~जुनिता सुब्बा~
फुलको गुच्छाले
हान्दा
दुख्ने भएसी
झरेकी थिएँ, आकासको छानाबाट
समुद्र सिरानी बनाई
निद पुर्याउन !
बार-बार तिमि समुन्द्रतटमा
यादहरु बिछाईरहदा
मेरो मौनतालाई
अङ्गालिनौ कि क्या हो !
र म निरस-निरस बोलिरहन्थे
छालहरुसँग
तिमीलाई ठुलो व्यंग्य प्रहार गर्दै
जमिनहरुसँग तिम्रो दोस्ती
नजानिँदो छ
तिमि लैजाऊ जमिनहरु
र बलेसी बनाऊ
म कसरि आउ , जमिनमा
तिम्रो ध्यान भंग गर्न
फेरी यथार्थ हामी देख्नेछौ
त्यो निलो आकास!
-जुनिता सुब्बा
संयुक्त राज्य अमेरिका
junitato7summits@gmail.com