Tag Archives: मबि सिंह – Mabi Singh ‘Sirish’

~मबि सिंह~ हरेक यात्रीका गति रोक्दै हिँड्छौ ! नजाने गाउँको बाटो सोद्धै हिँड्छौ ! कि म पत्झडमा रम्दा असह्य भो? झरेका पातमा रङ्ग पोत्दै हिँड्छौ !

~मबि सिंह~ टुट्ने जोड हो यो कस्तो ? घट्ने योग हो यो कस्तो ? बैरीलाई हँसाउने मेरो शोख हो यो कस्तो ?

~मबि सिंह~ मयल बनेका आफ्नै तन्तु छुन मन लागेन ! तिम्रा स्पर्श पाएका यी हात धुन मन लागेन ! वारिबाट उठाईएं पारिबाट भगाईएं दशगजामा घर बनाउन मन लागेन !

~मबि सिंह~ नआउने तिमीलाई लाख बोलाउन मन लागेन ! आंगनमा रातभरि पर्खेको जून छुन मन लागेन ! जांदै नजाने भनेका कति पक्की रङ्ग पखालें तिम्रो स्पर्श पाएका यी हात धुन मन लागेन !

~मबि सिंह~ मेरै प्रबृत्ति आखीर थामेरै छाड्यौ ! सिर्फ म, म, म, भनेर बाचेरै छाड्यौ ! अरु नै केहि निस्कियौ आखीर तिमी लामौ अबधि धोकामा राखेरै छाड्यौ !

~मबि सिंह~ झुठा कुरा गुनेरै, फूर्सद भएन ! संधै उल्टा बुझेरै, फूर्सद भएन ! माला बुन्ने रहर, रहरै भैरह्यो फूलहरु चुडेरै, फूर्सद भएन !

~मबि सिंह~ मेरो जस्तै तिम्रो मन, चोर्न जानिएको भए ! लाख तरिकाले माया, गर्न पाईएको भए ! या त फूल स्पर्श गर्छौ, नत्र सुकुमार टुक्रा मेरो मुटु राख्ने ठांउ, कांडा छानिएको भए !

~मबि सिंह~ श्रृंगार बिहिन छालाको रङ्ग गुलाबी देखियो ॥ लक्षण भन्नु मात्र रगत मै खराबी देखियो ॥ हर एकको चिर्ने शैली अति किताबी देखियो र त मेरा अङ्गहरु बाटोमा जथाभाबी देखियो ॥

~मबि सिंह~ पाउमा राखेर दाम चढाए । जुनाफमा फेरी नाम चढाए । अधिकार काटेको ध्वाँस दिए , भित्रभित्रै जुन घाम चढाए ।

~मबि सिंह~ उहि धुमेर S बल्ल सिकियो ! टाढा नपुग्ने S बाटो हिडियो ! पट्टी बांधेर S आंखा थिचियो सदा औंशीका S रात फिजियो !

~मबि सिंह~ नियत के थाहा भएन ! हत्केला बढाई रहेछौ ! जे छोयौ फोहोर बनायौ ! दुबिधा गराई रहेछौ ‍‍‍‍‍‍‍‍!‍ आगोमा हिंडेको देख्दैछौ, पोलेर उफ्रेको हेर्दैछौ नाचको भ्रम जगाएर, डबली बनाई रहेछौ !

~मबि सिंह~ पछि लाग्दा भाग्ने, छाया जस्तो चाला ! भाग्दा पछि लाग्ने, छाया जस्तो चाला ! आफ्ना जन कंहा गए खै म लड्दा ? उठ्दा मात्र जाग्ने, छाया जस्तो चाला !

~मबि सिंह~ कसैले केहि तारा झार्ने कुरा खास थिएन ! आज मैले टोलाउने गरेको आकास थिएन ! खोजिए पक्का भेटिनेथ्यो मेरो आकृति ग्रहण मात्रै लागेको थियो, खग्रास थिएन !

~मबी सिंह ‘सिरिष’~ सानो बाबु जस्तै किताप घेक्न पाए कस्तो हुन्थ्यो आफ्नो काँधमा आफ्नै झोला बोक्न पाए कस्तो हुन्थ्यो ! भाँडा माझन, घर बर्ढार्न अल्छी लाग्या बेला,अहा सञ्चो नभा’ स्वाङ पार्दै खोक्न पाए कस्तो हुन्थ्यो !

~मबि सिंह~ भरे नियत बिगारी कठोर हुन सक्छु ! तर अहिले बिश्वस्त जोर हुन सक्छु ! पछिल्ला क्रिडाका दाग सुक्दा नसुक्दै, एकै क्षणमा फेरि फोहोर हुन सक्छु !

~मबि सिंह~ कुहेको काठमा भार उठाउन थाले ! ‍जे पायो त्यसैमा बुट्टा कुढाउन थाले ! कालु बिचरा पसीना चुहाउन थाले मकै खान हुल भालु आउन थाले !