Category Archives: गीति कविता

~दिलिप योन्जन~ सारिएका सिमानाहरु, पुरानै डोबमा गाड्नु छ खुम्चिएको देशको नक्सा, फेरि नयाँ कोर्नु छ टिष्टा र कांगडा फिर्ता, लिन लड्न बाँकी नै छ उठ है उठ युवाहरु हो, देशको मुहार फेर्नु छ। सन्धि र सम्झौतामा, मेरो देशको माटो हराइरहेछ … Continue reading →

~दिलिप योन्जन~ हिडेर कहिले, छुइएन छितिज, यात्रा भो अधुरो आसाको दियो, आँसुले भिज्दा, भै गयो मधुरो। भाग्यमा नभै, खोजेर मात्रै, पाइएन केही पनी आखाको सामु, पराए भयो, चाहेको माया नि च्यातिन्दै गयो,बिस्वासको पाना,जिबन भो धुरोआसाको दियो, आँसुले भिज्दा, भै गयो … Continue reading →

~दिलिप योन्जन~ आखैमा लुकाई मुटुमा राखे, हितैको मायालाई बिरानो बनी बिलौना पोख्छे, दुनिया हसाई मायैमा हुन्छ अन्जानको भुल, बेदना पोख्नु दुखेको आत्मा आसुले धुई, फुलैले सजाउनु। पिडा बाडे सान्ति मिल्छ, पिडा मै नडुब्नु धुखेको मुटु मायाले धुनु, निस्ठुरी नहुनु

~दिलिप योन्जन~ बोल्लौदा नि रिसाउने कस्तो तिम्रो बानी लजाउदा झनै राम्री मेरी मनकी रानी ! जती हेर्यो उती हेरु लागीरन्छ पल-पल जे गरेनी तस्बिर तिन्को आइरन्छ झल-झल