गजल : जल्नु पर्ने रहेछ

~सन्तोष लामिछाने~Santosh Lamichhane

उज्यालो दिन सक्न त जल्नु पर्ने रहेछ
आफू खरानी भएर बल्नु पर्ने रहेछ

मै हुँ भनेर घमण्ड गर्न त जो पनि सक्छ
निहुरन सक्नलाई फल्नु पर्ने रहेछ

चट्टानझैँ कडा भए त एकैनाश भैहाल्छ
हर आकार दिन त गल्नु पर्ने रहेछ

सधै अग्लो भैरहन्छु भन्नेलेपनि
एकदिन त गर्ल्याम्म ढल्नु पर्ने रहेछ

मरेर जान त सजिलो रे’छ, अमर हुन त
जिन्दगीसँग सत्कर्म मल्नु पर्ने रहेछ

(स्रोत : साझा डट कम)

This entry was posted in गजल and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.