Tag Archives: बालकृष्ण सम – Balkrishna Sama

~बालकृष्ण शम~ क्यै जितेझैँ क्यै सम्झेँझैँ को त्यो पथमा गाइरहेको ? मानिसजस्तै सुरु-सुरु हिँड्दै सवलताले ती निखन्दै को त्यो पथमा गाइरहेको ?

~बालकृष्ण सम~ म पनि द्यौता मान्छु जोगी म पनि द्यौता मन्छु; तर तिम्रो र मेरो द्यौतामा आकास र पृथ्वीको भिन्नता छ ।

~बाल कृष्ण सम~ इच्छा यो छ महेश, अन्तिम जसै यो मृत्युसैया जली मेरो रक्त सुकाउला म गरुँला अन्योल भै छट्पटी त्यो बेला मुखमा बुटीहरु परुन् नेपालकै केवल जे-जेमा हिमशैलको छ मधुरो मीठो चिसो चुम्बन ।१।

~बालकृष्ण सम ~ एक साधु ठूलो डालो लिएर कविता बटुल्न वनतिर लाग्यो, डाँडाकाँडा, खोलानाला, लेकबेँसी सबैतिरदौड्यो, छाँगोपाँगो, फलफूल, सागपात जताजतै कतिखोज्यो, कतै पाएन,