~अगमसिँह गिरी~
मलाईबाँच्न यहाँ—
एउटैदिन भए पुग्छ ।
धेरै वर्ष फुलेको
अल्छी आयु
निष्क्रियताले निलेको
निश्चल/सुषुप्त/अकर्मण्य
चाहिएन बूढा दिनहरू
निदालु आकाङ्क्षा
खोक्रा उत्तेजना
अल्छे आशा
लिएर उभिने घातक क्षणहरू
दुश्चिन्ता, विरक्ति, व्यथैव्यथा
ओसारी–ओसारी ल्याउने
चाहिएन छिमलिएका थुप्रै बेलाहरू
मलाईबाँच्न यहाँ—
एउटैदिन भए पुग्छ ।
मेरा एउटै–एउटैदिन
सकारात्मक सपना बोकेर आऊन्
जीवनको शाश्वत परिपूर्णता लिएर
मेरो बचाइलाई
अर्थ दिन आऊन्
हजार व्यर्थक्षणहरूको
लङ्गडो उपस्थितिलाई हुत्याएर
मेरो सबल अस्तित्वको
अर्थपूर्णता फुकाल्न आऊन्
स्वागत छ त्यही प्यारो एक दिनलाई
चाहिएन मलाई श्मशानका
रोदन बोकेका मुर्दा मुहूर्तहरू
मलाईबाँच्न यहाँ—
एउटै दिन भए पुग्छ ।
मैले कविताका पङ्क्तिहरू
कोरकार पारेको
एउटा अमूल्य क्षण
यदि छ भने मसँग बाँचोस्
काव्यका सुन्दर हरफहरू पढेको
एउटा रोचक मुहूर्त
यदि छ भने मसँग बाँचोस्
मैले मेरो जातिलाई सक्रिय माया जनाएको
एउटा अर्थपूर्णबेला
यदि छ भने मसँग बाँचोस्
मैले असहायहरूलाई दिएको
एउटा मीठो दिन
यदि छ भने मसँग बाँचोस्
चाहिएन मलाई सपनाहरूमै रँगाल्न लाउने
खुइलिएका दिन र नाङ्गिएका रातहरू
मलाई बाँच्न यहाँ—
एउटै दिन, फगत एउटैदिन भए पुग्छ ।
