Category Archives: गजल

~जीवराज बुढाथोकी~ छन्द: कोशी भूकम्प आयो विनाश गर्यो, आवास छैन खाना छैन त्यो । नांगो छ छाती जतापनि यो, ढाकेर हिड्न नाना छैन त्यो । ध्वस्तै भयो सव् थियो जति जे, सम्पत्ति माल पत्तो नै नभै, आकाश हेर्दै विसंगतिमा, सुत्नै … Continue reading →

~जीवराज बुढाथोकी~ कसैको जालमा बल्झें, हरे! आफै नजानी त्यो । उठाएँ कष्ट ती कैयौ, अझै केही नठानी त्यो । कहाँ भन्ने कता पोख्ने, गुनासोका थुप्रै भारी, दुखेसो को सुनी दिने ? नसोचेको कहानी त्यो ।

~जीवराज बुढाथोकी~ सवै ठाउँ माया, कहाँ खाेजिएन ? जहाँ खाेजुँ भन्थें, कहीं भेटिएन । अधूराे रह्याे त्याे, अपेक्षा सधैंकाे, नभेटे नि चित्त, बुझेकाे थिएन ।