गजल : नफुलेको काँस हो यो

~अञ्जु अञ्जली~

समयले पिल्सिएर नफुलेको काँस हो यो
शान्ति हेर्न घिटघिटोमा अड्किएको सास हो यो

जताततै रगतले पातिएको यो वेलामा
नचिन्नै यहा सकिन्न है खै कसको लास हो यो

बम र बारुद विष्फोट हुँदा जीवनसँग फगत
रंगहरु डढेर मुर्झाएको घाँस हो यो

दाजुभाइ वारिपारी बन्दुक बोकी ताकिरा’ छन्
यस्तो वेला मिलन होला भन्ने अन्तिम आश हो यो ।

–पथरी मोरङ्ग

(स्रोत : धनकुटा सन्देश – नवौं अंक नोभेम्बर, २००५)

This entry was posted in गजल and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.