छन्द कविता : पाखा पखेरा भरि नाँच्‍न पाऊँ

~इलामेली टीकाराम दुलाल~Ilameli Tikaram Dulal

छन्द कविता : ईन्द्रबज्रा

डाफेँ जुरेली चरि साथ घुम्दै
अग्ला हिमाली चुचुरा नि चुम्दै
नेपाल मेरो सब ठाउँ जाऊँ
पाखा पखेरा भरि नाँच्‍न पाऊँ ।१।

सौभाग्य मेरो र छु भाग्यमानी
सोचेर पानी म त हुन्छु पानी
जन्मेर आए यहि बाच्‍न पाऊँ
पाखा पखेरा भरि नाँच्‍न पाऊँ।२।

नेपाल मेरो भनि गर्व गर्छु
यो देश खातिर् जिउने र मर्छु
झण्डा उचाली कसरी अघाऊँ
पाखा पखेरा भरि नाँच्‍न पाऊँ ।३।

पर्दैन ठूलो भनि भन्‍नु आज
सच्चा म गोर्खे भनि भन्छु माझ
यो छात्ति चौडा गरि हास्‍न पाऊ
पाखा पखेरा भरि नाँच्‍न पाऊँ ।४।

माथी हिमाली चुचुरा मिलेको
मैदान ठूला तल केचनाको
हास्दै र खेल्दै म त घुम्‍न जाँऊ
पाखा पखेरा भरि नाँच्‍न पाऊँ ।५।

बोकेर नाचौ म त चन्द्र सूर्य
लौ एकताको बिगुलै फुकेर
यो पूर्व के पश्‍चिम सम्म जाऊँ
पाखा पखेरा भरि नाँच्‍न पाऊँ।६।

इलामेली टीकाराम दुलाल
नक्साल

(स्रोत : रचनाकार स्वयंले ‘Kritisangraha@gmail.com‘ मा पठाईएको । )

This entry was posted in छन्द कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.