Category Archives: गजल

~होमनाथ सुवेदी~ कसम मेरै खजान्ची हो, उही मलाई ‘डम’ बनाउँछ, डराउन पनि हुन्न, ल, कराएँ भने झन् कम बनाउँछ । दोष कसलाई दिऊँ न मैले त्यो साँचो आफै भिर्न सकें, न बैङ्कले ‘स्टेटमेन्ट’ पठाउँछ, मै अधम बनाउँछ । यो देशले … Continue reading →

~होमनाथ सुवेदी~ आप्रवासी म छु सुत्छु मै देशमा जाग्छु वा मर्छु मै लाश भै देशमा । देश वा विदेशै कुहेको दशा स्वप्न झैं लाग्छ यो ध्यान गै देशमा ।

~होमनाथ सुवेदी~ छ–काली कुनैमा, न फस्नू दुनैमा । छ थारी बढेकी, पगाल्ली कुरैमा । सुनौला दिनैमा, खसौला उनैमा ।

~होमनाथ सुवेदी~ हिमपात भयो आज वर्षौ वर्ष छुरी धसी खोजेको दिन हो आज अमेरिका बसी बसी । बैसट्टी वर्षमा खोज्दा पाएको हिम–शैल यो सेतो गाजल लाएर लेख्छु मैले घरै बसी । नगरकोटमा कोटी प्रणय गीत गाउँछन् कुनै रुकुम पाल्पामा ज्यान … Continue reading →

~होमनाथ सुवेदी~ गुमानी गुमानी तिमीले मलाई भुलायौ कहाँ सागरै पार फाली भुलायौ । तलाऊ कहाँ छन् संगै पौडिएका न पग्लेर छाती पखाली भुलायौ