Category Archives: कविता

Nepali Poems

कविता : रगत र पानी

~शिव प्रकाश~ मेरो देशमा पानीको हाहाकार छ, रगत भल्भल्ती बगेको छ मेरो देशमा रगत, पानीभन्दा सस्तो भएछ ! मेरो देशमा पानीका मूहानहरु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लक्ष्मीप्रसादहरु अचेल पनि मुनामदन लेख्छन् / लेखिरहन्छन्

~पशन तमू~ मनहरु अचेल लक्ष्मीप्रसादका मदनहरु जस्तै भोटतिर उक्लन थाल्छन् मनहरु अचेल मुनाहरुलाई छोडेर मुग्लानतिर भासिन थाल्छन् । भन्नेहरुले भन्ने गर्छन् यो रहर होइन वाध्यता हो भन्नेहरुले भन्ने गर्छन्….. जहिले पनि विवसताका कुराहरु जता पनि मनकाट्ने छुराहरु त्यसैले त हो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म जलेको टुकी

~प्रतीक चाम्लिङ्ग~ जब सांझ हुन्छ, मन्द बतासले मेरो छाती सुम्सुमाएर जान्छ । म तिमीलाई सक्दो सम्झन्छु, सम्झनाको परिधि हुदो रैन छ, मेरो मनको ऐनाभित्र त्रि्रो शुन्दर रुप एक तमासले खुलेर आउछ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भेलेन्टाइन र सिपाही

~काङमाङ नरेश राई~ प्रेमको पैंचो माग्न कतै नपाउनु एउटी स्त्री आँखैमा छम छम नाचि रहेको मायाको जीवन्तता मिलनको आभाष

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : कुखुरी काँ…

~ईन्द्र नारथुङ्गे~ रातको तेश्रो प्रहर निक्कै टाढा एउटा भाले बास्यो कुखुरी काँ…. सधैं झैं ऊ बास्यो र, फेरी पनि बास्यो कुखुरी काँ …. भाले बास्नु उस्को दिनचर्या या भनौ भाले हुनुको कर्तब्य ऊ बास्नुमा न कसैले स्याबासी नै दिन्थे

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शताब्दीकी नायिका !

~सबिना सिन्धु~ ओ शताब्दीकी नायिका ! तिमी, उभिएर सडकमा शताब्दीको उन्मुक्त हाँसो हाँस्न सक्छ्यौ । हार्दिकता स्विकार्न सक्छ्यौ चिहान टेकेको त्यो पुरानो समय युवतीको रातो ओठ र लत्पत्तिएको त्यो रातो अक्षर एकैसाथ सम्झिएर सडकको धूवाँदार गीत स्वतन्त्रतापूर्वक गुन्गुनाउन सक्छ्यौ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : उत्तरतिर

~शुभेच्छुक~ उत्तरतिर एक हूल चराहरू आकाशमाथि हान्निएर उडिरहे प्रिय पन्छीहरू कतै जंगलभित्र फर्जी मुठभेठ भयो कि ? उत्तरतिर अग्लो पहाडमाथि धूँवाको बाक्लो मुस्लो उडिरह्यो प्रिय पर्वतहरू कतै तिम्रो काखमा भयानक बमबर्षा भयो कि ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शहीदको सम्झना

~दुर्गा खनाल~ कालरात्रिको बिचमा अन्यायको बिरुद्धमा अत्याचारको बिरुद्धमा तातो गोलि छातीमा थाप्दै नेपाल आमासंग शरण माग्दै शहादतप्राप्त वीरविरंगना प्रति

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेजमान्की

~होमनाथ सुवेदी~ छोराछोरीका मेजमान्की खाइनसक्नुभो, भो अमेरिका, स्वर्ग जाने बाटो प्रशस्त भो, त्यो नेपालमा एक थोप्ला दूध नपाउनेले दूधै दूधका ग्यालन पाएर अचम्म भो ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : लोकतन्त्रले

~होमनाथ सुवेदी~ लोकतन्त्रले राजतन्त्र उखेल्ने आँधीको वतास आएको हो राजा नै हल्लिए पछि गिरिजाको हातमा निकास आएको हो । चर्को आन्दोलन रोकियो माओवादीले धोका खाएको खास हो संझौतावादीको पछि लाग्दा माओवादीमा निराश आएको हो ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मान्छे हो वा खान्चे १

~होमनाथ सुवेदी~ मान्छे हो वा खान्चे? ए कको प्रगतिमा अर्को तगारो हुन्छ, युद्ध हो वा बुद्ध संप्रभूताको मदानीमा थारो हुन्छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अनेसासमा ऐले

~होमनाथ सुवेदी~ अनेसासमा ऐले नेपाल नै ‘भोट’ बनेर आयो भोटैले घरको ऐना लौ दुइचिरा परेर आयो । अनेसासको चुनाउमा ऐले तँछाडमछाड भो कल्ले जित्ने कल्ले हार्ने कस्तो विवाद गढेर आयो ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : ताजमहलबाट फर्कदा

~ज्योति जंगल~ भन्नेहरु सबै साचो कहा भन्दा रहेछन् ? गाउनेहरुले गीतमा पनि झुटो संवेदनको धून भर्दारहेछन् । प्रेमको मन्दिर भनेर चिनेथें ताजमहललाई समर्पणको इतिहास भनेर सुनेथें ताजका गीतहरुकौतुहलको उत्ताउलो वेग छातीले थिचेर प्रेमको धैर्यलाई मुटुभित्रै थुनेर म सुन्न गएथें प्रेमका … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : निस्ठुरीको यादमा

~योगेन्द्र गिरी ‘संघर्श’~ कैयौ यादहरु बितीगए सानु तिम्रो यादमा कैयौ यादले सताईरहे सानु सुनसान रातमा ठान्थें पराइ सानु आफन्त सम्झी पछुताउदा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : श्रद्धान्जली श्री गिरिजा प्रसाद कोइरालामा

~ध्रुब प्रसाद न्यौपाने~ सन्सारमा येदि साच्चै पुनर्जन्म हुन्छभने? मातृभूमी सम्झिएर नेपलमै आउनुतिमी । देशको बिकास गर्दा-गर्दै कालले बाटो थुन्छभने?? स्वर्ग तिर नलागेर नेपाल तिरै धाउनुतिमि।।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तेसैले त तिमीले……..

~दिलिप कार्की~ मेरो घरको झुपडिको बास मन परेन होला तेसैले त ठुला ठुला महल रोज्यौ दाउरा बाल्ने चुलो मन परेन होला तेसैले त शहरको अटोमेटिक ग्यास खोज्यौ । मटीतेलमा बाल्ने बत्ती मन परेन होला तेसैले त शहरको उज्यालो बिजुली रोज्यौ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो देश दुखेको बेला

~विमल गौतम~ गाउँ शहर जता ततै, बन्दुकहरु भुकेको बेला नाजिस्काउ साथी मलाई, मेरो देश दुखेको बेला न्याय सत्य अधिकार र, शान्ति शुरक्षा लुकेको बेला दया माया भातृत्व र, मातृत्वको मुहान सुकेको बेला

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रश्नलाई प्रश्नहरु

~बज्र कुमार राई~ प्रश्नलाई मेरो प्रश्न किन थुप्रिन्छौ प्रश्नहरु! मेरो राजधानीको सडकमा फालिएका अलपत्र फोहोर जस्तो दुर्गन्धित असभ्य असह्य र,निर्लज्ज आदत भएर।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म

~ऋचा तिवारी~ कहिले कसैको लागि आशु बनेर बगे म कहिले कसैको लागि पिडा बनेर बल्झिए म सधै जे भए म

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भावना

~ऋचा शर्मा तिवारी~ स्वतन्त्र महिला पत्रकार आजकल यो मन किन किन यस्तो सुन्य भएको मसानघाट जस्तो चकमन्न् । अनी कतै आफनै मुटुको

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : गुहार बुद्ध गुहार

~बिमल गौतम~ मुर्ति बिरोधि तिम्रै मुर्तिहरुले गल्लि गल्लि ढाकिसके शान्ति प्रिय नेपाली आँखाहरु बाटो हेर्दै थाकिसके मौलिक हक र अधिकारहरु नावातामे भएर ढलिसके सह अस्तित्व, सहकार्य र सहमति पत्कर सरि जलिसके नेपाली जनताले शान्ति पाउनु पर्छ हो बुद्ध तिमि फेरी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जीवनका मूल्यहरू

~भवानी पौडेल~ जीवन अस्ताउँछ अस्ताउँदैनन् जीवनका मूल्यहरू जीवन ढल्दछ ढल्दैनन् जीवनका रंगहरू फूल झर्दछ झर्दैनन् फूलका सुवासहरू फूल मर्दछ मर्दैनन् फूलका सौन्दर्यहरू हिम बग्दछ बग्दैनन् हिमालका शिखरहरू धुवाँ उड्दछ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हाम्रो प्रवास

~दुर्गा खनाल~ दिनभर तातो घाममा काम राति खोर जस्तो बासस्थान हरेक हप्ताको बिहिबार साँझ खोज्छौ तास र रक्सी कहाँ छ ४ सयको कमाइमा ४ हजारको गफ ४ सयकै लागि बग्छन पसिना तपतप

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : हाँस्दै भन्छ कोपिला

~अनुराधा थापा~ हाँस्दै भन्छ कोपिला फूल भई फुल्न देऊ शिक्षाको न्यानो घामले यताउता डुल्न देऊ । शीतल जून-ताराको साथी भई भुल्ने छौँ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अन्धकारको यात्री

~पुरुषोत्तम दाहाल~ पेट खाली थियो तर खाने केही थिएन आज थाल भरी छ खाना अरुचिले अघाएको छु, भोक हराएको छ । परिवार बसाउन घरबास खोज्दाखोज्दै सबै क्षणहरू, समयहरू, दिनहरू कटे, अहिले परिवार बसेको छ, उमेर घटेको छ आयु आफैँ किनारा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म ओइलाएको कोपिला

~लालकाजी श्रेष्ठ “कमल”~ नटिप हेर कसैले मलाई म त ओइलाई झरेको फूल हुँ मेरो कर्म यस्तै छ,मर्म नलेउ सिर्जनाको एक महाभुल हुँ कुनै फूलमा बस्न पाउछौ भने नाशम्झ मलाई म त्यसतै छु मेरो त गन्ध आउछ,दुसित बनाउला

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : एकबारको यो जीवन निस्वार्थ जीएर त हेर!

~रिता राई~ अरुलाई प्रकाश छर्ने अनि आँफै जल्ने उदार मैन बत्ती झै पग्लिएर त हेर पवित्रआत्माको शिखर भएर हिमाल झै सधै अग्लिएर त हेर। जीवन बचाउन मात्र जीऊनेहरु हो ! अनर्थ स्वर्थी मायाको नसा पीऊनेहरु हो ! कोमल हृदयमा धोकारुपी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो सन्देश तिमीलाई।।।

~रिता राई~ नसोध मालीलाई फुलको मुल्य कती हो? भनेर, सोध बरु सुनगाभालाई आँधीबेरी र खडेरी सहेर पहारामा मुस्कुराऊनाले कति प्रशांसनिया बनिन्छ भनेर। नत्याग आफ्नो देशलाई बिदेशमा गई सुख, शान्ती र सम्रिदी पाइन्छ भनेर,

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मरीगाको आमा संम्झेर

~गोपाल मगर~ थाहा छ,तिमी छैनौँ यहाँ थाहा छ, तिम्रो आत्मा पनि छैन यो देशमा तर,बाटो छेऊ तिम्रो नामको कपुरखान छ । महान सहिद लेखेको तिम्रो नामको चौतारो छ बाटोमा । हावा भइगयौ की ? पानी भइगयौ की ? चरा भएर … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जीन्दगी

~कविता नेपाल ‘असफल अबोध’ ~ सहि बाटो हिड्ने क्रममा अन्धकारमा हराएकी छु । बाहिर जति शान्त भए पनि ु भित्र बेदनाले कराएकी छु हाँसोको सुवास छर्दा–छर्दै अनायसमा रोएकी छुु जीवन सजाउँ भन्दा भन्दै

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सम्यक बिचिन्तनाको मनमाधुर्यता

~रमेश कंडेल~ सौन्द्रर्य चेतनका अवशेष मन माधुर्यताका बशमा उष्णताका छालहरु अधैर्यता अनि अर्थहिन गाम बेशिमा लुकामारी खेल्छ अक्षरहरुको साम्राज्य बन्छ बनाउनु चेतले कल्पेको कुरा तासका महल नबनाउनु ति ढल्दा तिमी सडकमा हुन्छौ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : परिचय

~अपुर्व~ केही पाएको जस्तो केहि हराएको जस्तो, परिचय तिम्रो मलाई बसन्त आए जस्तो । केहि सोचेको जस्तो अनि केही सपना जस्तो, परिचय तिम्रो मलाई जीवन तृष्णा जस्तो ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment