Tag Archives: किरण खरेल – Kiran Kharel

~किरण खरेल~ तिमी सुन्दर छौ तिमीलाई अझ सुन्दर पार्न मन लाग्यो त्यो इन्द्रेणी सिउँदोमा सिंदूर छर्न मन लाग्यो शरदको जून राम्रो हुन्छ वर्षामा रुझेको झन राम्रो रेशमी बादलबिच लजाई आधा लुकेको अझ राम्रो

~किरण खरेल~ एउटा कुरा म भन्छु तिमी लाज नमान है त तिमीलाई नियाली हेर्छु आँखा नचिम्ल है त एउटा कुरा म भन्छु तिमी लाज नमान है त बालक छँदै परिका कथाहरू म सुन्थे बादलसँगै उडेर एक रात मारी सुन्थे

~किरण खरेल~ हिमालको काखमा छ सानो मेरो गाउँ पर्वतकी छोरी हुँ म पार्वती हो नाउँ कालो कालो बादलमा केश फिजाउँछु कलकल बग्दै म यो देश भिजाउँछु

~किरण खरेल~ लहर हो लोग्नेमान्छे, ऊ नजिक आउन सक्छ किनाराहरू अँगाली छोडेर जान सक्छ उसको निम्ति माया आवेश हो नदीको उसको निम्ति प्रीति संयोग हो खुशीको

~किरण खरेल~ यती चाँडै कसरी बिर्सुं सिम्सिमे पानीले रुझेको – 2 मोतीजस्तो पानीको थोपा तिम्रो कालो केसमा तर्केको – 2 सुनसान बाटो थियो सुनबुट्टे रात हिँड्दाहिँड्दै छोइएथे सुकुमारी हात

~किरण खरेल~ आँखाहरूले रुन नखोजे ओठहरूले हाँस्न नखोजे जीवन कति सुन्दर हुन्थ्यो होला मेरो जीवन मानिसभित्र किन मन हुन्छ मनभित्र किन चाहना हुन्छ

~किरण खरेल~ मलाई तिम्रो मुस्कान हैन तिमी नै चाहिन्छ केवल यौवन हैन जीवन नै चाहिन्छ सुखमा मलाई रमाउने साथीले मात्रै पुग्दैन दु:खमा हात समाउने कोही नभै हुँदैन

~किरण खरेल~ जुनका किरणहरूले प्रेमपत्र लेख्दैछु म फुलका कलिला पातमा खोजिदिनु है यसलाई भोलि सबेरै तिमीले खोलिदिनु है यसलाई जुनका किरणहरूले प्रेमपत्र लेख्दैछु म धेरै भयो हजुरको केही खबर मिलेन

~किरण खरेल~ (तारा मात्र हैन तिमीलाई जूनै दाइजो दिइदिउँला माग तिमी तिमीलाई मेरो जिन्दगी नै दिइदिउँला)x2 तिमीलाई मेरो झिलिमिली आकास नै ओढाउँला त्यो पाउमा रङ्गीचङ्गी बसन्त चढाउँला

~किरण खरेल~ मन्दिरमा छ कि मूर्तिमा माया पत्थरमा छ कि धूलोमा माया कोही त देखाऊ कोही त बताऊ खै कहाँ छ, कहाँ? कहाँ छ माया?

~किरण खरेल~ मसँग कुन जनमको यो तिमी बदला लिँदैछौ हँ हरेक पाइला पाइलामा तिमी धोका दिँदैछौ हँ मेरो आँशु आँशु नै हो नठान पानी यसलाई

~किरण खरेल~ जहाँ तिमीले हाँसी देऊ, त्यहीं स्वर्ग मेरो तिम्रो मिठो गीतनै हो जिन्दगी यो मेरो मेरो ओठ रसाउँछ, तिमीले हाँसी दिए मेरो पाउ रोकिने छ, तिमीले छोडि गए

~किरण खरेल~ तिमीले चुमेका औँलाहरू तिमी नै लिएर जाऊ तिमीले चुनेका गीतहरू तिमी नै समेटी जाऊ एकएक गरेर भन्छु कति भाग्यमानी भन्थ्यौ मेरो गीत घोच्ने औँला माया गरेर चुम्थ्यौ

~किरण खरेल~ जब जब आउँछ आँखा सामु तिमी रोएका दृश्यहरू केही भुल गरेझैँ लाग्छ मलाई केही पाप गरेझैँ लाग्छ मलाई जब जब आउँछ आँखा सामु तिमी रोएका दृश्यहरू – २