~जोतारे धाईबा~
म…
तिमी,
यो बीचमा
पहाडी इलाकाको
लचिलो झोलुङ्गे पुलझैं
अथवा राजमार्गको भेलग्रस्त फेदीमा
एउटा तुइनसमान
अ ल्झिएको छ
र ।
र चाहिन्छ
मलाई
तिमीलाई,
नत्र हिँड्दाहिँड्दै
एउटा र अर्को फड्को बीच
हराउछ न्युटन चाल
भाग्छ सम्बन्धको प्वाँख
ज्यानमा जराहरू कुल्चिएर ।
समातिराख्नु है
बसालिराख्नु र लाई
कम्मरको आयतनमा
पहिरनको इज्जतजस्तै गरेर
कतै महाराजको भारी सालिक
उड्यो होला मिनेटमै,
भूतपूर्व नायकको प्रतिष्ठामा
हजार नागरिकको करेन्ट छुट्यो होला
र यसरी नै त भरिन्छ
समयको आँखामा टर्च
भरिँदै गइरहन्छ… …।
म…
तिमी,
यो बीचमा अब
र राखेर पूर्ण लम्बाई भेटौँ
छुटफुट गोरेटोमा
र का रेखाहरू
बाँकी वाणचिन्हमा
जीवनको लहर खेलिरहन्छन् ।
———-
उदयपुर, सगरमाथा ।
