाघ हिंसक जीव हो किनकि … Continue reading →

~विनय कसजू~ “दसैंमा घर आउँदा ऊँटका एक जोडी पाठापाठी तपाईंसँगै हवाइजहाजमा राखेर लिएर आउनू है,” विकासले बालाई फोनबाट आफ्नो माग सुनायो। बाले हाँस्दै भने, “पहाडमा पनि ऊँट बाँच्छ र छोरा? खेलौना ऊँट ल्याउने भए ल्याइदिन्छु।” बाको कुरा विकासले के मान्थ्यो? … Continue reading →

~विनय कसजू~ कथा नसुनी मायालाई निँद लाग्दैनथ्यो । साँझ दूधभात खाएपछि ऊ ओछ्यानमा पल्टन्थी । अनि मैले उसलाई कथा सुनाउथेँः–“राजकुमारीले भ्यागुतोलाई माया गरेर म्वाई खाई । अचानक भ्यागुताको रुप फेरियो । राजकुमारीको हातबाट भ्यागुता बिलायो । उसको अगाडि सुन्दर राजकुमार … Continue reading →

~विनय कसजु~ धेरै वर्षघिको कुरा हो । गुल्मी जिल्लाको रिडीबजारमा रहेको हाई स्कुलमा पढाउन भनेर अमेरिकाबाट पिसकोर स्वयंसेवकको एक जोडी आएको थियो । उनीहरू पतिपत्नी थिए । पतिको नाम जोन बुल र पत्नीको नाम मार्था बुल थियो । उनीहरू किसान … Continue reading →

~विनय कसजु~ गानदेवलाई खुत्रुकेमा कति पैसा होला भनेर जान्न सँधै खुल्दुली लाग्थ्यो । कोही नभएको बेलामा उसले खुत्रुके कत्तिको गह्रुँगो छ भनेर उचाल्थ्यो । हातमा लिएर ओल्र्टाई पल्र्टाई हेर्थ्यो । पैसा छिराउने प्वालभित्र चियाउँथ्यो । पैसाको खाँचो परेको बेलामा सिन्का … Continue reading →

~विनय कसजु~ मलाई बजैले काठामाडौँ लैजान्छु भनेको पाहोरै हो । तर यसपालीको दशैँमा त पक्कै लैजान्छु भनेकी छिन् । काठमाडौँ गएर रामुलाई भेट्ने मेरो ठूलो रहर छ । रामु मेरो सानैदेखिको साथी हो । म उसकै घरमा जन्मेर हर्ुर्केको हुँ … Continue reading →

~विनय कसजु~ पाँच पाथी अटाउने कराहीमा दूध भक्भक् उम्लिरहेको थियो । एउटा बिरालो दूधको कराहीको छेऊमा बसेर हेरिरहेको थियो । दूध बाक्लो भएर खुवाको मिठो बास आउन थालेको थियो । बिरालोले कराहीको बाक्लो दूध खान धेरै पटक कोसिस गर्‍यो, तर … Continue reading →

~विनय कसजु~ माधे संक्रान्तिको दिन थियो । कुसुम र रेसम घाममा बसेर तिलको लड्डु, ध्युचाकु, तरुल, सकरकन्द खाँदै थिए । अचानक एउटा मौरी भुनभुन गर्दै खानेकुरामाथि उडन थाल्यो । कुसुमले हात झट्कारेर मौरीलाई धपाउन खोजिन् । “ऐय्या” भन्दै कुसुमले हत्केला … Continue reading →