कविता : आजकाल सपनीमा

~महेश्वर चापागाई~

धुवाँ उडिरहेको देख्छु
दाउरा थपिरहेको देख्छु
धुवाँमा मान्छेहरु निस्सासिएको देख्छु
आगोमा मान्छेहरु जलिरहेको देख्छु
आजकाल सपनीमा देश जलिरहेको देख्छु
आजकाल सपनीमा देश बलिरहेको देख्छु

टुक्रा टुक्रा छरिएको देख्छु
मालाहरु चुडिएको देख्छु
टुक्रामा मान्छेहरुले अस्तित्व खोजिरहेको देख्छु
मालामा मान्छेहरुले पहिचान खोजिरहेको देख्छु
आजकाल सपनीमा नक्सा च्यातिरहेको देख्छु
आजकाल सपनीमा भूगोल बाडिँरहेको देख्छु

वाढी आएको देख्छु
पहिरो गएको देख्छु
रुख ढलेको देख्छु
चोईटा छरिएको देख्छु
आजकाल सपनीमा कुलक्षण नै कुलक्षण देख्छु
आजकाल सपनीमा अपसकुन नै अपसकुन देख्छु

पुल भत्किएको देख्छु
बाँध फुटेको देख्छु
बाटो छलिएको देख्छु
बाटो बिराएको देख्छु
आजकाल सपनीमा देश भासिएको देख्छु
आजकाल सपनीमा देश मासिएको देख्छु

गाडी जलेको देख्छु
गोली चलेको देख्छु
बम पड्केको देख्छु
मान्छे मरेको देख्छु
आजकाल सपनीमा सबै छटपटाएको देख्छु
आजकाल सपनीमा सबै निस्सासिएको देख्छु

पानी झै संग्लो देख्छु
ऐना झै प्रष्ट देख्छु
विपना झै यथार्थ देख्छु
दिन झै छर्लग देख्छु
आजकाल सपनीमा
सबै कुरा आफ्नै गाउ घरमा भएको देख्छु
आफ्नै आँखा अगाडि भएको देख्छु
आफ्नै वरीपरी भएको देख्छु
आफ्नै देशमा भएको देख्छु
आफ्नै देशमा भएको देख्छु

APR 6 2012

(स्रोत : रचनाकारको फेसबुकबाट सभार)

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.