Tag Archives: Roshan Thapa ‘Nirab’

~रोशन थापा ‘नीरव’~ अचेल उसलाई यस्तै भइरहेको थियो । कुनै कुरामा आशालाग्दो वा उत्साहजनक लागेको थिएन । देश, समाज, परिवार, समय, व्यवस्था, मित्र महङ्गी, जिन्दगी आदि यस्ता शब्दहरू थिए, जुन उसका लागि असहृय र त्तिक्त लाग्नेजस्ता भएर देखापरे ।

~रोशन थापा ‘नीरव’~ बीभत्सरूपबाट प्रारम्भ अर्थात् एउटा मायिक यथार्थ त्यो मान्छे मेचमा बसेको थियो । बसेको पनि के भन्नु किनभने बसेको भन्नु बसाइँको सौन्दर्यशास्त्रीय अर्थमा आघात पुग्न सक्थ्यो । यसैले बरु सोध्न सकिन्थ्यो-किन बसेको थियो ? यद्यपि यो प्रश्न गर्नु … Continue reading →

~ रोशन थापा ‘निरब’ ~ कथाको पर्दा खोलिन्छ । अनि, पात्रक्रिया आरम्भ हुन्छ । ऊ एकादेशको होइन, यसै देशको एउटा सामान्य नागरकि हो । यतिबेला ऊ कुनै कथा वा नाटकको पात्रजस्तो भएर होइन, एक सामान्य नागरकि भएरै घरबाट निस्केको थियो । … Continue reading →