Tag Archives: kabita

कविता : अझै त्यो आएन

~इश्वरवल्लभ~ कति दिनदेखिन् पर्खें, अनुहारलाई आउँछ कि भन्दै यहाँ हिंड्दै मसित बोल्छ कि भनेर नयाँ सूर्यको भाषा किरण लिएर, अरु आनन्दका युग पनि छुन सक्लान्, अरु प्रसन्नताको जगत पनि, मैले अनुहार पर्खें |

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म झोला फेक्न लागेको थिएँ

~इश्वरवल्लभ~ म भाँचिदै गरेको क्षणहरु जोड्न लागेको थिएँ, र तिनलाई एक एक गरी जोड्दै झोलामा भर्न लागेको थिएँ मेरो यो जिजीविषा देखेर उनीहरु हाँसे, उनीहरु भन्न थाले – ” कस्तो बाँच्न मन लागेको यसलाई क्षणहरु कस्तो साँच्न मन लागेको यसलाई … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विधिको बिडम्वना

~अर्जुन उपाध्याय~ कती उज्यालो छ यो संसार फेरी किन यती अन्ध्यारो छ ? जलले छ्याप्त छ यो संसार फेरी किन यती प्यासी छ ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : माफ गर्नुहोला मेडम

~बि कुलुङ रंगबुले राई~ आउनु होस् याहाँ चाहे सौदागार बनेर चाहे भ्रमणकारी बनेर चाहे पर्यटकको नैं रूपमा निर्धक्कसितले यहाँ आउनु होस् मेडम ! सदैव हाम्रो न्यानो स्वागत छ हजुरलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आखिरी

~नयराज पन्त~ प्यारा दौंतरि इष्टमित्रहरुका अाशामुखी बन्धन, मेरो जीवनको कठोर पथ यो लाग्यो सखे ! सिद्धिन ! यो यौटा धुकधुक छ बाँकि यसले चेष्टा अझै गर्दछु, केही पारि पुयाउने चिज भए देऊ सखे ! थाप्तछु ॥ (१)

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : उनकै भयो जीत!

~कृष्ण बाउसे~ मन्दिर घुम्न जाँदा आइन् बाँदर सानी खै-खै हेरौँ भन्दै लगिन् पोको तानी। रूख चढी पोको खोतल-खातल पारिन् कति मीठो स्याउ टोकी-टोकी झारिन् ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : परिवेश तर शब्दका

~इश्वरवल्लभ~ रजनी गन्धाले (कुनै फूलझैं एउटा चीजले) मलाई अहिल्यै-अहिल्यै त भनेको हो – एउटा रूखको टोड्कामा एउटा फूल फुलेको छ – सुनाखरी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भोलीबाट बगान लक आउट !

~बि कुलुङ रंगबुले राई~ ब्रिटिशको बुद्धिको उपज हो यो चिया बोटहरु त्यसैले त अाज पनि शोषित यी हातहरुबाट केवल रहर चुडिन्छ थुन्से भरीभरी सपनाहरु खाँदिन्छ बास्ना छर्दै फिका बन्छन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कवि

~राजव~ यी जो चाप्लुस छैनन् यी सब कवि हुन् यी धर्तीको हावा, पानी, वन, ताल, तलैया, प्रकाश, प्राण, पखेरु, तरुवर र जीवनको कुरा लेख्छन् यी सब कवि हुन्

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रेमको होली, म र प्रेयसी

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ केहि मैले आफै राखें केहि तिमी संग मागें तिम्रो रंग मेरो रंग मिसाई होली खेलें ॥ एक अक्षर मैले लेखें एक अक्षर लेख्ने तिमी रंगारंग फागुबिच मैले माया लेखें ॥

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरी आमा

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ महिनौंसम्म गर्भमा तिम्रो बसें र म जन्में तपस्या ठूलो तिमीनै आमा पाएर म जन्में हे मेरी आमा काखमा राखी तिमीले मलाई सेकेकी थियौ कुनामा बसी दाउरा जलाई भोकले आँत हर्हर भयो भोकाइनौ तैपिन दुःखले कति रुवायो मलाई … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : व्यथा

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ बोलुँ – बोलिपासो, नबोलुँ – नबोलिपासो; जब म चूप हुन्छु चिच्याउँछौं तिमीहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जीवन यो

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ सम्झेजस्तो हुन्न जीवन देखे जस्तो हुन्न जीवन – एक गीतको टुक्रा जीवन कस्तो छ यसलाई भोगेर हेर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रशान्त महासागरलाई

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ प्रशान्त ! आज भोली तिमी बिरामी परेका छौ कि कसो कतैपनि अचेल ज्वारभाटा छैन आँधी तूफान चलेको छैन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ माया माया भन्दाभन्दै सुकिसक्यो काया आफैलाई छोडूँ छोडूँ भन्छ आफ्नै छाया मन उड्यो कता कता सिमलको भुवा रुँदारुँदै रित्तिन्छ कि आँसूको यो कुवा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सम्झना छ मनभित्र

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ न त केहि चिनो न छ साथमा फोटो दिन साह्रै लामो लामो रात साह्रै छोटो एक झलक् पाउनपनि नसकेको धेरै भयो मनको कुरो खोल्ने इच्छा हाय मनमै रह्यो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आजै आए जस्तो

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ मधुयाम जिन्दगीमा आजै आए जस्तो कोइलीले तिम्रै हाम्रै गीत गाए जस्तो बहारले हाम्रै निम्ति सजाएको जस्तो लज्जावती हामीसँगै लजाएको जस्तो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : यसो भन्छु उसो भन्छु

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ यसो भन्छु उसो भन्छु जसो तसो भन्छु दिलको बात आज चािहं खसोखास भन्छु दायाँ हेर्छु बायाँ हेर्छु आँखा जुधाउँछु मृदु मुस्कान शुरुवात कुरो फुकाउँछु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयाँ वर्ष!

~राम विक्रम थापा~ नयाँ बोतलमा पुरानै रक्सी भरेर किन ल्यायौ तिमीले रक्सी पिउने मान्छे म कहिल्यै बोतल खाँदिन, बिना आमन्त्रण तथाकथित पाहुना भएर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गुगल बर्ष

~प्रेम राई परिक्षित~ साथी शहरमा नयाँ बर्ष हैन आज गुगलवर्ष मनाइदैछ ग्राफिक डिजाईनका सुन्दर कलाहरुले फेसबुकका भित्ताहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रयोग

~प्रेम राई परिक्षित~ तिमीले बोलेका मिठा नमिठा हर शब्दहरुलाई मैले आफ्नै सम्झी ओँठभरी बोल्ने कोसिस गरेँ तिम्रा हर निर्देशनहरुलाई मेरो कर्म हो भनेर आँखा चिम्लेर समर्थन गरेँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ऐना

~गोविन्दराज विनोदी~ जसै हेर्छु छाया म तृष्णा जगाई तँ बूढो भइस् भन्छ ऐेना मलाई अनेकौँ मुजा हेर् तँ गाला दुवैमा उड् यो रङ्ग ती ओठ प्याला दुवैमा दुवै नेत्र खाल्डाहरूमा पसेझैँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : काँडा

~प्रेम राई परिक्षित~ अनाहकमा कहिले घोचेको छु र ? मैले तिमिलाई बिनासित्तै तिम्रो खुसी कहिले खोसेको छु र ? मैले तिम्रा लक्षहरुमा कहिले रोकेको छु र ? तिमिले मेरो झाङहरुमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देह र अङ्ग

~गोविन्दराज विनोदी~ हुन्छ नाम र अस्तित्व प्रत्येक अङ्गको तर सबै अङ्ग मिलेमात्र देह बन्दछ सुन्दर ! ‘द्रष्टा हौं’ भन्दछन् आँखा ‘श्रोता हौँ’ कान भन्दछन् ‘म वक्ता’ मुखले भन्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : काली

~रुजन न्यौपाने~ मैले जाने मन्दिरहरुको तिमि नयाँ काली नयाँ मन्त्र र भाबहरुमा पुकार्दैछु ए मेरी काली। हेर बाटोहरु हुनेछन यसैगरि सँधै खाली

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो देश

~पल हिरा~ छाती भरी कुदी बसेको छ सुन्दर धर्ती बनपाखा भरी फुलेको छ सुगन्ध लालिगुँरास संसारको शिर बनी हास्ने हाम्रो सगरमाथा शान्तीको सन्देश बाडने बुद्धको तपो भुमी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मुटु भित्र माझै छ

~पल हिरा~ गाँजल पुस्यो नयन र नजर उही छ खुशी खोस्यो मन र माया त उस्तै छ आसुले बगायो होला सपनाका दृश्य

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सम्बन्ध नै त तिम्रो खुशी हो

~पल हिरा~ रङिदै जानु म रङयाउदै जाने छु भर्दै जानु म रित्याउदै जाने छु मातिदै जानु म मिल्किदै जाने छु तिमी मातिनु र म मिल्किनु को सबन्ध नै त तिम्रो खुशी हो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सिङ्गो जिवन

~पल हिरा~ जिवनको डोरीले डोरयाको जिन्द्गी गोरेटोको तरपयाहरुमा कम्जोर पोयाहरुले दिनहरुलाई गाँस्न प्रयत्नरत छन सिङो स्वरुप ढाक्न केही मिटर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पर्देशीको तिहार

~पल हिरा~ नकोर्नु दिदी मण्डल खुशी खिचेर नगाँस्नु दिदी माला आसुँ उनेर नबिछ्यौउनु आँखा आशाको दिप जलाएर नलाउनु भाग मिठाइ र मसला सजाएर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नव बर्ष आउ

~विश्वास दीप तिगेला~ नव बर्ष तिमी आऊ प्रत्येक घर आँगनीमा आऊ यस बर्ष तिम्रो इमान्दारिता देखाऊ यही सम्झौता-पत्रमा हस्ताक्षर देऊ आऊ नव बर्ष तिमी आऊ रोल्पा रुकुमबाट वेपत्ता सबैलाई फर्का

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : डुबिरहेछ डुङ्गा

~सुजन बुढाथोकी ‘कान्छा’~ डुबिरहेछ डुङ्गा सुतिरहेछ माझि हारगुहार के गर्नु? जति नै चिच्याए पनि यहाँ हुदै हुदैन उद्दार,के गर्नु ? यो देसमा कोरोनाकै कारण नौजवान मरेर जान्छन अनुसन्धान गर्दै चिहानमा आउँछ पिसिआर,के गर्नु? ~ बिन्ती गर्यो करायो र उ राहत … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment