Tag Archives: प्रमोद धिताल – Pramod Dhital

कविता : आमा र गृहस्थी

~प्रमोद धिताल~ गृहस्थी र आमाको साइनो धेरै यूग पूरानो हो आामाले गृहस्थी चलाउनुहुन्छ या गृहस्थीले आमालाई चलाउँछ ? यसको जवाफ छैन वहाँसँग हरेक विहान पूर्वक्षितिजमा पहेलो सूर्य नउघ्रदै आमाले आगो सल्काउनुहुन्छ या आगोले आमालाई सल्काउँछ ? यसको हिसाब पनि छैन … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : विडम्बना

~सुशांत सुप्रिय~ अनुवाद : प्रमोद धिताल कति उज्यालो छ फेरि पनि कति अँध्यारो छ कति नदीहरु छन् फेरि पनि कति तिर्खा छ

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : तब उठ

~सुशांत सुप्रिय~ अनुवाद : प्रमोद धिताल जब सारा सूर्य चिसो भैसकेको हुन्छ समयका आँधिहरुले निभाइदिएका छन् सबै दीपहरु तब उठ र जलाऊ एउटा मशाल आसको

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : यो सत्य हो

~सुशांत सुप्रिय~ अनुवाद : प्रमोद धिताल जब म सानो बच्चा थिएँ त्यतिखेर म भित्र एउटा नदी बग्थ्यो जसको पानी सङ्लो सफा र पारदर्शी थियो त्यो नदीमा

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कविता : जिन्दगीको च्यादर

~अल्का सिन्हा~ अनुवाद : प्रमोद धिताल जिन्दगी जिएँ मैले यति सावधान भएर जस्तो कि नींदमा पनि रहन्छे सजग

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

छोक : मौसम

~प्रमोद धिताल~ यो यस्तो मौसम हो जहाँ इमानलाई पुष्टि हुन बेइमानहरु साक्षी बस्नुपर्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : अन्तिम साससम्म

~अल्का सिन्हा~ अनुवाद : प्रमोद धिताल ग्राहकलाई कपडा दिनुभन्दा ठीक पहिलेसम्म कुनै सिलाई कुनै बटन जोडिरहन्छ दर्जी । परीक्षकले पुस्तिका खोस्नुभन्दा पहिलेसम्म

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

कविता : एउटा यस्तो हत्या

~प्रमोद धिताल~ आक्रमण हुनेछ अदृष्य अदृष्य हुनेछन् हतियार भूमिगत हुनेछन् षडयन्त्रहरु शूक्ष्म किटाणुझैं आक्रमण गर्नेछन् दुश्मनहरुले अदृष्य मोर्चाबाटै देखिनेछैन निशाना लगाएको हुनेछैन कुनै भिडन्त

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अब के हुन्छ यो देशमा ?

~प्रमोद धिताल~ हरेक दिन लेखकहरु/कविहरु पत्रकार/प्राध्यापक चिया गफ होस् या पार्टी आकस्मिक भलाकुसारी होस् या सञ्चो–बिसन्चोको समय हरेक समयमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कवि ‘इच्छुक’

~प्रमोद धिताल~ आँधि हुरीसँग खेल्दा खेल्दै हिम तुषारो र शीतहरु झेल्दै टाकुरामा फुलेको रातो गुराँस जति श्रद्धाञ्जली चढाएपनि कहिल्यै नसकिने आस्थाको एउटा नित्य प्रकाश ! श्वास प्रश्वासहरुले आजादी गीत गाइरहे

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आजको साँझ

~प्रमोद धिताल~ आजको साँझ एउटा अनौठो साँझ जसमा एउटा शुभ साइतको घोषणा गरिएको छ भोलिको विहानदेखि थालनी हुनेछ नयाँ यात्राको छेपाराले खाएको छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जमिन

~प्रमोद धिताल~ आकाश नाप्दै उड्ने अन्तरिक्ष यान जमिनको आशीर्वाद लिएरै उड्छ र फर्किन्छ फेरि जमिनतिरै हरेक शिखर आरोहणहरु सुरु हुन्छन् जमिनबाटै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आवश्यक काम

~प्रमोद धिताल~ साट्नैपर्ने केहि मौलिक भावना सोच्नैपर्ने केहि महत्वपूर्र्ण विषय चाल्नैपर्ने केहि निर्णायक कदमहरु साँचेको छु कुनै दिनको लागि बस, यतिखेर मलाई गर्नुछ आवश्यक कामहरु !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : च्यातिएको खल्ती

~सुशांत सुप्रिय~ अनुवाद : प्रमोद धिताल मेरो देशका हरेक मानिससँग छ च्यातिएको खल्ती भनिन्छ सारा खल्तीहरुको

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

कविता : फैसला

~प्रमोद धिताल~ सल्काउनु छ सपनाको दियो अन्धकार गुफाहरुमा रोप्नु छ सपनाकै बीउ मुर्दाहरुको बस्तीभित्र पैदा गर्नु छ बेचैनी र छटपटी हिंउ झै चिसो जिन्दगीमा !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

अनूदित कविता : बाटोको दुःख

~कुमार अम्बुज~ अनु : प्रमोद धिताल/सङ्गीत श्रोता तपाईं कुर्चीलाई कुर्चीकै रूपमा र घाँसलाई घाँसकै रूपमा हेर्नुहुन्छ यो दुनियाबाट फुत्केर जान चाहनुहुन्छ चमचमाउँदो तीरजसरी त दुःख त्यहीँनेर सुरु हुन्छ– किनभने तपाईँ हुन चाहनुहुन्छ कवि !

Posted in अनूदित कविता | Tagged , , | Leave a comment

अनूदित कविता : आज देशमा

~नित्यानन्द गायेन~ अनुवाद : प्रमोद धिताल अनाजका गोदाम भरिएका छन् फेरि पनि गरीब भोकले तड्पिरहेछन् । यहाँ अदालत छन् न्यायधीश पनि छन् किंतु कोशौं दूर टाढा छ न्याय सेना छ पुलिस छ

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment

कविता : समय–सत्ता

~प्रमोद धिताल~ कठोरभन्दा कठोर तानशाहभन्दा पनि क्रूर धेरै कठोर छ समय–सत्ता पुरिन्छन् जसको प्रवाहमा पुरिनै नसकिएका घाउहरु ढल्छन् जसको प्रहारमा अकल्पनीय महलहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment