Tag Archives: आचार्य प्रभा – Acharya Prabha

~आचार्य प्रभा~ किन चाडै माया मार्यौ स्वार्थी बनेर म भने सम्झी बस्छु आफ्नो भनेर निष्ठुरी त होइनौ तिमी के पर्‍यो त्यस्तो लाको माया बिर्सिदिने भयौ तिमी कस्तो

~आचार्य प्रभा~ सयपत्री मखमली ,गोदावरी अनी चमेलिसँगै मेरो आगन रमायो शायद दुबो अनी अक्षतामा दशै तिहार जग्मगायो शायद, म भने —झ झल्को आँखाभरी सजाएर परदेशी हुनुको पीडाबोध सहिरहेछु साँझको नभलाई चिहाएर

~आचार्य प्रभा~ आमा — तिमी समुन्द्र हौ त्यसैले त —, शान्त लहर भै बगिरहेछौ सुस्त —सुस्त, न त कहिल्यै थकानको महसुश गर्यौ न,त उर्लिदो भेल बनेर तिमीले साराको सपना बगायौ , बरु —आफु निश्चिन्त बनेर किनारालाई साथ दिइ बगिरह्यौ /

~आचार्य प्रभा~ नयाँ इतिहास जन्म दिनेहरु हो सारा संसारलाई चकित गरी नयाँ जन्म लिएकाछौ , त्यसैले…….जन्मेको सारलाई सार्थक गर्न तिमीहरुले नयाँ पालुवाको श्रीजना गर्नुपर्छ नयाँ बिहानिको ढोका उघार्नु पर्छ

~आचार्य प्रभा~ उदार भएर कसैलाई सहानुभूती पोख्छौ भने पाउनुको अर्थमा मात्र उदारताको अभिनय नगर त्यो त केवल स्वार्थको रूप मात्र बन्न सक्छ हो ,तिमी कसैको पनि सहयोगी बन्न सक्छौ मानवरूपी नाताले तर सहयोगको बद्लामा

~आचार्य प्रभा~ खै !उन्मुक्त हाँसो तिम्रो अधरमा छैन शायद त्यसैले के शुभकामना दिउँ तिमीलाई ? हृदयमा संतापको दियो बालेर बांची रहेछौ या छातीभरी सन्त्रास बोकेर फिक्का हाँसो हाँसी रहेछौ दशै ,तिहारको रमझम अब त दन्त्यकथा बनी सक्यो

~आचार्य प्रभा~ मनको फुल्बारिमा मक्खमली र सयपत्री फूलाएर म कल्पनाको चोखो धागोमा आशिषको माला उनेर उपहार तिमीलाई पठाउनेछु मेरो भाई , धैर्य गर तिमी दिदीको आशिष सदा अटल रहनेछ भौगोलिक दुरी टाढा भएर के भो ?

~आचार्य प्रभा~ मलाई यत्तिखेर, भुई कुहिरो भएर उड्न मन लागेको छ अँ ह —आकाशिन मलाई मन छैन म ,निस्तेज भएर नै रमाउन चाहन्छु म ,देउरालीलाइ चुम्न चाहन्छु भञ्ज्याङलाई अङाल्न चाहन्छु भीर,पाखासँग मीत लाउन चाहन्छु । मलाई यत्तिखेर क्षितिज भएर हाँस्न … Continue reading →

~आचार्य प्रभा~ उत्कट अभिलाषाको कमारो भएर होइन जिउने आधार खोज्न म, आफ्नो भुगोलरेखाको सीमाबाट बाहिरिएकिछु मलाई लालिगुराँश,चाँप् ,चमेलिको मोह किन थिएन र ? अनी………सेता अग्ला हिमालहरुको दृश्यले किन मोहित थिइन र ? तर………फूलको सौन्दर्य र सुगन्धले गाँस पुग्ने भए,

~आचार्य प्रभा~ बिस्म्रीतीको धुलोमा पुरिँदै,धसिँदै अनि कुना,कन्दरा र डाली डालीमा लहराउँदै आयो भन्छन् नयाँ बर्ष/ मनमष्तिस्कमा बिझाउंदै,पोल्दै

~आचार्य प्रभा~ आरोप प्रत्यारोप , विश्वाश ,अबिश्वास , घाट ,प्रतिघात न्याय ,अन्याय को चक्रब्युहमा फँसेको म निरीह देश मेरो स्वाभिमान आज भोली हरेक जनताको अभिमान अनी प्रतिशोधको ज्वाला बनेर जलिरहेछ ।

~आचार्य प्रभा~ जे भन्यौ ठिकै भन्यौ मनकै ब्यथा पोख्यौ , अस्पट भावनाहरु ओकलेर मन शान्त गरायौ … हो —सारा कुण्ठाहरु थुपार्नु हुन्न मनमा असरल्ल पीडाहरु साँच्नु हुन्न ह्रीदयमा ।

~आचार्य प्रभा~ अचेल मेरो देश … पक्षघातले पीडित छ पोख्त डक्टरहरुको अभावमा असम्भव छ यो रोगको निराकरण हुन किन कि, यहाँ डक्टरहरुको माथिङ्गल नै स्वार्थ र पद्लोलुपताको होड्बाजिमा भौतारिरहेको छ ।

~आचार्य प्रभा~ ढुङ्गाको मन बोकेर पर्देशिएका हामी बाध्यताको बन्धनले बाँधिएका छौं , भन्छन, भन्नेहरु सजिलैसँग देशलाई भुल्यौ पैसाको मोहमा फँस्यौ त र….. त्यसो हैन, केवल जिजीबिषाको लडाइँ लड्न मात्र हामी पर्देशिएका छौं

~आचार्य प्रभा~ शालिन् त्यो मुहार अनि भद्रपनको आशक्तिमा म यसै हराएछु कि …….., आजकल म आफैभित्र आफैलाई पाउन असमर्थ छु , हो त्यो मुहार निश्छल छ,गम्भिर छ,भावुक छ ऊ पनि कता कता हराए झैं छ शायद……. हामीबिच अल्पपरिचिताको तगारो भएर … Continue reading →