~नरेन्द्रकुमार नगरकोटी~
जून नउदाएको रात
कसरी हेर्नु माटोको परिचयपत्र !
वर्षौं भयो
बिर्सिएर आफूलाई समेत
खोजिरहेछौं हिउँमा कुँदिएका
पाइतालाका डोबहरू
हामीले नै टेकेका हौं
पहिलो पाइला
लेख्नेहरूले लेखिदिएछन् –
‘दोस्रो पाइला टेकेका हौ तिमीहरूले’
त्यसै दिनदेखि
हाम्रा पाइतालाहरू हाम्रै माटोमाथि
‘सेकेण्ड आइडेन्टिटी’ बोकेर हिंडेका हुन्
यो आलो माटोमा
कहिले फुल्ला स्वाभिमानको लालीगुराँस?
कहिले फल्ला स्वाधीनताको ऐंसेलु ?
फुल्न त कत्ति धेरै फुलिरहेछन्
मनै कुँडाउने गरी ‘लाहुरे फूलहरू’
फलिरहेछ ‘शरणार्थी सपना’
माटोलाई मुठ्ठीमा कब्जा गर्न खोज्नेहरू पनि
निर्धक्क सास फेरिरहेकै छन्
यही माटो कुल्चेर
एकपटक घडीलाई उल्टो घुमाएर हेर्नुछ
क–कसले जितेको हो समयको दौड
कसरी जितिएको हो
म भन्छु–
अन्तिम पटक निखारेर सत्य
देश–देशान्तर फैलिनेछ माटोको सुगन्ध
र ढुङ्गामा खोपिएको अक्षरजत्तिकै
सुरक्षित हुनेछ
किनकि
अब कहिल्यै लेखिने छैनन् हिउँमा
हाम्रो परिचयपत्रका अक्षरहरू।
हिमालखबर, मंगलबार , २१ असोज २०७१
(स्रोत : Himal Khabar )
