Tag Archives: अनु शाह – Anu Shah

कविता : घाउ

~अनु शाह~ कसैको घर भत्काएर आफ्नो संसार जोडुँ कसरी ? तिम्रो कामनालाई विर्सिएर आफ्नो कसम तोडु कसरी? आँखाको नीर रित्याएर भए पनि तिम्रो आकाश सजाइ दिन मन छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आफ्नो घाऊ बल्झेको थाहै भएन !

~अनु शाह~ उनको चोटमा मल्हम लाउन ब्यस्त म आफ्नो घाऊ बल्झेको थाहै भएन। खुड्किलो बनेर उन्को उचाइ बढाँये। आफु भनी भास्सिएको थाहै भएन।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : मागिरहेछु

~अनु शाह~ तिम्रो जीवनको हर दिनरात मागिरहेछु। सधैंभरीको लागि तिम्रो साथ मागिरहेछु। अल्मलिन सक्छु यो दुनियाँको भिडँमा। त्यसैले साहारा तिम्रो हात मागिरहेछु।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : पुतलीको समर्पण

~अनु शाह~ खै कुन्नि के अर्थ बुझी पुतली ले, बत्तिको मौन भाखाको। समर्पण उनको प्रेम थियो या भ्रम थियो उनको आँखाको। शायद पुतलीको मनसाय साँच्चिनै बत्तिले नबुझेको होकी? अनायास उनको निर्णयमा उसलाई केही नसुझेको होकी?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : नबिर्सिनु है मलाई

~अनु शाह~ जुनेलि सँगै रहर पठाएको छु, नबिर्सिनु है मलाई। पवन संगै खबर पठाएको छु, नबिर्सिनु है मलाई। कहिले बिवस्ताले रोक्छ,कहिले परिस्थितीले छेक्छ। मौसम त बदलिन्छ नै तर, नबिर्सिनु है मलाई।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment