Category Archives: नेपाली काव्य

~इप्सुल मगर~ रानी वनमा कोईली गाउँदा मूनाल नाच्यो अरे जोडी ढुकुर परेवा झैं मायाँ गास्यो अरे सुनगाभाले गुराँससँग सिन्दुरको पैँचो माग्दा गुलाव फूल पनि आज काँढासँगै हास्यो अरे

~इप्सुल मगर~ सहन्छु म लात हजुरको कटु बात नदिनु हल्लाको भरोसामा सात फेराको घात नदिनु स्वार्थी छन् मान्छे यहाँ अनि लोभ डाहा जन्मौ जन्म हजुरकै हुँ म एक्लोपनको साथ नदिनु

~इप्सुल मगर~ जीवन मेरो रोएर बित्यो हाँस्ने रहर नभएर हो की ? निर्धक्क जिन्दगी बाँची रह्यो मर्ने जहर नपाएर हो की ? भैसकेछु हेला म त आफ्नै छाँयाको पनि अचेल खोक्रो आश्वासनको भाषण छाट्न नपाएर हो की ?