Tag Archives: कृष्ण पहारी – Krishna Pahari

~कृष्ण पहारी~ यसपालीको तिहारमा सयपत्री फुलेन मखमली फुलेन/फूलहरू नफूलेपछि यसपालिको तिहार नआए जस्तो छ । यसपालिको तिहारमा काग कराएन कुकुर आएन न त कागको पूजा भयो न त कुकुरले माला लायो मन नरमाइलो भएपछि

~कृष्ण पहारी~ यहाँ लेख्ने मात्रै कवि हुँदैनन् पढ्नेहरू पनि कवि हुन्छन् सुन्नेहरू पनि कवि हुन्छन् र पो कवितालार्इ ताली पिटिइन्छ हाँसिन्छ कविता पढ्दा पढ्दै रोइन्छ कविता पढ्दा पढ्दै अनि लेख्न थालिन्छ कविताका बारेमा समीक्षा र टिप्पणीहरू ।

~कृष्ण पहारी~ हिजो आज त मन रित्तियर खाली भयको छ मन पानी पानी बनेर पोखियको छ जतासुकै त्यसैले रित्तीन थालेको मन अझै रित्तीइने हो कि भन्ने डर लागिरहेछ त्यसैले रित्तीन थालेको मनको एउटा कबिता लेख्दैछु ।

~कृष्ण पहारी~ हिजो आज त मनहरू बुढा भएछ्न र मन ले गर्न सक्ने कामहरू पनि अव त गर्न छोडेका छन् पीडित मनहरू कैले काही सानो कुरामा पनि कुडिन्छन् मनहरू भित्र भित्र दुख्छन् डाको छोडेर रुन थाल्छन बुडा भएका मनहरू यस्तै … Continue reading →

~कृष्ण पहारी~ गाउँका कबिताहरु सहरका भन्दा अलि फरक हुन्छन आक्रोसित हुदैनन किनकी गाउँ गरिब छ र सहरमा झै गाउँका कबिताले फुर्ती लगाउदैनन चाकडी र चाप्लुसिमा कबिताले सान देखाउदैनन । गाउँका कबिताहरु नरम स्वभाबका हुन्छन अनि कबिता लेखने हात पनि नरम … Continue reading →

~कृष्ण पहारी~ कापिका पानाहरू च्यातिए झैं जिन्दगीका पानाहरू पनि पत्र(पत्र च्यातिएर फेरि जिन्दगीले जिन्दगी बुढो भएको अनुभव गर्दैछ । कहिले काहीँ त जिन्दगी इतिहासका पाना पल्टाएर आमाको न्यानो काखमा रमाउँदै हाँसिरहन खोज्छ ।

~कृष्ण पहारी~ मेरो पिर्यतम मन भरिको सम्झना अनि मुटुभरिको थुप्रै मायाका कोसेलिहरु मात्रै तिमिलाइ छितिज पारी बाट तिम्रो पिर्यतमको मीठो सम्झना। मेरोपिर्यतम आजकल तिम्रो सम्झनामा

~कृष्ण पहारी~ एक हिक्का बाडुली काडेर आजकाल मात्रै तिमिलाइ सम्झनेगरेकोछु। तिम्रो अभाबमा छट्पटिएको मन कुन्नी किन हो सिथिल बन्दै गएकोछ तिम्ले नपत्याउन सक्छेउ

~कृष्ण पहारी~ गहभरी आसुबोकेर पराइको मझेरिमा पोतो घसार्दै तिम्ले थुप्रै वसन्त पार गरेयौ निधारमा नाम्लाका डाम पारेर घासका भारी बोक्दै उकाली ओराली गर्यौ पिडामा पिल्सिएर परेली बाट कति आँसु खसाल्यौ छोरी तिमी

~कृष्ण पहारी तिम्रो एक चिम्टी सम्झनाले मलाई एक हिक्का बाडुली लाग्दा म त अवाक् बनेछु अनि बेहोसमै फेरि तिम्रो सम्झनामा छताछुल्ल पग्लिएर थाहै नपाइकन म त छरपस्ट बिस्ताराभरि पोखिएछु ।