Tag Archives: राकेश कार्की – Rakesh Karki

~राकेश कार्की~ देश विदेश जताततै यो कस्तो उमंग आयो फागुन होलीको थरिथरिको रङ्ग एकआपसमा मिलेर भिँडमा रमाइरहे मौसम नै मज्जा आनन्द रङ्गमै डुबाइरहे

~राकेश कार्की~ सगरमाथाको टोपी थाम्न सकिन दौरा सुरूवालभित्र अटाउन सकिन बुद्वको दृष्टिले हेर्न सकिन मादलको भाका बुझ्न सकिन ढुङ्गेधाराको चिसो पानीले पनि मन भित्रको तीर्खा मेट्न सकिन शितल चौतारीमा मायालुसँग

~राकेश कार्की~ कुर्सीको मोह हुनेहरु अध्यक्ष भए बचेका खुचेका सबै उपाध्यक्ष भए पैसा पैसा भन्ने कोषाध्यक्ष भए कुनै न कुनै पदका दक्ष भए न अमेरिकन भए न नेपाली भए एउटा न एउटा संस्था खोली भए

~राकेश कार्की~ प्रत्येक चाहनाको आँखामा अल्झिरहन्थ्यो तिम्रो पिरती प्रिय धरहरा तिमी बिना हाय शून्य छ यो धरती हातहरू तिमीलाई सुम्सुमाउदै तिम्रो टुक्रा टुक्रा अङ्ग अङ्ग के स्वदेशी के विदेशी पर्यटक तिमी सबैको मुटुको कुनासङ्ग

~राकेश कार्की~ आए उभिए माला लगाए एक दुई तिन गर्दै गन्ति लौ हेर बथान ६, ६ जना लस्करै उपप्रधान मन्त्री के अब होला ६ गुना विकास?

~राकेश कार्की~ बा आमा आउन पाइन तेल छैन बसैमा नाकावन्दीले नदिने भो टीको थाप्न दसैँमा प्लेन पनि आउन छोड्यो ठूल्दाई अड्किनु भो दिल्लीमा वर्षौँ पछि वल्ल आको दसैँको बेला विचल्लीमा

~राकेश कार्की~ सक्ने विदेशीए पिंडा बोकेर नसक्ने छुटे पिंडामा डुबेर पिंडाको प्रत्याक्षपण गर्ने हाउंगुजी नबुझे झैं गर्छन् सप्पै बुझीबुझी देशभरी बासमा पिंडा ओछ्ाए भोको गांसमा पिंडा कोच्याए

~राकेश कार्की~ साथी तिमी हल्लीयौ म हल्लीएं जनता हल्लीए देश हल्लीयो दरबारले हल्लायो पार्टर्ीी नेताले हल्लाए पेट आन्द्रा हल्लिए बांच्ने सास हल्लिए

~राकेश कार्की~ छान्दा छान्दै सत्य हो यो मन कत्तै गएन उमेर छ भन्दा भन्दै बैँस ढल्केको पत्तै भएन हरियाली तिर जादा बनपाखाले मुढो भन्छन् कन्याकेटी हेर्न जादा सबैजनाले बूढो भन्छन्

~राजेश कार्की~ एक हुल मानिसहरु आए नियाले भत्किएको, चर्किएको घर जोखिम, अयोग्य खातामा लेखे झिके ड्याम्म लगाए रातो स्टिकर जिन्दगीभरको उनीहरुको कमाई भुईँचालोले स्वाहा पार्यो, छाती चरचर आँखाभरी आँसु पार्दै दम्पतीले टुलुटुलु हेरिरहे घर, अनि त्यो रातो स्टिकर

~राकेश कार्की~ दया, ममता र माया रत्तिभर पनि छैन जति बुक्काए पनि संतोष लिंदै लिन्न फ्वां फ्वां गर्दै उर्लदै आउंछ छाल सरी अबोध निःसाय निमोठदै निल्छ काल सरी

~राकेश कार्की~ टिष्टा देखि काँगडा अँगाली सबैले बुझ्ने राष्ट्रभाषा नेपाली आसाम हुँदै भुटान गुञ्जियो भानु तिमीले गोडेको भाषा झ्याङियो नेपाली भाषा र साहित्यमा मिठो स्वाद धन्य आदिकवि भानु तिम्रो प्रसाद बनायौ नेपाली भाषालाई शिरको ताज सरल बोलचालको निम्ति समस्त माँझ

~राकेश कार्की~ चाहे काठमाण्डुको केन्द्रिय मुटुमा बस चाहे काम खोज्दै उत्तरी ध्रुवमा खस नयाँ साल जन्मेको ठाउँदेखि मनमा आउछ नेपाली रगतको खुशी हरेक मुहारमा बगाउछ हृदयमा अनुभव हुन्छ आमाको काखै न्यानो नेपालीपन जोगाउने सगरमाथा कै छानो

~राकेश कार्की~ राजाको छोरो राजकुमार नेताको छोरो भविष्यको कर्णधार जनताको छोरो न घर न वार । दार्जिलिड० देहरादून बेलायतमा नेताका छोरा पढ्ने सामथ्र्यहीन जनताका छोरा नेताकै निम्ति लड्ने ।।