Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : सिँहशमशेर र चीरहरण

Posted on November 1, 2017 by Editor

~महेश प्रसाईं~ सबैलाई थाहा छ सत्य निर्वस्त्र हुन्छ । त्यो सत्य आजकी द्रौपदी हुन् ती द्रौपदी निर्वस्त्र छैनन् । मणिमाणिक्य हीराजवाहरात वस्त्र आभूषण

कविता : अँध्यारो रातसित एकछिन

Posted on November 1, 2017 by Editor

~कृष्ण प्रधान~ अँध्यारोमा जे पनि हुन्छ । लेनदेन वार्तालाप विच्छेद । अहिले यस्तो अँध्यारो छ- झलमल्ल बत्ती बालेर पनि देखिन्न । मैले तिमीलाई तिमीले मलाई

~तोया गुरुङ~ कहिले मेरो नाउँ त्यो प्रकाशन गृहको हातमा आउला आशा पनि छैन र कोसिस पनि कसैले सोधपुछ पनि गर्दैनन् । केही वर्ष अगाडि त्यहीँ गृहको मुख्य नाइकेले त्यहाँबाट प्रकाशन भएका सामग्रीहरूको सूची देखाए यसमा कसैको छुटेको छ भने खोजीनीति … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged तोया गुरुङ - Toya Gurung | Leave a comment

कविता : जिन्दगी मृत्युको कहतारोमा

Posted on November 1, 2017 by Editor

~उषा शेरचन~ शून्य’ शून्य’ अति शून्य ।’ भयानक पिंजडाभित्र बन्द मोटरहरू गुडिरहेछन् – शून्य यात्रीहरू ओसार्दै – शून्य छातीहरू ओसार्दै भक्काना छुट्छन् मौनताबीच – बन्द ज्वालामुखीहरू अभिशाप बन्दछन् शून्यताबीच – जीवन र मृत्युहरू

Posted in कविता | Tagged उषा शेरचन - Usha Sherchan | Leave a comment

कविता : पिउरीको डसना पनि बिझाउँछ

Posted on November 1, 2017 by Editor

~कणाद महर्षि~ आकाशभरिका एक फौज ताराहरूको रिमझिम पनि चाहिन्न फूलजस्तै सुकुमार मालीले गोडेको फूलबारीको कुनै फूल पनि चाहिन्न कहलिएका बगैँचाका विविध फलहरूको कुनै स्वाद पनि चाहिन्न कोइलीको कुहू–कुहू पनि

Posted in कविता | Tagged कणाद महर्षि - Kanad Maharshi | Leave a comment

कविता : हाउ लुङा ! रक्सीको श्रीपेज फालौं अब

Posted on November 1, 2017 by Editor

~काप्पोबा चुम~ चिया अलिकती पिउन खोज्छु मुखै पोलेर सताउछ अनि जाँड पिउन थाल्छु पिउदा पिउदै लुम्बाले आँखा छोपी हाल्छ जब लुम्बाले आँखा छोप्छ तब लुम्बाको जाडमात्र देखिदो रहेछ । एक दिन जाँड पिउदा पिउदै जब चियाले छिर्के लायो सोझो जाडलाइ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Kaappabo Chum | Leave a comment

कविता : तिमी र म

Posted on October 31, 2017 by Editor

~निर्मोही व्यास~ मभित्र छ्यौ तिमी–तिमी, तिमीभित्र छु म आज मेरो उँचाइलाई कल्ले सक्छ छुन ? हिजो जस्तो कहाँ हो र ! आज मेरो खुसी अझैअझै चुलिँदो छ हुँदै झुसी–झुसी !

Posted in कविता | Tagged निर्मोही व्यास - Nirmohi Vyas | Leave a comment

कविता : नाकाबन्दी

Posted on October 31, 2017 by Editor

~प्रथा~ ******** हिउदको च्यादर ओढेर हिमकन्याहरू जमिनमा झरेपछि चौँरीगोठ बोकेर सोनाम दोर्जे टुटुवान लेकतिर झर्दैछ ! थाहै पाइँनन् उनले खै कतिखेर पग्लियो – मनको हिउँ ? एकाएक मौन औँलाहरू नाच्न थाले छमछमी कुरुसको धागोसँगै र आङफुटीले बुनिदिइन् – गलबन्दी ! … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Pratha | Leave a comment

कविता : अँध्यारो

Posted on October 31, 2017 by Editor

~कोशी किनारे~ थाहाछ आउने यो साँझमा पनि तिमिले अँध्यारोको भरपुर उपभोग गर्नेछौ र तिम्रो कोठेबारिको अर्थतन्त्र लाई बेस्सरी सम्भोग र भोग गर्नेछौ।

Posted in कविता | Tagged Koshi Kinare | Leave a comment

कविता : जन्माइदेउ युगपुरुष

Posted on October 31, 2017 by Editor

~मनुषा राई~ आज सबेरै मेरो निजी कोठामा आफ्नै बिछ्यौनामा सुतिरहेको रातमा तन्नेरी भएर आयो मेरो कलम जिस्कायो मलाई मेरो तन्नेरी भएर ऊ मसँग चल्न थाल्छ ओ मनु उठ !

Posted in कविता | Tagged Manusha Rai | Leave a comment

कविता : टुहुरा मान्छेहरु आफन्तको खोजिमा

Posted on October 31, 2017 by Editor

~आहुती~ १, एउटा टुहुरो मान्छे यो भर्खरै हातगोडा पलाएकोरआँखा सिमसार जस्तै रसाएको चुटुक्क अनुहार लिएर , अन्धकार भविश्य बोकेर तिमीलाई हेरिरहने सानो मान्छे पढेकाहरुले मलाई अनाथ भन्छन ÷ नपढेकाहरु भातेभुते भन्छन् म पनि कुनै आईमाईको सानो पेटमा सल्बलाएथेँ हुँला म … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged आहुति - Aahuti | Leave a comment

कविता : चाँदनी हराएको त्यो रात

Posted on October 31, 2017 by Editor

~सुमित्रा थुलुङ ‘अश्रुधारा’~ उनले भनिन् दिज्यु मैले खोज्दैछु चाँदनी त्यो पनि मध्य दिनमा नजवाफ बनिरहेँ म उफ कति दर्दमय खोजाइ उनलाई शितल दिने चाँदनी अब भेटन सकिन्न माटो संगै बिलाइ सकेकी छिन

Posted in कविता | Tagged सुमित्रा थुलुङ ‘अश्रुधारा’ - Sumitra Thulung 'Ashrudhara' | Leave a comment

कविता : भूमिपुत्रका लागि

Posted on October 31, 2017 by Editor

~सोनाम सोल्टी~ उत्साहको ढोल ठटाउँदै ढोलेहरु सोइसोइला खेल्दै आउ उमङ्गको झ्याम्टा बजाउदै सिलिमेहरु बञ्छर नाच्दै आउ । सोइ ढोले सोइ, अर्को ढोले खोइ र ? एनी लै लै हौ बरि लै लै । ०००० इन्द्रेणी सपना युवा मनमा सजाएर

Posted in कविता | Tagged सोनाम सोल्टी - Sonam Solti | Leave a comment

कविता : जोगिनुपर्छ काठमाडौँमा

Posted on October 31, 2017 by Editor

~नाकारा ~ सागसँग विष पाक्छ गोलभेडासँग जिवाणु अचार बन्छ प्याजको पत्रपत्रमा पिरो गन्ध जाग्छ जोगिनुपर्छ काठमाडौँमा ! सडकमा प्राणघातक धुवाँ र धुलो उड्छ गल्लिगल्लिमा बौलाहा कुकुर डुल्छ चोकचोकमा सन्काहा गोलि पड्किन्छ जोगिनुपर्छ काठमाडौँमा ! घरभित्र घाम निस्सासिन्छ

Posted in कविता | Tagged नाकारा - Nakara | Leave a comment

कविता : सभ्यताको बाह्रखरी

Posted on October 31, 2017 by Editor

~मुक्तान थेबा~ तिमीले मेटाउन नसकेको बाँकी केही त अवश्य छुटेकै छ मित्र !खोरको माउ तान्न आउने बाघको गर्दन छप्काउने बाघसिङ आँखेको– खुकुरी छ मसँग । खुसुखुसु करेसाको पिँडालु चोर्न आउने वनसुँगुरको भाले ढाल्न आप्पाले दर्जन थाप्ने गरेको– जोरनाले छ मसँग … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Muktan Theba | Leave a comment

कविता : जोगिनुपर्छ ज्योती मगर !

Posted on October 31, 2017 by Editor

~एम सि सुमित~ ज्योती मगर ! बनाएर तिमिलाइ आइसकृम कसले चाटिरहेछ ल्यापल्याप छुँदै डोब लाग्ने तिम्रो भर्जिन छाला र निर्दोश मुस्कान । यो हिमाली पाखामा खोरिया फाँडेर आवाद गर्ने तिम्रै हात हो हिँउखोलाको चिसो पानीमा जाँ

Posted in कविता | Tagged MC Sumeet | Leave a comment

कविता : एकताको नयाँ घर

Posted on October 30, 2017 by Editor

~उत्सव चौलागाई~ भत्किँदै छ त्यो पुरानो घर लागे धमिरा र खोइरो भुइँचालोका पराकम्पनहरूमा पनि बेतोड भाग्नुपर्ने, निदाल, खम्बा र दलिनहरु धर्मराउन थाले चिरपटहरु कुहिए भ्वाङ पर्यो बार्दली बुइँगल, कोठाहरु भए प्वालै प्वाल । पुरानो घरको भविष्य नभएपछि, घोषणा भयो नयाँ … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Utsav Chaulagain | Leave a comment

कविता : नारी

Posted on October 30, 2017 by Editor

~साधना लामिछाने~ तिमी कतै सुरक्षित हुन सकेनौ तिम्रो निर्दोष अनुहारहरुमा एसिड फ्याकिन्छन् मर्द भन्नेहरुको ठुलै जमातहरु तिम्रो अस्तित्वमाथि खेलवाड गर्छन् तरपनि तिमी लाचार भएर बस्छौ आखिर कतिसम्म सहन्छौ ? निर्धक्क भएर तिमी कतै हिँड्न सकेनौ

Posted in कविता | Tagged Sadhana Lamichhane | Leave a comment

कविता : यो देशको निर्माता को ?

Posted on October 30, 2017 by Editor

~प्रदीप लोहागुण~ किसानलाल माझीले बाँझो खेत खन्दा यो देश समृद्ध हुन्छ, हुँदैन उसलाई थाहा छैन तर ऊ पुस्तैनी खनिरहेछ यो देशको बाँझो खेत । कान्सीराम आप्टेले चिनी मिलमा उखु पेल्दा यो देशको मुद्रास्फीतिमा सुधार हुन्छ, हुँदैन उसलाई थाहा छैन तर … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged प्रदीप लोहागुण - Pradeep Lohogun | Leave a comment

कविता : कवि कसलाई भन्ने

Posted on October 30, 2017 by Editor

~अनुष्कर पुष्कर गुरुङ~ भावनामा डुबेर शब्दको हार बनाउने भावनात्मक मानवलाई कि कवित्व भएको मानवलाई ! कवि कसलाई भन्ने सिाजको बिसंगतीलाई कलमका काला मसिहरुलाई सेता पन्नामा नचाउने कलाकारलाई कि समाज सेवकलाई कवि कसलाई भन्ने !

Posted in कविता | Tagged अनुष्कर पुष्कर गुरुङ - Anuskar Puskar Gurung | Leave a comment

कविता : कमरेड तिम्रो भाउ, कति लगायो?

Posted on October 30, 2017 by Editor

~नरबहादुर घिमिरे~ कमरेड, तिम्रो भाउ कति लगायो उसले र तिमीले तिम्रो चेतना किलोको भाउमा सुम्पियौं? भन कमरेड भन… रक्त क्रान्तिका कुराहरु फुकेर तिमी बुर्जुवाको भक्त बन्यौ? भन कमरेड भन.. तिमीले हाम्रो गाउँको भाउ कति सोचेका छौं ? हाम्रो समाजको, हाम्रो … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged Nar Bahadur Ghimire | Leave a comment

कविता : बाटो

Posted on October 30, 2017 by Editor

~बिष्णु भण्डारी~ यात्रााको मोडनिरै बाटो सकिएको छ र मलाई कोर्नु छ नयाँ बाटो । हिंड्नु छैन मलाई पुरातन रेशमी डहरहरु पछयाएर तेन्जिङका पदचापहरु भेट्नु छैन मलाई निर्जिव सम्बेदनाका शिखरहरु । यि त पुराना बिम्ब हुन

Posted in कविता | Tagged विष्णु भण्डारी - Bishnu Bhandari | Leave a comment

कविता : पुरानो झण्डा

Posted on October 30, 2017 by Editor

~वलराम तिमल्सिना~ जव देख्छु फहराएको यो राष्ट्रिय झण्डा ! अनिष्टको आशङ्काले मनै हुन्छ ठण्डा ! मेरो देश यही झण्डा फहराउँदै बेचियो यही झण्डा फहराउँदै लुटियो यही झण्डा बोक्नेले हो – सत्र सालमा प्रजातन्त्र मार हानेको यही झण्डा बोक्नेले हो –

Posted in कविता | Tagged बलराम तिमिल्सिना - Balaram Timilsina | Leave a comment

कविता : मलाई मेरो राज्य चाहिएको छ

Posted on October 30, 2017 by Editor

~दीपक कुमार ज्ञवाली~ मलाई मेरो राज्य चाहीएको छ म राज्य बिहीन भै बस्न सक्दिन मलाई मेरो सिमाना चाहिन्छ मलाइ मेरो चौघेरा चाहिन्छ म मेरो चौघेरा र सिमाना बिना बस्न सक्दिन किनकि तिम्रो लालदरवारमा पनि सिमाना छ, चौघेरा छ तिम्रो चौघेराको … Continue reading →

Posted in कविता | Tagged दीपक कुमार ज्ञवाली - Deepak Kumar Gyawali | Leave a comment

कविता : मोटरहरु

Posted on October 30, 2017 by Editor

~सिमान्त लामिछाने~ खोला एकैनासले एकैतिर बगिरहेछ फुल पनि हेरीरहेछु कोपिला हुँदै लम्किरहेछन् झुप्पो हुन त्यस्तै दौडिरहेछन् साना साना बोटहरु रुख हुनलाई हरेक क्षण एउटा बेग्लै सौन्दर्य छ यिनमा मिठो झंकार छ कुनै लाग्छ हराउँ यिनमा आफुलाई

Posted in कविता | Tagged Simanta Lamichhane | Leave a comment

कविता : जता–ततै दण्डहिनता

Posted on October 29, 2017 by Editor

~कुन्दन काफ्ले~ दण्डहिनता जताततै फैलिएर गएको छ । राष्ट्रछवी दिनानुदिन मैलिएर गएको छ । आसंकाले नेपाली मन वैलिएर गएको छ । न्यायको चाहि केस कालो कैलिएर गएको छ । कहिले हुन्छ विकास र कसले दिन्छ निकास खै

Posted in कविता | Tagged Kundan Kaphle | Leave a comment

कविता : मर्‍यादा

Posted on October 29, 2017 by Editor

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~ रंगीन शहरको कथा अलग छ स्वार्थी हुंदै गएको छ यो शहर मान्छेहरु उज्यालोमा पनि लाल्टीन बालेर हिंडेका छन् आफुलाई वाहेक अरु कसैलाई देख्तैनन् उज्यालोलाई अँध्यारो पारेर आफ्नो मर्‍यादा मर्दन गरेर अरुलाई समेत मारिरहेका हुन्छन्

Posted in कविता | Tagged Prakash Sunuwar 'Nirakar' | Leave a comment

कविता : दसगजा

Posted on October 29, 2017 by Editor

~मणिराज सिंह~ मेरो खेतको आली मुन्तिर मेरो स्वाभिमानको प्रतीक शिर ठाडो पारी निर्भिक उभिरहेको दसगजा हिजो मात्रै वर्षात्मा भिजेर हो कि शत्रुले खोस्रेर हो गर्ल्याम्म गुर्लुम ढलेको सपना देखेँ मैले ।

Posted in कविता | Tagged मणिराज सिंह - Maniraj Singh | Leave a comment

कविता : मौन टेलिफोन

Posted on October 28, 2017 by Editor

~हरि अधिकारी~ मौनव्रत लिन बाध्य मेरो टेलिफोन निःशब्द छ र छ अशान्त पनि, रिसले होस हराएको लाटो मान्छेले झैँ चिथोर्न खोज्छ मभन्दा निर्धो छ, सक्दैन, मनभित्रको हाहाकारलाई घाँटीमै दबाएर अस्फुट स्वरमा रोइरहेकी बलात्कृत किशोरीझैँ शब्दहीन झोक्राइरहन्छ ।

Posted in कविता | Tagged Hari Adhikari | Leave a comment

कविता : नत तिमी नत म!

Posted on October 28, 2017 by Editor

~पदम गौतम~ नत कहिल्यै तिमी झुक्यौ नत म कहिल्यै माथि उठे सपना सपनामानै सिमित रह्यो यथार्थ कसैले बुझेनौ। धेरै-धेरै जिन्दगीका पालुवाहरू

Posted in कविता | Tagged Padam Gautam | Leave a comment

कविता : कमरेडलाई प्रश्न

Posted on October 28, 2017 by Editor

~किरण दहाल~ सपनामा आउँछन् माक्र्स र, सुनाउँछन् मलाई द्वन्द्ववादका सिद्धान्त सुनाउँछन् स्वप्न कथा– कसरी स्थापना हुन्छ सर्बहाराको अधिनायकत्व ? के–के हुन्छ त्यहाँभित्र ? जुन कथा तपाईले सुनाउनुहुन्थ्यो पहिले–पहिले कमरेड !

Posted in कविता | Tagged किरण दहाल - Kiran Dahal | Leave a comment

कविता : निःशब्द पेटी

Posted on October 28, 2017 by Editor

~मञ्जु काँचुली~ उसको सानो सीमा कसले भत्काएको छ र ? फोहोरको थुप्रो, सडकको पाटी खोलाकिनारको पेटी डेन्ड्राइटका ट्युब थोत्रा लुगा–कपडाका झोला साथ कहिले नछोड्ने भुतुल्ले कपाल नधोएका कत्ले लुगा, ननुहाएको बोक्रे शरीर

Posted in कविता | Tagged मञ्जु काँचुली - Manju Kanchuli | Leave a comment

Category Archives: कविता

रचनाकारलाई खोज्न अंग्रेजीमा नाम टाइप गर्नुहोस् ।

प्रमुख सम्पादक/सङ्कलक

~ आविष्कार ~

~सङ्ग्रहित स्रष्टाहरु~

विधा छान्नुहोस्

नेपाली साहित्य लेखन सहयोगी

Follow साहित्य सङ्ग्रहालय

यो हफ्ता धेरै पढिएको

नयाँ रचना

भण्डार कोठा

कस्ले कहाँबाट हेरे

शब्दका जादुगरहरु