Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : तिम्रो अनुहारको ऐना

~चंकी श्रेष्ठ~ तिम्रो अनुहारको ऐनामा मान्छेहरू हेरिरहेछन् यो देशको अनुहार । चर्किएको, भत्किएको ऐनामा देखिन्छ हरेक वस्तु टुक्रा-टुक्रा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : निरंकुश काठमाण्डु !

~विक्रम सुब्बा~ शंकाको पखेटा जोडेर चराहरू उडिरहेछन् अनगिन्ती तारा टाँगेको आकाश छपनीजस्तै घोप्टिएर धर्तीको सबथोक नियाली रहेछ किसिम-किसिमका जहाजहरु समुद्रपारीका दिमाग आयात गर्छन् जंगलभित्र लुकेर शीवपुरीको डाँडो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पर्यटक

~नवराज सुब्बा~ पर्यटक ! आउन त आयौ घरैमा तर माफ गर अहिले हामी सडकबन्द चुलोबन्द गर्न ब्यस्त छौं तर्साउनेसित तर्सेर त्रस्त छौं अस्तब्यस्त छौं । कृपया हामीलाई दिनभर अघाउञ्जेल जुध्न देउ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पाइलाका निबहरूले

~मञ्जुल~ प्रकृति लेख्छिन् कविता भानका खेतका हरफहरूले रुखका लस्करहरूले पहाडका

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ममको धरहरा, झोलको रानीपोखेरी

~शम्भु दङ्गाल ~ परलोक भएका ती भीमसेन थापा काजी हातमा प्लेट र काँटा बोकेर एक्कासि आए सपनामा र मागे धरहराको एक प्लेट मम उसरी नै आए सपनामा बोकेर ठूलो कचौरा र डाडु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : चारूमतिको कथा

~मणि भट्टराई~ उसको नाम चारूमती थियो सबैले ‘फूलमाया’ ‘फूलमाया’ भन्न थालेपछि के लाग्थ्यो र ऊ एक्लैको? एकाएक चारूमति हराई गाउँबाट र फूलमाया देखापरी । फूलमाया साँच्चिकै फुल जस्तै थिई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लखनऊ

~दिनेश सुवेदी “विकल्प”~ एक साँझ सयर गर्दा लखनऊका गल्लीहरू मैले देखे एक नवयौवना लखनऊ भर्खर निद्रा परेका लठ्ठ आँखा उसका लखनऊका चिल्ला सडकका पेटीभरि यत्रतत्र छरिउका थिए अनि मैले सोधे

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ताराहरु झै उठ

~ईश्वर दाहाल कविजी~ खुल्ला मैदानमा निस्किएर विशाल आकाश नियाल्दा अनगिन्ती चम्किला ताराहरु आफ्ना दविएका आवाज …अन्तरह्दयमा बोकेर संसारसँग साहसि र अटल बन्दै अस्तित्वको लडाइ लड्दैछन ठ्याक्कै क्रान्ति योद्धा जस्तै !!

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : माटाको माया

~बालचन्द्र पोख्रेल~ सेवा गरौं आत्मैदेखि सम्म गम्म बसौं हृदयको तुंवालोलाई भित्रैबाट फालौं । स्वच्छ रहे दिल हाम्रो राष्ट्र पनि जाग्छ भावनालाई कुण्ठित पारे कस्को के लाग्छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मन्त्र फुक चामल हान

~बिमल गुरुङ~ रोक्ने को हो तिमीलाई? छेक्ने को हो तिमीलाई? पुगिसक्यौ घर-घर हिंडिसक्यौ पर-पर मान्छेहरु दुखी छन् सुखीहरु कम्ती छन् यस्तो समाज योग्य छैन यस्तो पर्खाल पुज्य छैन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कृष्ण प्रभुहरू

~कृष्ण जोशी~ अन्धाहरू सिङ्गै हात्ती खोज्छन् नाक, कान, पुच्छर, सुँड खुट्टा छामेर बोल्नेहरू, भन्नेहरू देशको रूपान्तरण खोज्छन् रिसोर्ट पाँचतारे होटलका झ्याल, ढोका, खम्बा बार, डाइनिङ टेवलका ग्लासहरू समाएर छुन्छन् धामी झाँक्रीको हातपाउ टुनामुना मधेश पहाडको आलो घाउ छाम्छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

व्यङ्ग्य कविता : माथि पर्ने तरिका

~केशवराज पिँडाली~ ऊ ठान्छ उसले एउटा चमत्कारी सिक्का पाएको छ त्यसलाई उसले जतनका साथ खोकिलामा लुकाएको छ

Posted in कविता, हास्य - व्यङ्ग्य | Tagged , | Leave a comment

लघुकथा : अध्यक्ष

~रजिन पनेरु~ दर्शकदिर्घामा तीस-पैंतीस जना मानिसहरु थिए । म पनि कसैबाट बोलाइएको थिएँ । कार्यक्रम स्थल छेवैमा गएर बसें । “पुस्तक लोकार्पण तथा नियमित रचनावाचन कार्यक्रमका” लागि अगाडि तुल टांगिएको थियो । मन्चमा लहरै कुर्चिहरु मिलाएर राखिएका थिए । “पोडियम” … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बजाउ मादलु

~इश्वर देवकोटा~ घर सम्झी फर्कियो लाहुरे बिर्सियो की झैँ भाछ यो गाउँले बजाउ मादलु, छम छमी नाच्ने हो अब मायालु !! बन भरि धुपि र सल्ला लाहुरे आको गर्दिनु लौ हल्ला

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बधशालाभित्र

~कृष्णराज पौडेल~ …..जनतालाई सधै सेवाको राजनीति भन्नेहरू गरिबलाई झण्डा बोकाउनेहरू भाषणमा अधिकारका फुलमाला अविरघस्नेहरू सधै शक्ति र सत्ताको पछाडि कुर्सीको जरामा अल्झिरहन्छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अनिश्चित युद्ध

~जितेन्द्र ढकाल~ जब जब सडकमा पेट्रोल÷डिजेलका लागि मिलौँ लामो लाइन देख्छु सडक पेटीहरूमा ग्याँसका रित्ता सिलिण्डर र मट्टीतेलका स–साना

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : चुनाव जिती गए उनी

~देवेन्द्र कुँवर~ धनपैसाको खोलो बगाई, चुनाव जिती गए उनी भ्रष्टाचार र महङ्गीले जनता फेरि भए रूनी विकास, निर्माण गर्छु भनी, चुनाव अघि भाक्षण चुटे सोझासाझा जनताको मत धन–पैसामा उनले लुटे

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : त्यही नै देखिन्छ त्यहाँ

~योगेन्द्र काउचा~ उसलाई पो थाहा छ धर्तीको महत्व जो एक चिम्टी माटोको निम्ति एक इन्च धर्तीको निम्ति आफु सगँ भएभरका जति जुक्ति बुद्धि लगाएर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मलाई हेर्ने आँट नगर

~ममिता मर्मस्पर्शी~ मेरो बिहेको मौन-मौन आवाज सुन्दैछु मलाई हेर्न आउँछ रे सपना झलझली बुन्दैछु गनी-गनी वरमाला उन्दैछु कल्पनामा तिमीलाई नै चुन्दैछु फाटेकोलाई पनि तुन्दैछु त्यो वरमाला साँच्चै उन्दैछु तर सुहाउँदैन तिमीलाई मैले उनेको वरमाला

Posted in Poem, कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : खुलेको एउटा नयाँ परिचय-पत्र

~केदार गुरुङ~ एकचोटि मरेर दाह-संस्कारपछि पनि कोही बौह्रिएर फर्किआउँछ भने त्यो अवश्य भूत मात्र हुनसक्छ। जसरी कसैले एकपल्ट चोरेर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ए रात ए दिन रोक रोक

~भिमदर्शन रोका~ आगो आफै त के लाग्ला कसैको गल्तीले लागेको होला अथवा जानी जानी कसैले लगाएको त्यस्तो किन गरेको होला ? सोध न सोध, केही त भन्ला ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जिन्दगी माथि एउटा कविता

~बिमल गुरुङ~ यस्तै रहेछ जिन्दगी पिडा/हर्ष आँसु/हाँसो ख्यालठट्टा/ब्यंग्य यस्तै रहेछ जिन्दगी । यस्तै रहेछ जिन्दगी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मगन्तेको अनुरोध

~प्रेम संग्रौला~ कहिले फुटपाथमा दाह्रा डि०च्याउंदै कहिले घरघरमा आफैलाई घिच्यांउदै कहिले आपत पर्यो भन्दै, कहिले विपत्तिको राग अलाप्दै कहिले दुबै हात पसार्दै कहिले बीच बाटोमै लम्पसार पर्दै जीवनलाई सुखी बनाउने रहरमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नेपाल आमाको पुकार

~बबुल लामा~ अहिले नेपाल आमा रोइरहेछिन्, चिच्याइरहेछिन् र पुकारीरहेछिन् आफ्नै सन्तानहरुलाई भो, भयो अव अति भयो बन्द गर, यी सब तिमिहरुका आडम्बरी नाराहरु ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : खड़ेरीको अक्षर

~मनोज बोगटी~ भिज्न दिनू आँखालाई आँखा भिज्दा मन मलिलो हुन्छ। जहॉं उम्रन्छ हॉंस्ने आकांक्षा।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : क्षति

~चन्द्रकला नेवार~ सुनसानको बाहुपासमा आबद्ध वातावरण – जम्दै गएको साँझ धिप-धिप मैनबत्ती कालो हिउँ फेरि पग्लन्छ। केके अल्झिन्छ केके डुब्छ उही क्रम दोहोरिन्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : त्यो अविज्ञापित एकान्त

~राजेन्द्र भण्डारी~ यति धेरै सामानहरू विज्ञापित छन्। चाहिएको सामान नै कता लुक्छ कता। फिँज पखालिसक्दा पनि शरीरमै टाँसिरहन्छ साबुनको विज्ञापन। कस्तो गह्रौं

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सुर्ता र शुभेच्छा

~अमर बानियाँ लोहोरो~ के गर्छौ र! माली भित्रभित्रै कीट लागिसकेको कमिलाले जरा काट्दै गरेको फूलहरूमा मल हाली… के सप्रिएला र! माली

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ठूलो भूल

~के.वी. राणा~ पहिलो बारीमा रोप्यो फूल अनि आँगनमा भएन गमलामा सजायो फूल मान्छे किन यति निष्ठुरी गुच्छा – गुलदस्ता बाँध्न सिकायो।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो शब्द (?)

~मनप्रसाद सुब्बा~ फूलको पराग यौटा अक्षर पाएँ। एक छेउका ढुङ्गा र एक चिम्टी माटो पनि मेरो हातमा आएर अक्षरहरू नै भइदिए। अनि ती अक्षरहरूलाई एक थोपा पसिना र एक थोपा आँसुले मुछेर यौटा शब्दको आकृति दिए र मेरो सासको गन्ध … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : त्यताको रात

~भूपेन्द्र अधिकारी~ त्यतातिर रात प्रदैन क्या हो मानिस जहिले पनि बिउँझिएका छन् आँगनभरि बारूदका बिस्कुन सुकाएर तेसरिएर बन्दुकका नाल किनेका परिक्षम र पसीना बेचेर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समय र सपनाको हिच्चा

~पवन चामलिङ किरण~ हुनसक्छ तिमीले बिर्सिसक्यो तर पनि याद होला एउटा सभामा हाम्रो भेट भएको; तिमीलाई भेटेर मलाई रमाइलो लागेको थियो मान्छेले मान्छेलाई भेट्दा रमाइलो लाग्नु आनन्द अनुभूति हुनु न्यानो र आफ्नो लाग्नु आजकल अचम्मैको कुरा हुन्छ मान्छेले मान्छेलाई मान्छेको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment