Tag Archives: K D Kulung ‘Reminiscing’

~केडी रेम्नीसीङ~ म त मात्र सानो जिल्ला तिमी ठूला राजधानी, आज छु मोफसलमै भोली पुगुँला राजधानी । पखेरोको पाखे भएँ तिम्रो सामु आजसम्म, मोफसलकै भरमा चल्ने लुला राजधानी ।

~केडी रेम्नीसीङ~ भमराको चुम्ने ढंग सापटी मागेर, इन्द्रेणीको सातै रंग सापटी मागेर । बेहद प्यार दिउँला तिमीलाई सधैं, रोमियो र मज्नुसँग सापटी मागेर ।

~केडी रेम्नीसीङ~ देश वेच्ने जन्मेपछि मेची दुख्छ काली दुख्छ, नेताको त्यो भाषणमा हात दुख्छ ताली दुख्छ । सुन्दर यो फूलबारी सबै जात सबै भाषा धर्मको, फूलपात चुँडेपछि फूलको रित्तो डाली दुख्छ ।

~केडी रेम्नीसीङ~ के को हल्ला हुँदै थियो पल्लो घ’राँ राती फेरी, क्रिडास्थल भयो क्यारे कसैको त छाती फेरी । पिडाका नै आवाजहरु सुनिनमा आ’का थिए, चल्यो कि त वज्य्रो कि त कसैको त लाठी फेरी ।

~केडी रेम्नीसीङ~ उठेर नि हिड्नु नै छ लडेको मान्छे, उही लड्छ जो छ अघि बढेको मान्छे । खोई केको कमी हुँदा हिड्ने बाटोमा, भूईँ झर्छ धेरै माथि चढेको मान्छे,

~केडी रेम्नीसीङ~ लेखिएको गजलै हो रहरमा लेखेँहुँला, ठानीराथेँ आफूले त बहरमा लेखेँहुँला । ठूलै मान्छे हुनलाई गाउँबाट हिँडेको म, लेख्नेजति सबैकुरा शहरमा लेखेँहुँला ।

~केडी रेम्नीसीङ~ रमाउने किन सबै रमाउने पिएपछि, समाएर लिने हो कि समाउने पिएपछि । हराएका होसहरू एकएक फर्के मेरा, भएको पो रैछ क्यारे हराउने पिएपछि ।

~केडी रेम्नीसीङ~ कुहरोभित्र पारीलाई हेर दिल खुश भैहाल्छ, पहाडमुनी झरीलाई हेर दिल खुश भैहाल्छ । आवाजभित्र अशान्त छ मन धुलोभित्र धुलाम्मै, चुपचाप नगरीलाई हेर दिल खुश भैहाल्छ ।