Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : साइकल सिम्फोनी

~चित्र लक्ष्मी~ टिरिङ टिरिङ बज्ने तिम्रो गला संगीतको धूनभन्दा कम थिएन तिम्रो जोबन जूनभन्दा कम थिएन राम्मोराम बसन्ती! तिम्रो मोल सुनभन्दा कम थिएन। उन्मुक्त बैंसमा तिमीले मरक्कमरक्क चपायौ रोडा र कंक्रीट अत्तर मानेर सुँघ्यौ गाउँले धूलो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : सृजनस्पृहा

~समदर्शी काइँला~ यौटा सुन्दर अभिनव मनचरी ! जसको शरीरमा चिदवैषम्यताको प्वाँख उम्रन्छ अनि ‘नी सुनको पिंजडाबाट उम्केर आकासको अनन्त फैलावटतिर…………

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एउटा यात्रा

~बिस्नु प्रवा सापकोटा~ एक जोर लुगा हाल्न सके अलिकती अन्न र अलिकती नुनको जोहो गर्न सके यो जाडो भरिओठबाट मुस्कानले भुइ झर्ने आँट गर्दैनथ्यो । अलिकती मट्टितेल ल्याउन पाए साँझमा घर अँध्यारो त हुन्थेन । पुग्नु पर्ने टाढा छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : धरतीलाई किन माया गर्दैन मान्छे

~प्रदीप लोहागुण~ भर्खरै लर्खराउँदै हिँड्न सिकेका तोतेबोलीका खोल्साहरुलाई हातेमालो गर्दै डोर्याइरहन्छ नदी। लामो यात्रा हिँडेर थाकी-गली पुगेको नदीलाई अँगालो हाल्छ सागर र छातीभित्र अटाउँछ। काँधमा चराको गुँड बोकेर सतर्क उभिबस्छ रुख

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : त्यो मान्छे

~लेखनाथ छेत्री~ हिँडदा हिँडदै कहाँ-कतिबेला छुटेछ साक्खे बाउको पखुरा टेकेर धर्खराउँदै त्यसले टेकेको पहिलो पाइला । पहिलोचोटि त्यसको कलिलो आँखाले छामेको त्यो निलो आकाश कतिबेला खुम्चिएछ । कहाँ खसेछ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ज्युँदा सामन्तिहरु

~लोक राज भट्ट~ जहाँ सार्बभौमिकताको सिमाङ्कनमा परधिनमा बाँच्छ सामन्ती मानसिकता एकाबिहानै बन्द सकडकबाट डोकोभरीको साग नबेच्दै फर्कन्छन दुखीआत्माहरु। जहाँ पढ्दा पढ्दै लडेको छोरो फेरी उभिन खोज्छ,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : आर्यघाटको आन्दोलन

~बाबुराम पन्थी ‘गुल्मेली’~ मान्छेहरू हिड्न सम्म डराउने प्राय सन्नाटा छाउने मात्र लाशहरूको चिता जल्दै गर्दा चिच्याहट,रूवाबासी सुनिने ती आर्यघाटहरूमा आज फरक दृश्य देखिएको छ । शहिदहरूको आन्दोलन चलिरहेको छ । संयोग आज एक नेताको मृत्यु भएको छ । लाश लिएर … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अचेल सपनामा सँधै समय देख्छु

~दिव्या बज्राचार्य~ अचेल सपनामा सँधैसमय देख्छु पानीबाट गाडी चलेको कपडाबाट पक्की घर बनेको डोरीको भरमा आकाशमा बाटो बनेको लाशहरुपनि सास फेरेर हिडेको देश राम्रो भएको समय

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : न्यूयोर्कको जिजीविषा

~कृष्णराज खनाल~ साथी म आएँ अब तिम्रो उठ्ने पालो हो तिमी उठ र मलाई सुत्न देउ । मलाई अझै सुत्न मन छ तर म पाउँदिन किनकि बिहान भएपछि मेरो, रात परेपछि उसको पालो हो यहाँ सुत्ने

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नयावर्ष आऊ तिमी

~योगेन्द्र गिरी ‘संघर्श’~ नयावर्ष आऊ तिमी हर्स , ऊल्लास र उमंग बोकेर आऊ नयावर्ष तिमी जोस जागर र चेतनाको लहर बोकेर आऊ नयावर्ष तिमी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अप्रकाशित समाचार

~अविरल थापा~ तलव, नपाएर सय दिन पुगेको उपलक्ष्यमा एक विहान उसले आत्मविद्रोह गर्ने विचार गर्यो र लेख्न बस्यो आजसम्म लेख्न नसकेको समाचार आजसम्म

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जिन्दगीले चोट दियो

~भुपेन्द्र केसी~ १) कहाँ जाउँ म, जिन्दगीको अर्थ खोज्न चोट माथि चोट प¥यो, सकिन मैले मृत्युलाई रोज्न माया गर्ने मान्छे, दैबले नै चुँडेपछि, सकिन नि केही सोच्न मर्नु न बाँच्न भयो, थालेपछि बचनको पहाडले घोच्न २) थाहा छैन मैले कहिले … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म विधुवा

~झलक आचार्य~ साझ बिहान भाकुर्थ्यो गाली गर्थ्यो निचोर्थ्यो झम्टन्थ्यो र आफ्नो इच्छा पुरा गर्थ्यो यस्तो लाग्थ्यो लोग्ने नभैदिए एक्लै दश नंग्रा खियाउथे पसिना बगाउथे दुर्घटना भनौ तातो घाममा नसालु रक्सि पिएर

Posted in कविता | Tagged | 1 Comment

कविता : कोलम्वस पाइला

~टंक सम्वाहाम्फे~ अनन्त यात्रा टेक्छु कोलम्वस पाइला विना तयारी विना कम्पास विना मार्गचित्र पछ्याउछु समय सम्भावनाका धेरै मार्गहरुवाट सके जहाँवाट पनि पुग्न सकिन्छ चाहेको ठाउ यति मात्र हो यात्रालाई ठम्याउने कसरी ? कोलम्वस पाइला

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो सन्सार पनि तिम्रै जस्तो छ

~गणेश कार्की~ हो साथि म अहिले भूतकालमा बाचिरहेको छु तिमीले अस्ति देखेको सन्सार म आज देख्दैछु तिमीले हिजो भोगेको जीवन मैले भोलि भोग्न पाए म एक्काइसौ शताब्दी टेकेको मान्नेछु म आजभोली यो बाटो नपुगेको सभ्यतामा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सलाम कविता !

~बिक्रम सुब्बा~ कविले कविता लेख्दैमा – कविता राम्रो भयो भन्न सकिन्न कविता राम्रो हुँदैमा – पाठकले पढे भन्न सकिन्न पाठकले पढ्दैमा – कविता मनपराए भन्न सकिन्न कविता मनपराउँदैमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अल्लाहलाई निवेदन

~सुबेश घिमिरे~ घना गृहै युद्ध, मुलुक भर नै बादल सरी अनिश्‍चित प्राणै यो, अव शिव हरे ज्‍युनु कसरी ? भरै के ? गोली त्यो ! पट – पट कतैबाट उदर- फुटाई प्राणै यो, हरण सहजै गर्न सबल ॥१॥ म एक्‍लो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रानी र थकालीहरू

~भीमप्रसाद काफ्ले~ संस्कार र संकृतिकी खानी, पहाड, हिमाल, तर्राई सब्की रानी करोडौं सन्तती भएकी, आज अशक्त भएकी छन् । गरिबी, रोगव्याधी आदि-आदि कारणले, घरभित्रका थकाली सन्तानहरू सामर्थ्यहीन छन् उपचारका लागि,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : घर छोड्नुको पीडा

~रुमानी राई~ सबभन्दा पीडा त, घर छोड्नुमा रहेछ । तेसो त, घर कसले पो छोड्दैन र ? जस्तो की, कोही साहु छल्न घर छोड्छन् कोही कमाउनलाई छोड्छन् घर / कोही,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

मुक्तक : बसेको छेउ काली

~दिपक घर्ति मगर~ यो मेरो अङ्ग अङ्गमा बसेको छेउ काली.. आशु सबै म लिन्छु हासो तिमी लेउ काली. मैले जस्तो माया तिम्लाइ कसैले नि गर्दिन..

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अहिलेको क्षण

~लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा~ क. अहिले, अहिले, यही, यही क्षण ढुकढुक हो परिवर्तनको मधुर ज्वलनको जीवन–नामा स्पन्दनको मुटुका कदमको टुकटुक हो ख. तातो रगतको, जिउँदो रगतको, चल्दो रगतको भकभक हो विश्वको नाडी व्यक्तिको जीवनभित्र घुसेको भित्र चलेको टिकटिक हो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : युवाहरूको नाममा

~जीवन क्षेत्री~ रगतका आला फाल्साहरूले पसिनाको तिख्खर धाराहरूले आँटका दरिला पहाडहरूले लगनका नीला नदीहरूले युवा ∕ इतिहास सजाउँदै जाऊ काँतरताको जुवा मुनि जोतिएर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : बलत्कार गरिरहेछन ६०१

~रामचन्द्र कार्की~ ऐया आत्थु निरन्तरताको चित्कारलाई हासोमा उडाउदै बलत्कार गरिरहेछन ६०१ । स्वतन्त्रतालाई मुठ्ठिमा कसेर बोत्तलको आडमा जिब्रो फट्कार्दै हासिको फोहोरामा निर्दोष संबिधानलाई बलत्कार गरिरहेछन ६०१ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : चुनाउ

~प्रभा भट्टराई~ यो धरा धामको यात्रा, यात्री भैकन आइयो यहाँ अर्ध शताब्दीको देउराली देख्न पायियो उकाली जिन्दगीका यी सजिलै पार लयियो हर्ष बिष्मातका छाया-घाम भित्र नुहायियो । डुबेरै जिन्दगीका यी चाखियो जब षड् रस कतै तीता कतै मीठा मिसिए बिष-अमृत

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ज्योतिर्पुञ्ज

~पूर्ण ओली~ ज्योतिर्पुञ्ज उदाउँदो धरतिको प्यारो सबैको थियो कल्लाई इख भो र बल्न नदिई झ्याप्पै निभाईदियो पापीले कुन फाइदा लि मुटुको टुक्रा खसालीदियो भित्रैभित्र कदापि झिक्न नहुने काँडा पसालीदियो । ढाल्ला जीउ सरी बतास चल्छ मनमा रोकेर रोकिन्न यो चारैतिर … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : खै कुन्नि ?

~पुष्पा खनाल~ सँगसँगै चालेथ्यौं पाइलाहरु हामीले, खै ! हिंड्दा हिंड्दै कहाँनिर ठेस लागेछ कि कुन्नि ? म वैशाखी खोज्न थालें तर तिमीले त नेटो काटिसकेछौ एउटै ओढेथ्यौं च्यादर दुवैले खै ! चिसो पस्न थाल्यो कताबाट च्यातिएछ कि कुन्नि ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो पनि कविता

~विमला तुम्खेवा~ मेरो जीवन राम्रोसँग देश देख्न नपाउँदै चुलो सम्हालेर जुग बित्यो । बिहे गरेर यो घर आएपछि ससुराको हेराइ सासूको रातदिनको टोकसा बात–बातमा कुटाइ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हामी बाँचेको युग

~विप्लप प्रतीक~ गुलाफ रगतपछ्य छ सयपत्री र मखमली छियाछिया छन् र, रोएको छ हिमाल । काँडा तिखारिएको छ तरबार चम्किएको छ राक्षसहरू गर्जिरहेका छन् । अचेल दूबोमा शीत पर्दैन र इन्द्रेणी लाग्दैन आकाशमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जँघार तर्ने साँघु

~इन्द्रकूमार श्रेष्ठ ‘सरित’~ छाती चिरेर देखाउनू छैन सम्भव बोलीमा छैन कसैलाई विश्वास छ त केवल त्राशमा विश्वासमा अघाए नि छैन जीवनमा सूख भोकाए नि केवल साथमा मात्रै दूःख छ शंका, त्राश र उकूसमूकूस केवल जीवन पानी बिनाको माछो हो कि … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मन

~केशव आचार्य~ मन, सधैंभरि हाँस्दैन मन, सधैंभरि रुँदैन पनि मन, कहिले काहीं अमिलो हुन्छ र कुँडिन्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गए राती सपनीमा

~बाबुराम पन्थी ‘गुल्मेली’~ स्वर्ग बाट आएकी परी जस्तै सुन्दर थियौ आलंगारीक पैरनमा तिमी आँखा बन्द नगरी हेरिरहे निस्फिक्री प्रेमी बनेर । तिम्रो आवाजमा कालु शब्द गुन्जियो मेरो कानमा तातो श्वास संगै र त्यो निरन्तर गुन्जीरह्यो मिठो गित बनेर ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : सुर्के हुन्छ

~नरेश माङपाहाङ राई~ सवको रहर ठूलो यहाँ छोरा छोरी पाउने ज्ञान दिने कुरै छैन माञ हुर्के हुन्छ नारी पुरूष चिन्नै गाह्रो सडक तिर हेर्दा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment