Tag Archives: अनुपम थामी ‘नवोदित’ – Anupam Thami ‘Nabodit’

~अनुपम ‘नवोदित’~ यति धेरै छापिन्छन् राहदानी पनि दिनका दिन उड्छन् जिन्दगानी पनि एक फिस्को हाँसो बटुल्न दौडिँदा दौडिँदै घरीघरी आँसु पठाउँछिन् चाँदनी पनि

~अनुपम ‘नवोदित’~ भिजेको यो परेलीमा गाजल पठाउँछिन् शिशिरमा वसन्तको आँचल पठाउँछिन् घुर्मैलो गोंधूलीमा लोलाउँदै गर्दा अनयासै सोरठी र मादल पठाउँछिन्

~अनुपम ‘नवोदित’~ घामले पोल्दा चौतारी र बरको याद आउँछ शिरमाथि जहाज उड्दा घरको याद आउँछ जिन्दगीको रथलाई किन किन, हाँक्न सकिन बाल्यकालमा पढ भन्ने, सरको याद आउँछ

~अनुपम ‘नवोदित’~ कहिले तिमी सागरको, छाल बनी आयौ कहिले तिमी माकुरीको, जाल बनी आयौ थाहै नपाई हृदयको, कुना-कन्दरामा सुस्त-सुस्त बिरालीको, चाल बनी आयौ

~अनुपम ‘नवोदित’~ बालुवा पेलेर तेल, आउँछ कि ? सरकार वाक्पटुताले त रेल, आउँछ कि ? सरकार भेदभाव छुवाछूत, सबै ज्यूं का त्यूं छन् यो नफाली अब मेल, आउँछ कि ? सरकार

~अनुपम ‘नवोदित’~ घुर्मैलो सगरबाट जहाज, झर्‍यो के गर्नु सुनबुट्टे सपनाहरू त्यतिकै, मर्‍यो के गर्नु हजार-हजार मक्सदहरु, पूरा नहुदै

~अनुपम थामी~ तिम्रो देशमा मेरो देशको, विरहको धून रैछ तिम्रो महल बन्ने हाम्रो, पसिना र खून रैछ बाटोभरि माटोभरी अाँखाहरु, बिछ्याई हेरें

~अनुपम थामी~ जितोन्माद मात्र होइन , उद्यानमा फूल फूलाऊ दिनै हजार माहुरी उडे, आफ्नै वागमा डुलाऊ उखान पूराण नसुनाउ , काम गरी देखाउनुछ जताततै समृद्धि र , विकासको द्वार खुलाऊ

~अनुपम थामी~ नदी जस्तै अविरल सपनीमा आउछ्यौ तिमी बिहानीको लाली जस्तै बिपनीमा छाउछ्यौ तिमी थकाईले लखतरान भई भूईंमा ढल्नै लाग्दा सान्त्वनाका अजम्बरी गीतहरु गाउछ्यौ तिमी