~पुरुषोत्तम ढुङ्गेल~
बिर्सिएको कहानी याद याद आयो र पिएँ
फेरी त्यो पिउने बानी याद आयो र पिएँ
चिनाजानी थिएन तर ओत एउटै थियो
त्यो रातको हावापानी याद आयो र पिएँ
तिर्खा छोडी झरिगयो केवल एउटै श्पर्षमा
त्यो फूलको जवानी याद आयो र पिएँ
सरोकार छैन मलाई अरु किन पिउने गर्छन
मलाई मेरो जिन्दगानी याद आयो र पिएँ
हिजो राती सपनीमै मरेछु म जलेँछु म
त्यो मसानको खरानी याद आयो र पिएँ
नसोध मलाई कस्ता थिए अतितका दिनहरु
त्यो एउटै सिरानी याद आयो र पिएँ
छोड्छु अब पिउन भनें अब पिउन छोड्छु भनें
नपिउँदाको हैरानी याद आयो र पिएँ
– काठमाडौँ नेपाल
