Tag Archives: शान्तिनारायण श्रेष्ठ – Shantinarayan Shrestha

~शान्तिनारायण श्रेष्ठ~ दुइ दिने जिन्दगीमा हाँसी खुशी लाईदेउ माया कहीं कतै गए पनि छिट्टै फर्कि आईदेउ माया तिम्रो साथ पाएकैले जिन्दगीमा हाँसेको छु तिम्रो माया जतनगरी मन भित्र साँचेको छु मरी लानु केही छैन संझी रुने लाईदेउ माया

~शान्तिनारायण श्रेष्ठ~ संझना मनमा लिएर साँझमा, आउलान्कि आशले नौ डाँडा पारी पर्खेकी होलीन्, ती मेरी मायाले फुसको छानु छाएको उन्ले, चुहुन लाईसक्यो अनार दाना साँचेको उन्लाई कुहुन लाईसक्यो । गै सक्यो दशैं तिहार फेरी, फर्केर आईसक्यो

~शान्तिनारायण श्रेष्ठ~ खोजेकै छु हितको माया कहाँ भेटिएला ? सम्झनाको तिर्खा मेरो कहिले मेटिएला ? कुवा पानी धमिलो छ सङ्ग्लो पानी कलको कलको पानी खाँदा पनि उन्कै लाग्छ झल्को झल्को लाग्ने बानीबाट कहिले चेटिएला

~शान्तिनारायण श्रेष्ठ~ आफ्नै बागमा फूल बेली-चमेली दृष्टि अरूमा माया पिरती अन्तैतिर जमेसी हेला घरकी पानी मूलको खानु अनि ल्याउनु