Category Archives: गीति कविता

~मधुश्री~ म खोजेर रोएँ मेरो शान्त मन म रोजेर रोएँ अशान्त जिवन नदेखेर रोएँ प्रतिबिम्ब आफ्नो म देखेर रोएँ ज्ञान कुँञ्ज सानो

~मधुश्री~ बढ्दैछ चाप यौद्धाको मन ईस्पात बन्दैछ फुट्दैछ बाँध धैर्यको यहाँ मसाल बल्दैछ धोकाले मिच्या सिमाना खोज्दै उठ्दैछ बीर त्यो पसिना सँगै रगत छर्दै उठ्दैछ शीर त्यो

~मधुश्री~ यो लामो यात्रा अप्ठ्यारो बाटो लडेछु भने म । शिखर चढ्दा खोँचमा कतै ढलेछु भने म ।। नझारे आँशु, हिम्मत बोकी अगाडि बढ है । दुस्मन सामु नझुक सधैँ डटेर लड है ।।

~मधुश्री~ ए साथी-संगी जुटेर अब अगाडि बढ्नु छ मुक्तिको लागि अन्तिम युद्ध हामीले लड्नुछ देखियो रंग फेरेर सबै स्वार्थमै जुटेको चाहना हाम्रो सत्ताकै आगो बालेर भुटेको

~मधुश्री~ नेपाली माटो नेपाली बाटो कला र संस्कृति सिगार्ने मन सपार्ने हात जगौँने जाग्रिति मनको धनी महान उनी जन्मेको यो दिन लिनु छ ज्ञान गौरव हाम्रो दिनु छ बिहान

~मधुश्री~ उठ्नु बस्नु खानु हिड्नु जिन्दगीको रीत सत्य बाँच्नु आफैँ ज्यूँनु हैन सार्थक त्यो जित सत्य बाँच्नु ठूलो नठान भो सबै जीवजन्तु बाँच्छ भोली हुन्न भरोषा त्यो बर्तमान आजै हाँस्छ

~मधुश्री~ बिद्बान हामी दर्पण थियौँ बदल्न समाज छर्नुथ्यो ज्ञान हुन्नथ्यो दुःख संकट यो आज निद्रामा डुब्यौँ सपना दिवा देखेरै हरायौँ भुलेर आफ्नो बिद्धता सस्तो हावामा फरायौँ अन्याय-न्याय गलत-सही छुट्यौँन सकेनौँ पुज्यथ्यौँ हामी पुजाको अर्थ बुझ्नेनै भएनौँ

~मधुश्री~ एकै छत मुनि हुर्कि बढी ठूला भयौँ साथी बुद्धी आफ्नो बिवेकले ज्यूँदै हामी गयौँ साथी अधिकार लेख्थ्यौ तिमी ब्यवहार खोज्थेँ मैले समानता भन्थ्यौ तिमी खण्डहर देख्थेँ मैले

~मधुश्री~ अंजुली भरी यो माटो लिई कसम खानुछ सन्तान थरी-थरिका मिली संघर्ष गर्नुछ खराब बृक्ष रोपेछौँ अब उखेली फाल्नुछ विरुवा नयाँ सारेर गल्ति सुधारी जाग्नुछ बिज्ञान ज्ञान खोज्नुछ बृद्धि उब्जनि कृषिमा श्रमको पूजा गर्नुछ सुन फुलौँन धर्तीमा